သူ့ရဲ့ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းသားနုနုလေးကိုကြည့်ရင်းကျွန်တော့်စိတ်တွေရှေ့ဆက်တိုးချင်လာတယ်။
ဒီအချိန်မှာသူ့ကိုယောကျင်္ားလေးလို့ဘယ်လိုမှမသတ်မှတ်နိုင်တော့လောက်တဲ့အထိသူကအရမ်းလှနေတယ်။
သူ့လည်ပင်းသားတစ်လျှောက်နဲ့ဖွေးနေတဲ့ပုခုံးသားလေးတွေကကျွန်တော့်စိတ်တွေကိုယိုးယွစေတယ်။
စိတ်လှုပ်ရှားလို့ကြည့်နေတဲ့မျက်ဝန်းနက်နက်လေးထဲကချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့အကြည့်လေးတွေကကျွန်တော့်ကိုမူးမိုက်စေပြန်တယ်။
နှုတ်ခမ်းသားပန်နုရဲရဲလေးပေါ်ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းထပ်လိုက်ပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ်။
နက်ရှိုင်းတဲ့တစ်နေရာထိသူ့နှုတ်ခမ်းသားနုနုတွေကိုကျွန်တော်စုပ်ယူမြည်းစမ်းနေတယ်။
ကျွန်တော့်လျှာကိုသူ့ခံတွင်းထဲထည့်ပြီးသူ့လျှာကိုနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းအားပါးတရစုပ်ယူမိတယ်။
ကျွန်တော့်လျှာနဲ့သူ့လျှာပူထူလာတဲ့အထိခံတွင်းထဲမှာဆော့ကစားနေကြတယ်။
ကျွန်တော့်သူ့ခါးလေးကိုဖက်ထားမြဲဖက်ထားပြီးကျောပြင်တစ်လျှောက်အကျႌအောက်မှပွတ်သပ်နေသေးတယ်။
စိတ်ထိန်းလို့မရနိုင်တော့တဲ့အဆုံးလည်တိုင်တွေအထိကျွန်တော့်အနမ်းတွေရောက်လာတယ်။ လည်ပင်းသားနုနုလေးကိုတစ်ချက်ကိုက်လိုက်ပြီးစုပ်လိုက်ပြန်တယ်။ လျှာနဲ့ပွတ်သပ်ကာစုပ်ယူပြီးကိုက်ခြစ်နေတဲ့သူ့လည်ပင်းနုနုလေးနဲ့အတော်နာလာလို့ထင်တယ် သူ့ဆီကအသံသဲ့သဲ့လေးနဲ့ညည်းလာတယ်။
အဲ့ဒီအသံလေးကိုချစ်လို့သူ့လည်ပင်းတစ်ဝိုက်ကိုလျှာနဲ့လျက်နေမိသေးတာ။သူ့နားရွက်လေးကိုကိုက်လိုက်တော့လည်းပုခုံးလေးတွန့်သွားတာကြောင့်နံရံကိုမှီစေကာထိန်းထားရသေးတယ်။
သူ့ဘက်ကလှုပ်ရှားမှုလေးတွေနဲ့အသံလေးတွေကကျွန်တော့်အတွက်ရှေ့ဆက်ပြီးရင်းရှေ့ဆက်ချင်နေသလိုဖြစ်နေတာကြောင့်သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှ uniform အကျႌကြယ်သီးတွေကိုလျင်မြန်စွာဖြုတ်ချလိုက်တယ်။
