Het internaat

Hoofdstuk 5: Geheimzinnig...

[ Elise ]

TRINGGGG TRINGGGG en nog eens TRINGGG.

'Jaa ik ben wakker!!!' En ik druk op de wekker van mijn mobiel, althans dat probeer ik ondertussen is mijn mobiel van mijn nachtkastje afgevallen, nog steeds tringend. Eindelijk lukt het en is het doodstil.

Ik probeer mijn haren een beetje recht te kammen ondertussen ik mijn urine laat stromen, aah opluchting. Ik Douche me snel en kleed me om. Half broek aantrekkend, half struikelend ren ik van de trap, lekker restjes boterhammen van vorige week zie ik op de tafel liggen. Daarnaast een briefje:

Hi schat,

Ik heb een ontbijtje voor je klaargemaakt. Papa en ik moesten eerder weg, het spijt ons.

Daag x

Zoals gewoonlijk gooi ik het briefje in de prullenbak zonder er verder aandacht aan te besteden. Ik sms Kim of ik bij haar kan ontbijten met een foto van mijn half gedekte tafel en natuurlijk zegt ze ja. Ik poets snel mijn tanden, ren weer de trap af, trek mijn witte all stars aan en ren naar Kim. O ja deur op slot doen, tas pakken en fiets meenemen duhu. Als ik echt klaar ben ren ik met de fiets aan mijn hand naar Kim.

"Heey!" Roept Kim blij. "Heey," zeg ik terug. Lopend naar de keuken zie ik Ivonne te voorschijn komen. "Hooi Ivonne, is het erg als ik hier ontbijt en ik laat de foto nog een x zien." Vraag ik. "Nee tuurlijk niet Elise." Dankbaar knik ik en loop ik verder naar de keuken, met Kim en nu ook Ivonne aan mijn zij. Ivonne en ik hebben een best wel goeie band sinds mijn ouders plotseling op zakenreis moesten en mij dat met een briefje werd aangegeven. En 500,- heel normaal hoor. Toen kon ik hier terecht als ik het moeilijk had of zo iets. Ik zie een grote ronde tafel met zoals altijd een vrolijk tafelkleed en natuurlijk gedekt met allerlei lekkers. Bij mij is dat dus echt helemaal anders. Maar ja... "Hmmm dit is echt heerlijk!" zeg ik na mijn 3e pannenkoek. Als we klaar zijn met eten fietsen we naar school. Nu moet ik het vertellen aan de klas. Hoe zouden ze reageren? Blij dat ik weg ga? Of zouden sommige het ook jammer vinden? Vast niet.. Nou ja Kim wel. "Kim?" "Jaa," zegt ze terug. "Hoe denk jij dat de klas gaat reageren?" "Iedereen behalve Jasper lief, denk ik. Maak je maar geen zorgen, El het komt wel goed." "Dankje Kimmie, je weet het altijd juist te brengen." Met een lichte opluchting fietsen we verder en komen we bij het grote bakstenen gebouw, met nu al tig fietsen.

Lopend naar binnen, praten Kim en ik verder over unicorns, met ijsjes die kunnen praten en over chocolade mannetjes, die zoveel eten dat ze een te dikke buik krijgen en ontploffen. Neh grapje, mijn fantasie is te groot we praten namelijk over Kim's olifantenprobleem (Rox weet je wel?). Beschrijving Rox:

Blauwe ogen, blond haar tot net over zijn oren, aardig maar ook wel stoerdoendertje en iets van 1,85 of zooo..

We lopen het lokaal van mentorles in, en ik zie mevrouw Steenberg al zitten. We lopen verder naar onze vaste plek achterin en praten nog wat hier en daar. Als iedereen zit en de bel geweest is begint mevrouw Steenberg over dingen zoals:

Bijna vakantie.

Uitjes die mijn klas ( zonder mij:( ) krijgt.

En dat ik wat moet vertellen.

"Ik kom al," zeg ik zuchtend.

Iedereen kijkt me meelevend aan want niemand vind het leuk om voor de klas te vertellen, behalve Kim die me bemoedigend aan kijkt en Joep die me uitlacht. "Nou ehm hallo iedereen, ik weet niet of jullie het weten maar ik moet naar een internaat... Dus dit is mijn laatste dag op school morgen ga ik weg ergens in de ochtend." "Wisten we al!" Roept Joep dan. "Waarom kan jij nooit je mond houden kabouter?" Vind je het cool of zo om altijd alles wat je denkt door de klas te roepen? Je ego overheerst je, daar moet je wat aan doen kabouter." Zeg ik boos terug. "Arme, arme Elise, ik snap dat het moeilijk is om Kim achter te laten, maar dat is dan ook de enige die je gaat missen." "Echt niet! Ik ga haar missen!' Roept Lydia dan (een best goeie vriendin van me) en ze staat op. Dan staat ook mijn beste vriend Thomas op, daarna nog de rest van de klas behalve natuurlijk Joep. Joep heeft zijn mond open maar waarom zit Kim er niet meer? Ik lach Joep uit met een niet echt geruststellend gevoel. Mevrouw Stekelburg verbreekt de korte stilte en zegt dan: "Jongens meiden, zo is het wel genoeg geweest." "Voor het volgende ding gaan we naar de kantine, en jullie hebben verder alleen maar daar iets en geen lessen!" Schreeuwt ze nog. "Iedereen naar de kantine!" Roept Thomas dan. Ik ga naar Thomas en Lydia toe en bedank ze. "Weten jullie eigenlijk waar Kim is?" Vraag ik dan. "Ehm nee," giechelt Lydia. "Wat is er zo grappig?" Vraag ik niet wetend wat er gaande is. "Niks hoor," zegt Thomas dan. Hmm dit voelt niet goed...

We lopen stilletjes verder naar de kantine en dan zegt Mevrouw Stekelburg die inmiddels bij een met gordijnen, bedekte deur staat, "Jongens meiden lopen jullie alvast naar binnen?" Ze stopt bij mij en neemt me mee. "Wat is er?" Vraag ik. "Niks hoor, zeg maar gewoon niks en loop met me mee," zegt ze lief. Waarop mijn "Okee" volgt. Dan zijn we bij een deur waarvan ik niet weet waar die naar lijdt. "Als jij Elise, hier blijft, en over 3 minuten door deze deur gaat dan ga ik weg, je moet wel deze blinddoek om doen en er komt over een paar seconden iemand aan om je dan de weg te lijden, oke?" Vraagt mevrouw Stekelburg. "Is goed!" zeg ik benieuwd en zenuwachtig terug. Ik tel de seconden die inderdaad niet veel waren en zie de kantinemevrouw naar me toe lopen. "Hii," zegt ze vrolijk. En ik begroet haar vriendelijk terug. Ze doet mijn blinddoek om en de deur open. Nu begin ik toch wel zenuwachtig te worden... We lopen nog een stuk verder en dan klappen er weer deuren open. Vervolgens gaat mijn blinddoek af en weet ik niet wat ik zie...

Sorry, sorry sorry dat het wat later is gekomen dan bedoeld. Maar ik typte steeds een stuk als ik wifi had en dan keek ik even later met een plan om verder te typen zag ik dat het hele stuk weer weg was. Dus ik moest steeds opnieuw en opnieuw stukken tekst typen. Sorry daarvooor. Ja dat dus....

En misschien een vote, comment? Sorry dat ik het vraag.

Daag xx