De Laatste Druppel - Sanrile Fanfiction

D R I E Ë N T W I N T I G

De dagen voor haar kroning werden steeds minder. Vlorile was erg vaak in de buurt van Sanne. Iets waar zij zich in het begin erg aan irriteerde. Hij stond dan wel op een afstandje, maar hij was er wel. Af en toe zocht hij contact met haar. Het was niet altijd heel succesvol. Soms negeerde ze hem compleet. Dit deed ze voor zichzelf. Ze was bang om weer verliefd te worden op hem. Te verdwalen in zijn ogen en te staren naar zijn lippen. Nee, dat mocht niet gebeuren. Hij had zijn kans bij haar gehad. Terwijl Vlorile steeds contact zocht Sanne, probeerde Esmee juist de aandacht van Vlorile te trekken. Ook al had hij tegen haar gezegd dat hij niks met haar te maken wou hebben, probeerde ze hem toch te versieren. Jammer genoeg voor haar viel hij er dit keer niet voor. Iemand anders had zijn hart gestolen. Iemand die dat zelf nog niet eens door had.

Vandaag was de kroning. Het was ongelooflijk druk in het kasteel. Binnenkort zou Sanne geen prinses meer zijn, maar koningin. Ze was nerveus en bang. Het koningschap eiste een hoop verantwoordelijkheid. Ze zou veel keuzes moeten maken voor haar mensen. Keuzes die het verschil tussen leven en dood van haar mensen zouden kunnen maken. Sanne stond in haar kamer voor het raam. Ze keek over de tuin. Rustig ademde ze diep in en uit. Ze ging het doen. Ze was er klaar voor.

Na de prachtige kroning was het tijd voor een groot feest. De balzaal was rijkelijk versierd. Er was een tafel vol drankjes en hapjes en ondertussen liepen er nog tientallen serveersters rond die de gasten bedienden. Sanne keek trots rond. Ze was nu officieel koningin van Nederland. De kroning ging fantastisch vond ze zelf. Verschillende mensen uit meerdere landen dansten gezamelijk op de dansvloer. Sanne zelf danste niet mee. Ze stond er naast en keek naar alle vrolijke mensen. Ineens had ze verdriet toen ze naar die verliefde koppels keek. Ze miste Mees. Ze miste iemand die voor haar zorgde zoals hem. Iemand van wie kon houden zoals hem. Iemand die ervoor kon zorgen dat ze het beste uit haar zelf haalde. Ze miste hem, ze miste zo persoon in haar leven op dit moment.

Niet ver van haar vandaan stond koning Vlorile. Zoals gewoonlijk keek haar naar Sanne. Beschouw het alsof hij haar beschermengel is. Het leek soms wel alsof zijn wereld alleen uit Sanne bestond. Sanne was het enige wat belangrijk voor hem was. Haar vrolijkheid, haar geluk en haar lach maakte hem blij de afgelopen weken kwam hij achter. Zolang zij blij was, was hij blij. Hij was rustig aan het drinken tot dat hij haar gezichtsuitdrukking zag veranderen. Haar vrolijk lach verdween en maakte plaats voor een sip gezichtje. Haar hoofd begon naar beneden te hangen. Onmiddellijk zette Vlorile zijn glas weg en liep hij naar haar toe. Hij kuchte zacht waardoor Sanne opkeek.

'Wil je samen met mij dansen?' vroeg hij glimlachend. Sanne die er eigenlijk geen zin had, knikte toch. Ze toverde een lach op haar gezicht en pakte zijn hand. Samen liepen ze naar het midden van het dansvloer. Vlorile legt zijn handen voorzichtig op haar heupen. Hij kijkt haar aan en kijk of ze het goed vind. Sanne knikt klein als teken dat ze het prima vind. Ze slaat haar armen om zijn nek. Ze dansde voor een lange tijd samen. In het begin zag de koningin er tegen op om met de Belg te dansen, maar ze kreeg er gelukkig steeds meer plezier in. Sannes lach werd oprecht en dat had hij door. De rest van de avond hebben ze gezellig samen door gebracht. Op een bepaald moment waren ze moe van het dansen en liepen ze samen de dansvloer af.

'Wil je wat te drinken?' vroeg hij. Ze knikte en hij liep naar de drankjes tafel. Sanne stond aan de zijkant van de zaal en leunde heel even tegen de muur om op adem te komen. Ze sloot haar ogen voor een paar seconden. Toen ze ze weer opende stond er iemand naast haar. Geschrokken stapte ze opzij.

'Esmee, ' zei ze terwijl ze geïrriteerd even weg keek. De dochter van de graaf stond er groots glimlachend naast.

'Had u veel plezier tijdens het dansen met Vlorile?' vroeg ze met haar zoete lieve stem.

'Ik had wel wat plezier.' antwoorde ze met een geforceerde glimlach op haar gezicht. Esmee deed een stap naar haar toe. Ze stond nu naast haar.

'Onthoud één ding, Vlorile is van mij. Hij vindt alleen mij leuk. Hij danste alleen met u uit medelijden.'