De Laatste Druppel - Sanrile Fanfiction

T W A A L F

Er waren twee weken voorbij gevlogen sinds dat Sanne bij genezer lag. De kroonprinses voelde zich weer goed, maar ze stond onder grote druk. Nog maar drie weken tot haar kroning. Haar moeder was al bezig met de voorbereidingen. Dit zou het feest van het jaar worden volgens haar.

Sanne deed wat ze wel vaker deed als ze zich verveelde, rond dwalen door het kasteel. Het was groot en ze kon altijd wel even een uurtje daar rond lopen zonder de hele tijd rondjes te lopen. Vooral als ze door de geheime gangen ging lopen onder het kasteel, maar meestal kwam ze daar niet. Het was donker en de weg terugvinden was niet altijd heel makkelijk.

'Hè Sanne!' werd geroepen door iemand met een vlaams accent. Er was maar één persoon hier met dat accent, koning Vlorile van België. Onhoorbaar zuchtte ze voordat ze zich omdraaide. Ze boog klein voor hem.

'Je hoeft niet te buigen, dat deed je vroeger ook niet.' zei hij glimlachend. Hij was vrolijk dat was te zien. Sanne was wel gewend dat hij vaak in de buurt was, maar toch wou ze dat hij ver uit haar buurt bleef. Ze moest hem haten voor wat hij had gedaan. Zwijgend liepen ze samen verder. De kroonprinses zei geen woord tegen hem. Vlorile wou het wel goedmaken, maar wist niet hoe. Sinds dat hij Sanne weer elke dag zag, miste hij hun relatie van vroeger. Hij miste de tijden dat ze samen onzinnige dingen dedem en lachten tot dat ze buikpijn hadden.

Sanne daarin wou alles vergeten, ook al was dat niet mogelijk. Zelf de mooie momenten deden haar pijn. Alles was verwoest door het meisje die hem kuste. Ze hield oprecht van hem, maar hij schijnbaar niet van hem.

'Sanne,' zei hij. Ze draaide haar hoofd naar hem toe. 'ik haat deze momenten tussen ons. Je doet alsof ik een persoon ben die je niet kent. Ik weet wat ik fout hebt gedaan, maar alsjeblieft kan je dat vergeten zodat we weer vrienden kunnen zijn.' smeekte hij. Sanne keek hem aan met een gezicht alsof hij gek is. Ze barstte in lachen uit.

'Ben je serieus daarover? Je denkt serieus dat wij ooit weer vrienden kunnen worden. Dan moet ik je droom nu helaas verpesten, jij en ik bestaan niet meer.' Ze liep weer verder, maar hij pakte haar pols. Dit maakte haar boos.

'Sanne, alsjeblieft vergeef me. Ik kan niet meer zo leven.' Ze trok zich van hem los.

'Nee Vlorile! Ik wil je niet vergeven. Weet je wel niet hoeveel pijn het deed om je te zien met een ander meisje. Ik hield van je, ik hield oprecht veel van je!' riep ze naar hem terwijl er tranen over haar wangen liepen. 'Ik wou dat ik je nooit had ontmoet, dat ik die herinneringen nooit heb gehad. Mijn wereld stopte toen je mijn hart brak, maar ik ben er nu weer bovenop. Ik ben over je heen en ik wil je niet meer terug in mijn leven.' Met die woorden liep ze weg van hem. Ze liet een verbijsterende koning achter.

Vlorile wist niet wat te doen. Was het zo erg dan dat hij haar kuste? Hij wist niet dat hij haar zoveel pijn had gedaan. Hij had haar naar de kus niet meer gezien. Had hij achter haar aan moeten gaan? Hij keek naar haar tot dat ze uit het zicht was. Daarna liep hij naar kamer.

Sanne liep in een hoge snelheid door de gangen. Er wangen waren vochtig van de tranen. Het boeide haar niks of iemand haar zo zag. Niemand, behalve haar zussen, zou vragen stellen.

'Prinses Sanne,' werd er gezegd. Ze draaide zich naar de stem toe en wreef snel haar gezicht droog. Haar zicht werd al snel scherper. 'waarom bent u zo verdrietig? Oh sorry, waar zijn mijn manieren toch.' De jonge vrouw boog voor de kroonprinses. 'Mijn naam is Esmee, dochter van graaf en gravin van Peeren.' De hoed die haar halve gezicht bedekte deed ze af. Haar blonde krullen deed ze achter achter haar oren. Sanne herkende haar meteen.

'J-jij...' stamelde ze. Ze had weleens eerder over Esmee gehoord van Iris, maar ze wist niet dat het haar was. 'Je bent het meisje wat mijn vriendje zoende.' Ze moest zich in houden om haar niet aan te aan vliegen. Als ze dat zou doen, verpest ze straks haar reputatie. Dat zou heel slecht uitkomen aangezien haar kroning binnenkort was. Ze mocht nu niet haar hele reputatie verpesten vanwege een meisje. Esmee knikte en had een lichte grijns op haar gezicht.

'U heeft helemaal gelijk, prinses Sanne.'