bu bölüme fazla yorum istiyorum, yorum yapın lütfen
Vera Görkem;
Hafta sonu tatili geldiği için Kuzey'le iki günlüğüne Ağva'ya gitme kararı almıştık ve şu anda arabadaydık. Ben bacaklarımı öne uzatmış, telefonumla uğraşıyordum o da araba kullanıyordu.
"Kuzey," dedim, aklıma gelen şeyle. "Sen... Bana yazmaya başladığın zamanlarda, yardım etmemi istediğini söylemiştin."
Bir anda bedeni kasıldığında kaşlarımı çattım. Direksiyondaki sağ elini çekmiş ve parmaklarını kıtlatmaya başlamıştı.
O kadar mı gerilmişti?"O neydi?"
"Bunu söyleyemem."
"Kuzey-"
"Vera," diyerek kesti. "Uzatma. Söyleyemem."
"Neden söyleyemezsin?" diyerek kaşlarımı çattığımda gözlerini kısaca gözlerime değdirmiş, ardından ise önüne dönmüştü.
"Çünkü söyleyemem işte."
"Kuzey-"
"Vera, yeter. Söylemeyeceğim dedim, uzatma."
Ne?
Hayatımın hiçbir döneminde bana bu kadar sert çıkmayan Kuzey, neden şu anda bu kadar sert tepki veriyordu, anlamıyordum. Bana bilinmeyen bir numaradan mesaj atmaya ilk başladığında benden nedenini bilmediğim bir şekilde yardım istiyordu. Şimdi, sevgilisi olarak sorduğumda ise cevap vermiyordu.
Gözlerimi kaçırarak tekrar telefonumla uğraşmaya başladım. Ne yapmaya çalışıyordu, anlamıyordum. Hâlâ tek eliyle araba kullanıyordu, sağ elinin parmaklarını kıtlatmaya çalışıyordu. Bu kadar gerileceği ne olmuş olabilirdi, Tanrı aşkına.
"Sikeyim."
Gözlerimi ona çevirdiğimde suratında tedirgin bir ifade oluşmuştu. "Ne oldu?" dediğimde arabayı sağa çekerek durdurdu. Elleri direksiyonu sıkıca kavramıştı.
"Sen dün gece de mi uyuyamadın? Gözlerin yine kızarık."
Bana cevap vermedi. Tek elini saçlarından geçirerek saçlarını dağıttı. Ardından dudakları arasından küfürler çıkmaya başlamıştı ancak kısık bir sesle mırıldanıyordu.
"Kuzey, ne oluyor?"
"Şimdi değil, şimdi değil."
"Ne?"
"Şimdi olmaz. Burada olmaz. Onun yanında olmaz."
"Kuzey," diyerek gerginlikle elimi bilekliğime attım. Korkmaya başlamıştım, ne olduğunu anlamıyordum. "Ne oluyor? Anlamıyorum."
"Kendine sahip çık."
Kendisiyle konuşuyordu ve ilk defa böyle bir durumun içinde kalıyordum. Ne olduğunu anlamıyordum bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuzey Vurgunu [texting]
Historia CortaBilinmeyen Numara: ne olur kurtar beni Bilinmeyen Numara: bak, bu Bilinmeyen Numara: bu çok tuhaf bir his Bilinmeyen Numara: kalbimi senin ellerine bıraktım, istediğin her şeyi yapabilirsin Bilinmeyen Numara: ve ben boğuluyorum Bilinmeyen Numara: ka...