Karalamalar
1/4 mektup
*
M
ezar
**
Sevgili;
Sen hep ölümü taşırdın. Biraz avuçlarında biraz göz çukurlarında.
Ne zaman ellerini tutsam bir korku öperdi parmaklarımı. Bana alışma derdi sanki sürekli avuçların.
Aslına bakarsan sadece çok güzeldin, yoksa ölümü büyütsen ceplerinde bu kadar güzel gülemezdin.
Sevgili;
Ben sessiz şarkılardan tanırım seni,
Kimsesiz kaldırımlardan..
Ama en çok sonbaharından tanırım ben seni.
Her zaman sarı yapraklarından
gözlerindeki bulutlardan
Sevgili;
Nerede görsem tanırım ben seni
Kahve kokusunda,
öksüz çocukların gözlerinde biraz
Bir sarhoşun parmaklarına
konarsın
arada
bir
aşığın dudaklarına..
Sevgili;
Sen en güzel detayısın şiirlerin
En güzel notası şarkıların
Bense gözlerine değmeye çalışan gayrimeşrû bir kirpik yalnızca.
***
Usulca bırakıyorum ellerimdeki kağıdı ve geziniyor parmaklarım toprağında.
'Toprak bile ne çok yakışıyor sana'
Çiçeklerine takılıyor gözlerim. En güzel çiçekler gözlerinde biter sanıyordum.
Sürekli aklımda dolanan o soruyu soruyorum bu defa.
"Üşüyor musun gül bakışlım?"
Kalkıyorum hemen vereceği cevaptan korkar gibi.
Koşar gibi
Sever gibi
..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Şarkılar Treni
Romance*Câfune* "Ellerim saçlarının arasında ve ben parmak uçlarıma yıldızlar değdiğine yemin edebilirim." Toprağın koynunda, yıldızların uyuttuğu bir adam ve şiirleri dudaklarından öpen bir kadın. -CÂFUNE-
