H16 •The one I love•

459 24 0
                                    

ABBY
Mijn vingers grijpen de fles tequila vast en ik vul mijn glas nogmaals. Terwijl ik het glas aan mijn lippen wil zetten hoor ik hoe iemand binnen komt.

Ik blijf staan. De persoon komt naast me staan en grijpt de fles nu ook. Ik kijk naast me, recht in Hans blije gezicht.

"Tequila he, geen slechte keuze." Lacht hij me toe. Met een zucht draai ik me om en ik sta op het punt naar buiten te lopen wanneer hij mijn pols vast grijpt.

"Laat me los."grom ik naar hem. Nu draai ik me weer naar hem toe, mijn ogen waren fel geel. Meteen volgt hij mijn bevel op. "Hey rustig maar. Ik doe je niets."antwoord hij geschrokken.

"Het spijt me oké. Ik snap dat dit allemaal waarschijnlijk wat veel voor je is."onderbreekt hij de stilte.

Ik staar hem gewoon aan. "Ik beloof je dat ik je zal tonen dat ik je waart ben, Abby."

Als antwoord rol ik mijn ogen en vervolg mijn weg naar buiten.

Wanneer ik de hoek om loop zie ik hoe mijn vader tegen de muur staat geleund. Zijn ogen kijken me streng aan. Hij heeft het gehoord.

Ik stop even. Bang voor zijn vuurspuwende ogen. Maar ik verzamel mijn moet en stap het huis uit.

Eenmaal buiten kom ik mijn moeder tegen die met een lach op haar gezicht naar me toe loopt. "Hoe vind je het meid!" Lacht ze me hoopvol toe. Het enige wat ik kan doen is haar aankijken en doorlopen.

Ik neem mijn plaats aan de lawaaierige tafel weer in en zet het bekertje weer aan mijn lippen.

Mijn vader komt nu ook het huis uit en hij neemt weer plaats naast me. Ik wil hem nog steeds niet aankijken. Dus kijk ik recht voor me uit. Recht in de fonkelende gerimpelde ogen en de neppe lach van de moeder van Hans.

Jamie die de dj voor de avond is zet een nieuw plaatje op. Het is een slow. Ik zucht diep. Het volk dat op de dansvloer staat zoekt snel een danspartner en gaan gezellig tegelplakken.

Enkele tafels verder staat Avi op. Hoopvol kijkt hij me aan. Mijn hart maakt een sprongetje. Maar voor ik het goed en wel besef wordt mijn hand vast gegrepen.

Hans kijkt me aan met de zelfde neppe lach als zijn moeder. "Mag ik deze dans van je schoonheid."slijmt hij.

Paniekerig zoek ik in het rond naar Avi maar inplaats van zijn gezicht zie ik het strenge gezicht van mijn vader.

Ik zucht en knik. Ik ga overeind staan en volg hem naar de dansvloer. Walgend van mezelf sla ik mijn armen rond zijn nek.

Avi kijkt me gepijnigd aan en tranen lijken in zijn ogen te staan. Hij draait zich van me weg en verdwijnt het bos in.

Ik kijk terug naar Hans en voel hoe zijn hand afdaalt naar mijn billen. Ik wil hem het liefst van al van me afduwen en zijn hoofd er af scheuren maar inplaats daarvan boor ik mijn nagels in mijn handen.

"Wie is hij?" Vraagt Hans me. Hij had Avi het bos zien in gaan. "Niemand."antwoord ik kort.

"We moeten wel eerlijk tegen elkaar zijn he liefje." Dwingt hij me. Ik moest bijna kotsen bij het woord "liefje". "Gewoon een vriend."antwoord ik dan maar.

"Een vriend die je een dure diamanten ring koopt."valt hij me in. Ik antwoord niet.

"Zolang je maar weet dat ik je nog veel duurdere en mooiere dingen kan kopen." Vervolgt hij dan maar. Ik rol met mijn ogen en gelukkig ziet hij het niet.

