"Hyun Sung! Μιλά μου!" Την είχα στην αγκαλιά μου καθώς ,προσπαθούσα να την κρατήσω ξυπνια .
Χτυπηθηκε στο πλευρό της .
" Jaebum είσαι εντάξει;"ρώτησε με δυσκολία.
"Ναι,μωρό μου ,σε παρακαλώ μην κλείσεις τα μάτια σου "
"Είμαι εντάξει Jaebum μην ανησυχείς. Στο είπα και το πρωί "σήκωσε το χέρι της και χαιδεψε το μάγουλο μου καθώς μου χαμογέλασε αδυναμα.
"Δεν θα σε αφήσω "είπε πρώτη κλείσει τα μάτια της .
"Όχι, όχι Hyun Sung ,σε παρακαλώ! Ένα ασθενοφόρο κάποιος! " άρχισα να φωνάζω.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~(Στο νοσοκομείο )
Άκουσα κάτι φωνές να με πλησιάζουν και ειδα ότι ήταν τα αγόρια.
Καθόμουν στα καθίσματα και είχα το κεφάλι μου στα χέρια μου .
"Πώς είναι;"ρώτησαν.
"Δεν βγήκε κανένας ακόμα;" είπα.
Ένιωθα να χανομαι στο κενό.
"Είμαι σίγουρος ότι..."πήγε να πει ο Jinyoung αλλά τον διέκοψα.
"Τι; ότι θα γίνει καλά;
και αν δεν γίνει;
Τι θα κάνω;
πως θα ζήσω χωρίς αυτήν;
μια φορά είπα να ζήσω χαρούμενος αλλά δεν το θέλει.
Μια φορά είπα να αγαπήσω.
Δεν μπορώ να την χάσω.
" είπα ενώ προσπαθούσε να με ηρεμήσει.
"Jaebum "
"Ό κυριος Im;"
Ρώτησε ένα γιατρός και κατευθυνθηκα σε εκείνον.
"Πείτε μου είναι καλά; Δεν έχει κανένα πρόβλημα έτσι;"το άγχος άρχισε να με τρώει ολόκληρο.
"Έχει περάσει τον κίνδυνο, ευτυχώς η σφαίρα δεν μπήκε πολύ βαθιά, φαίνεται ότι χτυπηθηκε από μακρύ μέτρο . Είναι μια χαρά και αυτη και το μωρό " είπε με ένα χαμόγελο.
Ακουσα καλά είπε. ..
"Μωρό;"
"Ναι κύριε, δεν το ξέρατε, τότε συγχαρητήρια που το μάθατε. Μπορείτε να την επισκεφτείτε. " με χτύπησε στην πλάτη και εφυγε .
Εγώ έμεινα ηλίθιος τώρα.
Κοίταξα τους άλλους και ήταν έτοιμη να βάλουν τα γέλια.
Έτρεξα στο δωμάτιο της και μπήκα σιγά σιγά μέσα κλείνοντας την πορτα στους άλλους.
Την είδα να κοιμάται τόσο γαληνια με σωληνακια γύρω της .
Πήγα κάθισα σε μια καρέκλα δίπλα της και της έπιασα απαλά το χέρι.
Εκείνη το κατάλαβε και άνοιξε τα μάτια της .
"Σε ξυπνησα "είπε ενώ δεν τολμουσα να την κοιτάξω στο πρόσωπο.
"Δεν πειράζει, είσαι καλά;" προσπάθησε να πει μέσα από την μάσκα οξυγόνου.
"Αυτό έπρεπε να το ρωτάω εγώ " χαμογελασα αλλά ένιωθα δάκρυα έτοιμα να τρέξουν.
"Είμαι εντάξει δεν χρειάζεται να ανησυχείς "είπε ενώ χαμογέλασε.
"Και εσύ και το μωρό που κουβαλάς "είπα ενώ άφησα τα δάκρυα να τρέξουν.
"Τι εννοείς; δηλαδή εγώ. ."
"Είσαι έγκυος "της είπα και σηκωθηκα ενώ με κοιτούσε έκπληκτη.
"Τι δεν .."την διέκοψα ενώ την φίλησα στο μέτωπο.
"Νόμιζα ότι θα σε χάσω "
Η φωνή μου να τρέμει.
"Πόσες φορές θα στο πω ,Jaebum; "
"Εντάξει, περιμένουν και οι άλλοι έξω "της είπα και την είδα να χαίρεται .
Φώναξα και τους άλλους και μπήκαν σαν αγριμια μέσα.
Εγώ κάθισα να τους κοιτάω στην πόρτα.
"Και τώρα θα γίνουμε θειοι;"
"Ναι ,πόσο μηνών;"με ρώτησε.
"Δύο "
"Αλήθεια;"φώναξαν όλοι.
"Ναι ,τώρα που το σκέφτομαι που είναι η Ye Joon ;"όντως που είναι.
Κοιτάξαμε όλοι τον BamBam και εκεινος χαμογέλασε.
"Τι είναι Bambam γιατί χαμογελας ;"ρώτησε ο Jackson.
"Είναι στο σπίτι και έκανε την τουαλέτα το κρεβάτι της ."
"Τι εννοείς ;"ρώτησε ο Mark .
"Φαίνεται, θα έχουμε δύο μωρά στο σπίτι "
"Εεεεεεε;"
YOU ARE READING
◇ S I G N ◇ {Complete}
Fanfiction"Καλύτερα να φύγεις " είπε με αυστηρή φωνή. Δεν μπορούσε να με κοιτάξει στα μάτια, αυτό ήταν που με έκανε ακόμα πιο αδύναμη . "Ναι" προσπάθησα να μην τραυλισω ,να φανω δυνατη , αλλά τα δάκρυα μου με παρεδωσαν" είναι καλύτερα και για τους δύο μας...
