Ölü Şarkılar Treni

'Do'

•••
(günce)

* "Kalburdur kelimelerim, paslı harflerim..
Şiir bilmem pek ama şarkıları öperim bir bir dudaklarından.

Güzel sayılmam, çirkin gülüşlerim..
Uslu biri değilim evet. Hep bir kavgadır dolanır durur damarlarımda.

Kırıktır saçlarım, yanık kanatlarım

tırtırları bilirim bir tek, sevmem zaten kelebekleri.

Asiyim biraz sevdaya
Bir tanrıyı sevdim bir de yıldızları..

Ha bir de,
,

bilirsiniz ya, söyletmeyin bana.." *

•°•

Dizlerimde kan damlaları, dudaklarımda yıldız kalıntıları, öyle, sebepsiz; sevdiğim adamın kalbine uzanıyor ellerim ama dokunmuyorum asla. Bekliyorum

Zaman; elleri kınalı gelin,uzatmıyor yine de nazını.
Önce tırnaksız parmaklarım dokunuyor göğsüne, sonra vedalar birikmiş avucum..

yüzüm ifadesiz, ellerim kimsesiz.

Trenin kırık camını okşuyor bir rüzgar, ölümümün belki tek şahidi..
Tren; ilerliyor tüm heybeti ile,
gibi vuslat'a
gibi firâk'a

Ve sevdiğim adamın kalbi;
sessiz bir veda konduruyor parmaklarıma.

"Kalbim; sevgili, ne kadar büyük olabilir ki?"

Kelimeler dudaklarımda, beyhude bir çırpınış.

-"Nereye gidiyorsun bensiz?
nerede bırakıyorsun beni gecesiz?"

hıçkıklar

-"Gözlerin dururken, toprağında mı seveceğim çiçekleri?

acı

-"Gamzelerini de mi gömeceğim, söylesene"

••••

YN; bu hikayeyi sizin için yansıtan bir renk yazabilir misiniz buraya?

İthaf; 'virgüllere anlam katan dostuma.'