şuraya ufak bir açıklama getirmek istiyorum, Vera'nın abarttığını düşünenler olmuş çünkü. Vera insanlara güvenen bir kız değil, en çok güvendiği kişinin ise senelerdir kendisine aşık olduğunu öğreniyor. tanrı aşkına, en yakın arkadaşınız size aşık olduğunu söyleseydi siz hiç tepki vermez miydiniz? Vera, abartmadı arkadaşlar. hatta Kuzey'in kırılmaması için çok fazla tepki bile göstermedi fakat içten içe yıkıldı?
AYRICA GERİZEKÂLI WATTPAD BÖLÜMÜN YARISINI SİLMİŞ BEN NE GÜZEL YAZMIŞTIM
ehe, bölüm hakkında yorum yapın yorumlar düştü
neyse
Kuzey Aksoy;
Yemekleri yedikten sonra bahçeye çıkmış ve bahçedeki çardakta oturmuş, muhabbet etmeye başlamıştık.
"Kuzeeeey!" diyen Doğa, bana bakarak sırıttı. "Senin yanında neden hiç kız olmuyor?"
"Nasıl?"
"E çok yakışıklı çocuksun," diyerek omuz silkti. "Ama liseden beri bir kızla gezdiğini görmedik bile. Hiç mi birisinden hoşlanmadın?"
Gözlerim bir saniyeliğine Vera'ya değdikten sonra o gözlerini kaçırdığında güldüm. "Uzun zamandır platoniğim ben."
"Şakanın sırası değil," diyen Doğa, dudaklarını sarkıttı. "Biraz inandırıcı atsaydın keşke. Sana yüz vermeyecek kız yok ki."
"Varmış demek ki."
"Ne?" dedi bir anda, Sude. Sesi biraz fazla ince çıkmıştı, bu da hepimizin suratının buruşmasına neden olmuştu. "Gerçek mi? Platonik misin sen yani? Bizim Kuzey mi platonik? Kuzey Aksoy! İnanmam."
"Eh," dedim, kafasını eğmiş olan Vera'ya bakıp gülerken. "Oluyormuş demek ki."
"Vera? Sen biliyor muydun?"
"Bana da söylememişti," diyerek boğazını temizledi. "Yeni öğrendim ben de."
"Kim peki?"
"Bunu söylemeyeceğim."
"İyi de-"
"Doğa, ısrar etme boşuna," diyerek masanın üzerindeki telefonumu elime alarak herhangi bir bildirim olup olmadığına baktım. Birkaç tane sosyal medyadan gelen bildirim vardı. "Kim olduğunu söylemeyeceğim."
"Vera?"
"Ne?"
"Sen biliyor musun?"
"Yok," diyerek bileğindeki siyah iple oynamaya başladı, Vera. "Bilmiyorum. Bana da söylemiyor."
"Neyse," diyen Koray, saçlarını karıştırarak ayağa kalktı. "Çıkıp biraz gezelim mi? Evde sıkılıyorum."
Herkes onayladığında odalara dağılıp üzerimizi değiştirmiştik. Vera kendi odasında tek başına kalıyordu, Sude ve Doğa beraber bir odada kalıyorlardı ve biz de Koray, ben ve Bahadır olarak bir odada kalıyorduk. Çift kişilik bir yatak vardı ancak sabah kalktığımda üzerimde uyuyan bir Koray veya Bahadır görmemek için odadaki koltukta yatıyordum.
On dakika kadar sonra aşağıya indiğimizde peşimizden gelen Vera, Sude ve Doğa'ya bakarak saçlarımı karıştırdım.
"Şehir merkezine çok uzak değiliz, arabayla mı gideceğiz?"
"Merkezi gezeceksek arabaya gerek yok ya," diyen Doğa'yla beraber Sude'de omuz silkti. "Yürüyebiliriz bence."
Onlrı onaylayarak yürümeye başladığımızda ben Vera'nın yanından ilerliyordum. Üzerine bir kot şort ve büstiyer giymişti. Bu, fiziğini ortaya çıkartıyordu ve bakacak insanlar olduğunu düşünmek sinirimi bozuyordu. Yine de kıza hiçbir zaman onu giyme, bunu giyme dememiştim çünkü istediğini giyebilirdi. Hiç kimse buna karışamazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuzey Vurgunu [texting]
Historia CortaBilinmeyen Numara: ne olur kurtar beni Bilinmeyen Numara: bak, bu Bilinmeyen Numara: bu çok tuhaf bir his Bilinmeyen Numara: kalbimi senin ellerine bıraktım, istediğin her şeyi yapabilirsin Bilinmeyen Numara: ve ben boğuluyorum Bilinmeyen Numara: ka...