Het internaat

Hoofdstuk 14: Elise here we come!

[ Kim ]

Ik weet precies waar Elise gaat landen. Hoe? Elise heeft me ooit verteld dat haar vader heel lang ergens hier in Amsterdam was maar dan niet Amsterdam-centrum maar Amsterdam-Zuid dat is een half uurtje rijden of zo maar dat lukt wel met de tram. Nou ze vertelde dus dat die daar 5 dagen moest blijven voor een vlucht met een helikopter voor zijn werk! Dus ik weet bijna zeker dat hij daar een privé vliegveld heeft voor zijn helikopter en dat daar Elise heen wordt gebracht en zo zullen ze wel weer verder reizen. Dus heb ik een plan gemaakt. Ik weet dat ze een stop maken in London en daarom morgen pas aankomen. Dus ga ik vandaag eerst in de ochtend (nu dus) alle belangrijke dingen inpakken, dan ga ik wat eten, me aankleden, vrienden vragen die mee moeten, dan regelen we in de middag een overnachting zo dichtbij mogelijk bij het vliegveld. En verder moeten we nog de vriend van Thomas gaan vragen of die de mobiel van de vader van Elise wilt hacken want we hebben dat nummer door de telefoon van Elise. Dan moeten we ook nog het huis van Elise doorzoeken en kijken of we dingen kunnen vinden. En als laatste moeten we er heen reizen! Laat ik maar beginnen want de andere weten hier nog niks van! Ik bel eerst Marina en die zegt het dan tegen de andere dan bel ik mijn vrienden van hier en soort voor de vriend van Thomas. Als ze allemaal alles weten hangen ze op en pak ik snel mijn tassen in. Je weet maar nooit wat er allemaal gaat gebeuren. Thomas en de andere komen om 1 uur dus heb ik nog genoeg tijd om te douchen en zo. Een banaan etend loop ik naar de tv en kijk of Elise er nog op staat. Nee dus, de politie gelooft ons gewoon niet! Arggg, dan maar zonder..

[ Elise ]

Ik denk dat we gestopt zijn, want we bewegen minder. Ik heb deze reis (tot nu toe) gewoon overleeft! Mijn wond op mijn been is wel erger geworden en ik heb mijn arm ook nog gesneden en net als ik naar mijn geschaafde knieën probeer te kijken gaat er iets boven me open. Ik ben vrij! Is het eerste wat ik denk. Maar vlug daarna ga ik weer kopje onder. "Schiet een beetje op, we zijn er." Hoor ik de stem van Jan, mijn 'vader,' zeggen wanneer ik weer boven water ben. Via mijn oor wordt ik meegesleurd en slungel ik er wat achteraan. "Au, au, au, au, au!" Roep ik. "Niet zo jammeren we zijn er bijna, irritant kind dat je bent." "Je bent wel mijn vader hoor.." Zeg ik boos. "Eigenlijk niet we hebben je namelijk geadopteerd."

[ Jan, vader Elise ]

Wat zeg ik nou?! Het is misschien wel waar maar zo erg wil ik haar ook weer niet raken. Ik zie haar nog steeds met haar mond open staan, hmm toch geniet ik er van. Ik trek een grijns en zeg er achteraan dat het klopt. Ze stamelt wat en is gelukkig stil. "Ik betaal je moeder trouwens om bij mij te zijn, maar nu je het weet hoeft dat niet meer.. Als je trouwens hier ooit levend uit zou komen, maar dat gebeurd toch niet, je blijft voor altijd een vieze, vieze, vieze hoer. Ik zie haar gezicht rood worden, maar zich toch inhouden, nog meer leukigheid om naar te kijken. Naast haar goddelijke lichaam dan. "Hup vooruit, beetje doorlopen," zeg ik en duw haar voor me uit. Wat jammer nou dat ze nauwelijks iets aanheeft, denk ik sarcastisch. Best triest eigenlijk, ik ben sarcastisch tegen mezelf. Maar verder ben ik natuurlijk ultra-uber-mega cool, als dat een woord is. "Nu links afslaan en dan zijn we er," zeg ik tegen de bewakers die Elise vast hebben. Ze staren achterom, knikken en draaien hun gezicht weer de andere kant op, om te kijken waar ze lopen. Maar waar is Elise?.. "DOMME IDIOTEN DAT JULLIE ZIJN! GA RENNEN OF ZO, ZE KAN NIET VER ZIJN!" Shit, shit, shit we moeten haar vinden, ik was nog lang niet met haar klaar! Grr, kom op nou. Snel bel ik iedereen om te zoeken en opeens hoor ik mijn eigen mobiel afgaan. Onbekend staat er, ik neem op en vraag met wie ik spreek. Tuut, tuut, tuut... Tuut, tuut, tuut... Zeker een broekzak gesprek of zo, heb ik ook wel eens per ongeluk gehad.. Maar hang je dan zo snel op? Ik weet het niet hoor.

[ Kim ]

"YES WE HEBBEN HEM!" Roept Thomas. "Wat hoe?" Roep ik verbaast terug. We hebben hem gebeld en meteen opgehangen, en door deze nerd hier..." Grinnikend knikt die naar Sander, naast hem dat een nog al techno snuit is. "Wist precies wat die moest doen, en heeft nu hun locatie en als we nu zo snel mogelijk daar naartoe gaan vinden we ze misschien!" Maakt hij zijn zin trots af. "Het is allemaal we heel slim hoor, maar eigenlijk wist ik al waar ze waren... Doordat Elise me ooit verteld had dat haar vader heel lang daar moest zijn, dus ik denk dat we dezelfde locatie hebben, maar als duidelijkheid is dit wel heel goed hoor!" Ik grinnik er een beetje achteraan en met hun boos grommend lopen we naar de deur. De taxi staat er al, ik noem de locatie op en snel stappen we met zijn drieën in de auto, Lydia en haar vriendin zouden bij het station op ons wachten en dan stappen we met zijn allen de tram in. "Hoe krijgen we de meiden van New-York naar hier, om te helpen?" "Duhu vliegen," zegt Thomas heel serieus. Ik hier het uit, "hahaha dus Jij wilt dat we hahaha een stuk of hahahaha 40 meiden met het vliegtuig hahaha naar hier laten komen en dan haha alles zelf betalen, is goe hoor haha maar ehm betaal jij?" Hij zegt een kleine o, en zegt dan schouderophalend, "dan weet ik het ook niet hoor." "Ik weet het!" Roept Sander dan. En precies op dat moment stopt de taxi, we stappen uit, betalen en luisteren naar zijn plan.
Druk bellend met Marina vertel ik het hele plan en zwaai ondertussen naar Lydia en haar vriendin die aan komen lopen. "Is goed dan zie ik je daar," zeg ik en hang op. "Hii ik ben Sofie," zegt het meisje naast Lydia. Ik begroet haar terug en we stappen met zijn allen in de tram.

Eindelijk aangekomen bij het vliegveld rent er opeens een meisje weg. Huh?
"K ii m?" Zegt een hele bekende stem..

Tadaaadaaadaaaam....
Verder bij 8 votes en 3 comments:)
Zo Blijjj 1.4K!! Thank you allllll!❤️
Daaaag xxxx