MASON
De buisjes wolfsbane worden verdeelt over de roedel. Ik pruts het dopje van hetmijne en slik diep. Ik haat dit. Snel zet ik mijn gedachten op nul en drink het buisje leeg.

Mijn keel brand hevig en ik moet er hevig van hoesten. Enkele ogen kijken me aan en ik grom als antwoord. Meteen gaan ze door met wat ze bezig waren.

Een bruine wolf komt het bos uit. Mijn vader. De hele roedel schenkt hem nu hun aandacht.

Zijn schorre huil weerkaatst tegen de huizen. Dat is het teken. We gaan ten aanval.

Binnen enkele seconden sta ik niet meer voor een plein vol mensen maar wolven en ik volg.

Ik neem mijn plaats in naast mijn vader en Neo langs de andere kant. Samen met de roedel trekken we het donkere bos in.

Een beetje voor de grens stoppen we. Ik, Neo en Christian gaan op de uitkijk staan.
Al snel zien we een groepje patrouilleren. Dus keren we terug naar de roedel.

"Een groep van 5 mannen en 2 vrouwen patrouilleert hier." Spreekt Neo uit. Vader knikt en vervolgt zijn tocht.

Na enkele seconden merken de wolven ons op. Grommen worden onze kant op gestuurd. Ze denken onze roedel aan te kunnen. Tot ze zien hoe steeds meer wolven het beboste "no mans land" uitkomen. Maar ze vluchten niet.

Een blond/grijze man van ongeveer 50 is de eerste die aanvalt. Hij lijkt de aanvoerder te zijn want de anderen volgen zijn voorbeeld.

AVI
Grommen en de geur van bloed trekken mijn aandacht. Angst valt me binnen. Ik volg de geur.

Van op een afstand zie ik hoe de bewakers aangevallen worden door een hele roedel. Ik twijfel wat ik moet doen. Maar veel bedenktijd heb ik niet want een blonde jongen (ik denk de beta) had me opgemerkt.

Hij went zich tot een oude grijze man die nu ook mijn kant uitkijkt en knikt. Nog geen seconde later verandert de blonde jongen en stormt op me af.

Ik sprint zo snel mogelijk weg. Terug naar het dorp.

Hij komt steeds dichter maar het dorp ook. En dan is het zo ver. Hij haalt me in en duwt me tegen de grond aan.

Zijn scherpe nagels schuren over mijn borstkast heen en doorborden mijn huid. Wild krabt hij het helemaal open. Maar wanneer hij vuurwerk hoort dat word afgestoken op het feest vlucht hij.

Ik krabbel zo snel mogelijk overeind en ren met het beetje kracht dat ik nog heb naar de bosrand.

Bloed druipt langs de wonde en mijn mond naar beneden.

Ik begin te roepen. "Help! Help! Iemand help!" Maar niemand hoort het door het vuurwerk. Eenmaal op de kasseien van de markt zak ik ik elkaar.

Niemand merkt het eerst tot een vrouw plots hard begint te schreeuwen. De hele roedel is nu op mij gericht.

"Avi! Mijn god Avi!"hoor ik Abby schreeuwen. Ik hoor hoe ze op me afrent. Voorzichtig neemt ze me in haar armen en met alle kracht die ze heeft probeert ze me op te heffen.

"Alsjeblieft hou vol."weent ze terwijl ze me een kus op mijn voorhoofd geeft en me door het geschokte volk heen draagt.

"Avi!"roept een zwaardere stem nu. Het is mijn vader. Hij neemt me over uit Abbys vermoeide armen.

"Wie heeft je dit aangedaan."fluisterd hij.
Ik hoest wat bloed op terwijl ik probeer te praten, "nieuwe roed-" maar voor ik het kan afmaken verlies ik mijn bewustzijn.

—————-
Thnx voor het lezen

Ily all💋

Sorry dat ik niet veel heb geüpload deze vakantie.

Like? Comment? Follow?

MoonchildWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu