H21 •when i need you•

460 18 8
                                    

ABBY
Ik gooi de deur open. Daar is hij. Hij ziet er vredig uit. Andy trippelt achter me aan.

Ik beweeg me naar naast het bed. Mijn hand breng ik naar dezijne. Geen reactie...

Andy ploft neer in het zeteltje in de hoek en ik kijk hem hopeloos aan. "Avi... ik ben het Avi..."probeer ik nog maals. Nog steeds geen reactie.

Andy laat zijn hoofd tussen zijn handen zakken en kijkt verslagen naar de grond.

AVI
"Avi... ik bent het Avi..." de woorden klinken zo zoet. Ze weergalmen door mijn hoofd. Het voelt als een gevangenis, ik zit hier vast. Alles rondom me draait en haar stem galmt tussen de dikke muren.

Mijn hand tintelt. Maar ik ben verstijft. Ik kan niks, ik weet niks.

Pijnen schieten door mijn lichaam. Alsof een deel van mijn lichaam reageert op de rest. Ik probeer me te focussen in de hoop dat alles stopt met draaien en de pijn stopt.

Het lijkt te werken, het draaien vertraagt steeds meer en ik kan een figuur zien. Een golf van kracht overwelmt me en dan weer de pijn.

ABBY
Ik laat zijn hand los en plots schieten zijn ogen open. Ze gloeien. "Andy..."zeg ik stil.

Avis ogen zoeken wilt in het rond en op dat moment krijgt hij een stuiptrekking. Ik hoor hoe zijn botten breken. Zijn klauwen boren in mijn hand.

"Hey, Avi rustig jongen!"probeert Andy die zich over hem heen buigt om hem te doen ontsnappen.

Avi schiet overeind geeft zijn vader een koprol en duwt hem tegen de muur.

"Avi! Avi alsjeblieft!"Roep ik wanhopig. Zijn
Verwilderde ogen vinden mij nu en hij komt op me af. Ik beweeg me rustig naar achter maar voel al snel een muur.

"Avi..."slik ik terwijl hij nu zo dicht bij me is dat ik natte hond kan ruiken. "Abby"bromt hij terug. Ik knik als antwoord.

Hij brengt zijn hand naar me toe en wrijft over mijn kaak.  "Abby..." fluistert hij nu bijna.

Op dat moment ziet hij zijn harige met klauwen versierde handen en hij schrikt zich rot. Meteen verandert hij terug en hij laat zich tegen de muur zakken.

"Wtf was dat..."beeft hij. Ik laat me naast hem zakken. "Nee nee dit wil ik niet zijn...."snikt hij. "Ik... ik ben een monster."verwijt hij zichzelf

Ik breng mijn hand naar zijn hoofd en draai het naar me toe. Hij schrikt wanneer hij mijn goud gele ogen ziet. "Wat jij... jij... wij... wij zijn..." hij zoekt naar woorden.

"Weerwolven"vult Andy aan die nu weer rechtsstaat. Zijn ijskoude blauwe kijker staan op ons gefocust.

MASON
Het licht komt de badkamer uitgerold. Verleidelijk staat Kira (zie foto) in de deuropening. Haar slipje knuffelt haar prachtige ronde heupen en haar volle borsten dansen op en neer terwijl ze op me afkomt.
Ik bijt hard in mijn lip om mezelf onder controle te houden.

Ze komt recht bovenop mij zitten. Haar ogen glinsteren en ze kijkt me speels aan terwijl ze dichter naar mij toe leunt. Haar vingers trippelend over mijn ontblote bovenlichaam. Mijn handen vinden haar heupen en ongeduldig begin ik met haar slipje te spelen.

Ze is nu zo dicht bij mijn gezicht. Ik kan haar adem voelen en haar haar ruiken. Ongecontroleerd ontsnapt mij een grom. Een grote grijns verschijnt om haar lippen en plagend begint ze haar heupen heen en weer te bewegen.

Ik wordt gek en duw haar tegen het bed aan. Ik ben nu vanboven. Mijn handen rukken haar slipje omlaag waarna mijn handen haar armen boven haar hoofd vast pinnen. Mijn mond vindt zijn weg naar haar borsten en kussen ze. Geplezierd kreunt ze even.

Mijn lippen bewegen zich van haar borsten tot haar nek en blijven daar even hangen. Ik staar naar de plek. Ze was nog niet gemarkeerd. Zonder dat ik het zelf besef slepen mijn tanden over haar zachte huid maar meteen trek ik me terug.

Ik spring overeind. Waar was ik in godsnaam mee bezig. Ik wou haar helemaal niet.

"Mason...."klinkt haar stem gebroken van achter me. Ik draai me om en ze heeft haar prachtige lichaam al bedekt met het satijnen deken dat zich op het bed bevond.

"Het is niet jou fout, geloof mij..." probeer ik haar te sussen. Maar ze komt overeind, grijpt haar kleren al en vertrekt.

ABBY
Avi ligt eindelijk slapend in mijn armen. Het had me uren gekost om hem rustig te krijgen. Andy was ook helemaal uitgeput en ik heb hem kunnen overtuigen om naar huis te gaan. Mijn vingers wrijven door zijn zachte verwilderde haar.

Een plots gevoel van jaloersheid en gemis doordringt me. Ik heb nog nooit zo extreme gevoelens gehad. Ik verlies mezelf er helemaal door en voor ik het weet sta ik al in de gang van het ziekenhuis.

Mason, mason, zijn naam blijft maar door mijn hoofd spoken. Takken onder mijn voeten kraken. Waar ga ik in godsnaam heen? Ik voel me opgesloten in mijn eigen lichaam.

Stekende pijnen schieten door mijn lichaam. Ik ga veranderen. Mijn poten raken de grond, mijn haren waaien in de wind.

MASON
Ik zit op de rand van het bed met mijn handen in mijn haar, starend naar de grond. Ze maakt me gek, waarom gaat ze niet gewoon uit mijn hoofd. Alsof het niet nog erger kan worden vliegt op dat moment de deur wagenwijd open.

Ik kijk recht in haar gele ogen maar niet voor lang want ze verandert. In volle glorie staat ze nu voor mij. Ik grom diep.

Met haar lange slanke benen springt ze naar me toe en duwt me neer op het bed. Haar vingers graaien naar mijn onderbroek die enkele seconden later op de grond ligt. Haar mond beweegt zich naar mijn lid en ik laat me van genot terug achterover vallen.

Elke centimeter ontdekt ze en net op het moment ik klaar ben om klaar te komen stopt ze. Pestend kijkt ze naar me. Ik grijp haar middel vast en trek haar bovenop mij. Ik kan de blauwe weerspiegeling van mijn ogen in die van haar zien.

Kreunend beweegt ze zichzelf op en neer terwijl mijn handen haar  borsten masseren.

AVI
Schreeuwend wordt ik wakker. Ik heb steken doorheen mijn hele lichaam en dokters komen mijn kamer binnengestormd. Hun vreemde gezichten zijn zo dicht bij me. "ABBY!"schreeuw ik tevergeefs.

En de nachtmerrie begint opnieuw. Het luide gekraak van mijn botten weerklinkt door de kamer.

1 van de dokters houd een injectie klaar maar ik grijp hem vast. Mijn tanden boren diep in zijn nek. Maar tevergeefs injecteert 1 van de andere dokters me en alles vervaagt weer. Alleen de pijn. Die blijft.

——————-
Thnx voor het lezen!

Ily all 💋

Like? Comment? Follow?

MoonchildWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu