#zawgyi
"Daehwi Daehwi . Jinyoung ,Daehwiအထဲမွာရိွေနတယ္မလား တံခါးဖြင့္"
လူေခၚbellဆီက အဆက္မျပတ္ထြက္လာေနသည့္ အခ်က္ျပသံေၾကာင့္ သူနည္းနည္းေလးမွ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္မိဘူး... အမွန္ဆို အနည္းငယ္ေလာက္ေတာ့ တုန္လႈပ္သင့္တယ္မလား...?
ဟင့္အင္း...ခံစားခ်က္ကိုမရိွတာ...ေၾကာက္ဖို႔လည္းမသိဘူး တုန္လႈပ္ဖို႔လည္းမသိဘူး ထြက္ေျပးဖို႔ဆိုတာ ေဝးလို႔...ဒါေပမယ့္ ဂုဏ္သေရရိွ မာနခပ္ႀကီးႀကီးအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမွာမလို႔ မသိမသာဘဝင္ျမင့္ခ်င္ေနေသးသည္
"hyung မျဖစ္ဘူးေလ တံခါးဖြင့္လိုက္လို႔မျဖစ္ဘူး တံခါးဖြင့္လိုက္ရင္... "
Daehwiစကားမဆံုးေသးခင္မွာပဲ သူ႕လက္က အလိုအေလ်ာက္ တံခါးclickကို အလိုအေလ်ာက္လွည့္မိလ်က္သား...
"Jinyoung"
ပန္းေရာင္ေျပးေျပးေလးဆိုးထားသည့္ ကေလးရဲ႕အုပ္ထိန္းသူအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးဆီမွ သူ႕နာမည္ဟာ အပိုအလိုမရိွတိတိက်က်ထြက္လာသည္
"မေတြ႕ရတာ ၾကာၿပီေနာ္ အေဒၚ"
"Jinyoung မင္း အေဒၚ့သားဆီက ဘာလိုခ်င္လို႔ အဓိပၸာယ္မရိွတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ေနတာရလဲ? "
"hyungက..."
"ပါးစပ္ပိတ္ထား Lee Daehwi"
"...."
"လူႏွစ္ေယာက္ခ်စ္တာႀကိဳက္တာက အဓိပၸာယ္မရိွတဲ့လုပ္ရပ္မဟုတ္ပါဘူး အေဒၚ"
"ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္က ခ်စ္လို႔ႀကိဳက္လို႔မရဘူး Jinyoung ၿပီးေတာ့ Daehwiက အေဒၚတို႔ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသား တစ္ခုတည္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဒီလိုေပါက္ကရေတြလုပ္ဖို႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး ေနာက္ၿပီး အေဒၚတို႔ မင္းကိုလူေကာင္းေလးလို႔ မထင္ခဲ့သင့္ဘူး... "
အဖ်ား႐ႉးသြားသည့္ ေလသံတိုးတိုးေလးထဲမွာ ယူႀကံဳးမရျဖစ္မႈေတြနဲ႔ေနာင္တအလံုးလိုက္အေထြးလိုက္ ပါေနမွန္း သူသိသည္
"ကြၽန္ေတာ္က လူေကာင္းမဟုတ္ရေအာင္ ဘာရာဇဝတ္မႈေတြမ်ားက်ဴးလြန္ထားမိပါလိမ့္? Lee Daehwiနဲ႔ပက္သတ္မိလိုက္တာနဲ႔ပဲ ရာဇဝတ္ေကာင္ႀကီးကိုျဖစ္လို႔ အဟတ္"
YOU ARE READING
Happy Ending
Fanfictionအထီးကျန်ခြငး်တစ်ခွက်ထဲ အတ္တပြင်းပြင်းလေးရောဖျော်ပြီး သောက်ကြည့်...အဲ့အချိန်ကျရင် ကျွန်တော် ဘာလို့ သူ့ကိုလိုအပ်လည်းဆိုတာ ခင်ဗျားတို့ပါ သိလာလိမ့်မယ်..."
