Het internaat

Hoofdstuk 23: de ontmoeting

[ Elise ]

"Dus, hoe kwamen jullie aan het geld voor dit allemaal? Hoe hebben jullie überhaupt hierheen kunnen komen? Hoe wisten jullie waar ik was?" Vuur ik op iedereen af (de redders) als we allemaal bij de afgehuurde zaal zijn en zitten. "Nou ik kreeg je halve help berichtje binnen, dus ik rende naar je kamer en zag alleen Carlijn. Ik vertelde dat je er niet was en over je berichtje en we begonnen gelijk met zoeken. Toen zijn we naar de politie gegaan, die ons niet geloofde en na vierentwintig uur pas wilde helpen, we hebben die hele nacht doorgezocht maar we wisten simpelweg niet waar we je konden vinden. Toen zijn we terug gegaan naar de politie maar dat leverde niks op. Na een paar dagen kwamen de meiden waar jij mee zat naar ons toe en toen zijn we samen naar het gebouw terug gegaan. Helaas vlogen jullie net weg met de helikopter, maar gelukkig zagen we het nummer nog en wisten we zo dat jullie naar Amsterdam vlogen." "Toen..." gaat Kim verder. Ze verteld hoe ze gebeld was en hoe ze wist waar ze aankwam. "Dan, hoe we aan het geld zijn gekomen is door mijn rijke tante en oom die in New-York wonen sinds kort we hebben hun en alle ouders om geld gevraagd en zo met een heleboel korting allemaal vliegtickets gekregen. Bij de korting hoorde ook dat we met zijn allen drie nachten bij het Amstel mochten slapen.

"Wow zo erg bedankt dat jullie dit voor me hebben gedaan." Ze zeggen allemaal geen probleem. "Het eten dat besteld is," zegt de ober met ene kar met al het eten. We bedanken haar en hongerig eet ieder zijn eten. "Excuseer me, ik moet even naar de toilet. Kim kan jij me misschien ehm helpen?" Vraag ik beschaamd. Ze komt naar me toe en fluistert dat het niet erg is. Ze rijdt me naar de toilet en helpt me uit de stoel. "De rest lukt me zelf wel, ga maar weer ik kom er zo aan," ik geef een knikje en ze loopt terug. Ik trek de deur dicht en laat het gelige urine de pot in stromen. Wanneer ik klaar ben en in mijn stoel wil gaan zitten schuift die weg tegen de deur, hij geeft een tik tegen de deur waardoor die meteen opengaat. Waarom vergeet ik hem altijd op slot te doen. "Help! Iemand houd mijn rolstoel tegen, die onderhand naar beneden rolt." Ik hinkel naar de gang maar mijn rolstoel is al gestopt door een meisje, ze heeft donkerblond haar met slag erin, ze ziet er aardig uit en ze is mooi slank. Ze loopt naar me toe met de rolstoel voor haar. '"Heel erg bedankt, zou je me misschien kunnen helpen met ehm zitten." Beschaamd knik ik naar het verhoginkje waar ik alleen niet op kom en ze zegt tuurlijk. Direct daarna tilt ze me met gemak op en zet me in mijn stoel. "Dankjewel, wil je anders mee met me ik ben hier met een grote groep op ehm korte vakantie." "Ja leuk! Ik ben Lize trouwens, Lize la Tache." We praten verder en uiteindelijk komen we bij de grote zaal aan waar de hele groep zit. "Jongens dit is Lize la Tache ze heeft me net gered, vraag niet hoe en ze gaat ook naar het internaat!" Herhaal ik wat ze net tegen mij zei. Woorden als nice, leuk en cool hoor ik van hier en daar. "Dus wil je ook wat eten?" Ze kijkt me met grote ogen aan, schud dan haar hoofd en zegt nee dankje. Hm vreemd.. Ze is toch wel een tikkie verlegen maar toch heeft ze zo'n zelfverzekerde uitstraling, ik denk dat ze gewoon moeilijk te doorgronden is. "Wat is de reden dat je naar New-York gaat Lize?" Vraagt Lydia aan haar. "Mijn vader moet voor zijn werk naar New-York en toen bleek het makkelijker te zijn om daar te wonen." Zegt ze twijfelend. "Wat voor werk doet hij dan?" Vraagt Sofie dan. "O hij heeft een advocatenbedrijf en ehm hij eh heeft veel buitenlandse zaken dus moet die naar New-York." Mijn adoptie vader zei ook dat die een advocatenbedrijf had maar dat was ook niet waar, ze liegt ik zie het aan haar ook al ken ik haar net. Ik weet het als mensen liegen. "En waarom ben je dan nu hier?" Vraagt Thomas nieuwsgierig. "O mijn vader moest nog wat regelen dus had die een overnachting hier geregeld zodat die me morgenochtend kan ophalen en naar het internaat brengen als het maandag is tenminste." Wat regelen lekker geheimzinnig, denk ik dan. "Dan ga je eerder weg dan wij, jij gaat dan morgen al weg en wij over twee dagen. Maar dan zien we je op het internaat wel," zeg ik. "Ja is goed! En waarom zijn jullie hier ook alweer?" Vraagt ze. Iedereen slikt, "vakantie," zeg ik snel. "We hebben hier namelijk familie en toen mochten we hierheen. Want iedereen is Nederlands en we zitten dan ook op een Nederlands internaat. Het is daar heel leuk!" Zeg ik vlug achter elkaar zodat de rest zich niet verspreekt. "Ja het is er erg gezellig Elise zit er pas net op maar wij al een tijdje langer." Zegt Jim dan. "en Thomas, Lydia, Sofie, Sander en ik wonen hier in Amsterdam en zijn vrienden van Elise. Ze knikken allemaal wanneer Kim ze aanwijst. "Wow een grote familie kan je zeggen, en zitten er nog meer in jullie vriendengroep?" Je moest is weten dat we helemaal geen vriendengroep zijn maar hier allemaal voor mij zijn wat nu pas tot me doordringt. Ik bedoel Jim kende Carlijn niet, en de rest komt allemaal uit het huis... Maar ja, "nou we hebben nog wel wat vrienden in New-York die stellen we dan wel aan je voor, zeg ik. Ze weet niks over ons, helemaal niks. Hoe moeten wij regelen dat ze hier niet achter komt? Waar zijn we nu weer in beland?

Precies 1000 woorden! Echt OMG zo sorry! Al een maand geleden sinds de vorige update! Het nieuwe meisje zit er in de ander gaat nog wel even duren denk ik, maar dat zie je dan wel. Gelukkig heb ik het nu af kunnen maken want ik heb het heel erg druk en moet nu ook weer door met Engels, helaas pindakaas. Hoe was/is jullie week/weekend? Daaaagxxx

Ps. hopelijk update ik nu sneller, me doel is voor de meivakantie (bij mij over 1 week :o) maar ik ben bang dat dat niet lukt. Nou jaa, daaag! (1100 woorden nu :) )!