Hyun sung's POV
Ξύπνησα με ένα οδυνηρό πόνο στην πλάτη και ακόμα πιο πολύ στην κοιλιά.
Ήταν σαν να με χτυπούσαν με μαστείγια ώρες αλύπητες.
Κάθισα στο κρεβάτι και κοιταξα δίπλα μου κοιτώντας ένα θέαμα που με έκανε να χαμογελάσω.
Έσκυψα και του άφησα ένα μικρό φιλί στο μάγουλο πρώτου σηκωθώ και πάω στο μπανιο να πλυθώ .
Σκηνές από το χθεσινό βράδυ ερχόταν στο μυαλό μου .
Τα χείλη του σε όλο μου το σώμα.
Το άρωμα του που με έκανε να χάνω τις αισθήσεις μου .
Το σώμα του που μας χαλιναγούσε(δεν ξέρω αν γράφεται έτσι ) και τους δύο .
Ο τρόπος που με κρατούσε για να μην ξεφύγω.
Ο πόνος που μου προκαλούσε, ξέροντας ότι από λεπτό σε λεπτό θα αντικαθιστόταν με απόλαυση.
Η ηδονή που μου πρόσφερε.
Βγήκα από το μπάνιο βλέποντας τον να βάζει μια απλή φόρμα από την ντουλάπα.
Ήθελα να ξανά ζήσω αυτό που έγινε χτες ,όμως αυτή την φορά να έχω εγώ το πάνω χέρι.
Κοιτούσα τα μαλλια του που τα είχε αλλάξει τον μήνα που ήταν εξαφανισμενος από κόκκινα σε μαύρα.
Σαν μια φλόγα που έσβησε και άφησε πίσω του το καμένο υλικό.
Κοιτούσα την πλάτη του που είχε μερικά σημάδια από γρατζουνιες αλλά και από μαστείγια.
Τα μισά ήταν από το χθεσινό βράδυ, τα υπόλοιπα από το μαρτύριο που τράβηξε.
Πήγα κοντά του και άρχισα να το φιλώ την πλάτη, φέρνοντας τα χέρια μου γύρω του .
Εκείνος τα έπιασε και τα φίλησε με τόσο αγνότητα, τόσο προσοχή, σαν να μην ήθελε να με πονέσει.
"Καλημέρα " είπα καθώς ακουμπούσα το κεφάλι μου στην πλάτη του .
"Είσαι καλά;" μπήκε αμέσως στο ψητό,χωρίς να γυρισει να με κοιτάξει.
"Μία χαρά" έφυγα από δίπλα του και κατευθυνομουν προς την πισίνα .
Είχα βγάλει το φόρεμα που μόνο φορούσα και γύρισα να τον κοιτάξω, με ένα πονηρό χαμόγελο να πλαισιώνεται στο πρόσωπο μου .
"Τι λες ..;" Ήταν το μόνο που είπα αφού ήξερε τι εννοούσα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~(3 ώρες μετα )
BẠN ĐANG ĐỌC
◇ S I G N ◇ {Complete}
Fanfiction"Καλύτερα να φύγεις " είπε με αυστηρή φωνή. Δεν μπορούσε να με κοιτάξει στα μάτια, αυτό ήταν που με έκανε ακόμα πιο αδύναμη . "Ναι" προσπάθησα να μην τραυλισω ,να φανω δυνατη , αλλά τα δάκρυα μου με παρεδωσαν" είναι καλύτερα και για τους δύο μας...