*Hatırlatma*
"Çok güzel görünüyorsun Cath."
"Sen de bir o kadar yakışıklı Harry. Aşık olduğun kız çok şanslı olmalı."
4. BÖLÜM
Arkamı dönerek hızlı adımlarla yürümeye başladım. Kulağımda işittiğim ayak sesleri peşimden geldiğinin göstergesiydi. Resmi bir şekilde konuştum.
"Sör Styles, Leydi Catarina bize katılacak mı? "
"Cathlin... Böyle davranma lütfen."
"Size bir soru sordum sör."
"Evet Cath. Bizimle gelecek."
Resmi olma çabalarımı önemsemeyerek bana ismimle hitap ediyordu. Aşık olduğu kızı düşündükçe içimde kopan kıskançlık dalgasına yenik düşüyordum. Bu onun suçu değildi. Yani birine aşık olması. Kıskançlığımın sebebini tam olarak bilmesemde sanırım onu başka bir insanla paylaşma fikri beni ürkütüyordu. Elbisemin eteğini tutarak yürümeye devam ettim. Kapıdan dışarı adımımı attığımda hafif çiseleyen yağmur ve çiğ yüzünden oluşan çamura tiksinerek baktım. Küçükken içinde yuvarlandığım çamurlar şimdi Prenses Cathlin'in elbiselerini kirletmekten başka işe yaramıyordu. Arkadan eteğimin yavaşça kalktığını hissettim.
"Sör Styles?"
"Ahh... Cathlin... Hadi ama!"
Önüme döndüm ve eteğimi kirlenmemesi için tutan Harry ile uyumlu bir şekilde yürümeyi seçtim.
"Prenses Alexander, çok güzelsiniz leydim."
"Teşekkürler Theon."
Sarışın adam yavaşça at arabasını sürmek için otururken Harold arabaya binmeme yardım etti. Tül perdelerin ardında Catarina'yı görmek bende şok etkisi yaratıyordu.
"Leydi Catarina, Tanrı şahidim olsun ki güzelliğiniz beni büyülüyor." dedi Harold Catarina'nın elini nazikçe dudaklarına götürürken.
"Teşekkür ederim Sör Styles."
Oturmaya çalışırken belimin yan tarafında asılı olan Brotherhood yavaşça çınladı. Catarina gözlerini ateş saçarak bana çevirdi.
"Nasılsınız prenses?"
"Teşekkür ederim Catarina. İyiyim."
Harry kaşlarını kaldırarak yüzüme baktı. Çoktan Catarina'nın yanındaki yerini almıştı. Araba yavaşça sarsıldı ve atlar kişnedi. Tül perdenin ardından hareket eden ağaçları görebiliyordum.
Catarina'ya ne yapmıştım ben? Neden bana o kadar öfkeli bakıyordu acaba? Lanet fahişe. Kendimi Harold ve Catarina'nın konuşmalarına vermeye çalıştım. Catarina, Harry'nin söylediği bir şeye gülerken araba aniden durdu.
"Neden durduk? Şehre daha var."
"Atölyeye geldik prenses. Babamın yanına-- "
Sözünü tamamlamasını beklemeyerek arabadan atladım. Catarina'nın 'tam bir çocuk' söylemini göz ardı ederek dışarıda kılıç döven Liam'ı gördüm.
"Liam!!"
Ona doğru koşarken Liam kollarını açmıştı. Kucağına atladım.
"Tanrım, seni çok özledim Liam."
"Ben de seni ufaklık."
"Hey Liam!" Harry'nin sesiyle Liam'ın kollarından çıktım.
"Kardeşimi alabilir miyim Cathlin?"
Liam ve Harry sarılırken arabadan inen Catarina'ya baktım. Etrafa iğrenir gibi bakıyordu. Onu önemsemeyerek gözlerimle Joseph'i aradım.
"Baba!"
Harry saray işleri dolayısıyla uzun süredir göremediği babasına sarıldı. Ayrıldıklarında Joseph'in yaşlı gözleri benimkilerle buluştu.
"Kızım... Buraya gel."
Bana kızım demesini seviyordum. Babamın sürekli 'Miranda' diye sert sesinden daha çok güven veriyordu. Sıcak kollarını şefkatle belime doladı. Dolan gözlerimi görmemesi için başımı omzuna gömdüm. Catarina'nın kıskanç bakışlarını üzerimizde hissediyordum. O ise duygusal ortamı bozmak ve ilgiyi kendine çekmek amacıyla öksürdü. 'Adi fahişe' diye geçirdim içimden. Joseph bir kolunu omzuma atarak sırıttı.
"Hoşgeldiniz leydim. Sizi buraya getiren nedir?"
"Aslına bakarsanız tatlı(!) prensesimiz ve yakışıklı Sör Styles."
Ateş püsküren gözlerimi ona çevirdiğimde konuşmayı kesti.
"Gitmeliyiz baba. Cathlin ne kadar çabuk saraya dönerse o kadar iyi."
Liam'a ve Joseph'a tekrar sarılarak arabaya yöneldim.
"Güzel kılıç! Kardeşlerine bizim için sarıl!" Liam'ın tatlı sesi kulağıma doldu. Arabaya binmeden önce ben de ona seslendim.
"Yapacağım..."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
STORM OF SWORD
FanfictionUzun zaman önce büyük bir krallıkta yaşayan soylu bir aile ve mutsuzluklarını gizlemek için dönen oyunlar... Sırların ve entrikaların arasında kaybolmuş genç bir prenses. Prenses karanlık oyunların içinde kaybolurken aşkı ve kardeşleri onu bu karan...