Το κεφάλαιο θα περιέχει ακατάλληλη σκηνή με δικιά σας ευθύνη (να ξέρετε απλά ήταν τόσο αβολο να το γράψω η ίδια )
Είχαμε ήδη αποφασίσει τι θα πάρουμε και περιμέναμε να έρθουν.
Μέχρι τότε ο Jaebum δεν σταμάτησε να σηκώνει το φόρεμα βάζοντας το χέρι του από μέσα.
Τον σταμάτησα τόσες πολλές φορές που στο τέλος σταμάτησα και συνέχισε.
"Jaebum σταματά " του είπα ενώ εδιωξα το χέρι του .
"Είσαι πολύ όμορφη "είπε ενώ πήρε το χέρι μου και το φίλησε.
Ο μωρέ ο γλυκός μου .
Όταν με κοίταξε το βλεμμα του ηταν λυπημενο ενώ χαμογελουσε .
Γιατί αγαπη μου ;
"Jaebum έγινε κάτι;"τον ρώτησα και εκεινος με απέφυγε επειδή ήρθε ο σερβιτόρος με τα πιάτα μας .
Μολις τον ευχαριστησαμε τον ξανα ρώτησα.
"Τίποτα απλώς..."Είπε και το σταμάτησε εκεί.
"Jaebum , σε παρακαλώ " του είπα ενώ του έπιασα το χέρι ως ενδειξη συμπαραστασης.
"Να απλώς έχω άγχος για απόψε. Φοβάμαι μην σε πληγωσω. " πήρε το χέρι μου στο δικό του και το εσφυξε.
Τον κοίταξα και του χαμογελασα .
"Δεν χρειάζεται να ανησυχείς, θα είμαι μια χαρά, δηλαδή όσο μπορώ, αν αγχώνεσαι εγώ τι πρέπει να κάνω;" του είπα και γέλασα κανοντας τον και αυτον να γελάσει.
"Σ'αγαπώ " είπε.
"Και εγώ Σ'αγαπώ " του είπα "αλλά τώρα ας φάμε δεν βλέπω την ώρα να δοκιμάσω αυτό το λαχταριστο πιάτο " είπε καθώς περίμενα πως και πως να φαω .
Μολις ήρθε μπροστά μου άρχισα της υπερβολές μου .
"Αγάπη μου ,φως της ζωής μου, κανείς δεν μπορεί να σε ανταγωνιστεί. Σαγαπω " είπα και έφαγα μια μπουκιά.
Κοίταξα τον Jaebum γιατί δεν άγγιξε το φαγητό του και εκεινος με κοιτούσε σαν να ήμουν εξωγήινος.
"Τι ;" τον ρώτησα ενώ είχα καταπιεί την μπουκιά μου .
"Τίποτα απλώς δεν ..δεν περίμενα να κάνεις έτσι. Είσαι γλυκούλα "
Τα μάγουλα μου είχαν κοκκινησει .
"Μακάρι να έκανες έτσι και για μένα " είπε ενώ άρχισε να τρώει.
"Μπορώ να κάνω πολλά περισσότερα "είπα ενώ συνεχίζα να τρώω ενώ εκεινος σταμάτησε και με κοίταξε πονηρά.
YOU ARE READING
◇ S I G N ◇ {Complete}
Fanfiction"Καλύτερα να φύγεις " είπε με αυστηρή φωνή. Δεν μπορούσε να με κοιτάξει στα μάτια, αυτό ήταν που με έκανε ακόμα πιο αδύναμη . "Ναι" προσπάθησα να μην τραυλισω ,να φανω δυνατη , αλλά τα δάκρυα μου με παρεδωσαν" είναι καλύτερα και για τους δύο μας...