I'm not Normal /F. W.

17

Medyadaki çok güzel bir şarkı dinleyin bence.

Eve dönüyordum. Akşam olmuştu ve ben sadece bir parkın bankın da oturup etrafı seyretmiştim.

Evin önüne geldiğimde etrafını inceledim. Fakat ilerleyemiyordum, bu eve girmek istemiyordum, onunla karşılaşmak istemiyordum.

Anahtarla kapıyı açtığında hiçbir ses yoktu. Ayakkabılarını çıkarttıktan sonra ilerlemeye başladı salondada yoktu.
Odasında uyuyordur diye düşünüp yukarıya çıktı.

Odası'nın önüne gelince kapıyı yavaşca itti fakat odasında da yoktu.
Evin hertarafını kendi odasına bile baktı ama hiç bir yerde bulamadı.

İçini endişe kaplamıştı, başına bir şey geldiğini düşünmüştü. Belki de oda gezmek için dışarıya çıkmıştır dedi kendi kendine.

Fakat hala gelmemişti. Telefonuyla aradı, aradı ve aradı ama hiç birinde açmadı.

Çok kötü olmuştu. Polise gitmeyi bile düşündü derken kapı sesi gelmişti. Direk aşağıya koşarak indi. Gördüğü şey şey ise alison ve finn birlikte gelmişlerdi.

Onları görünce yavaşladı.

"Siz nerdeydiniz?"

"Ben finni aramıştım. Oda biraz konuşmak istiyormuş, bizim eve geldi sohbet ettik biraz"

"Keşke bana haber verseydiniz"

"Neyse sonra görüşürüz finn ve lia"

Finn de gülümseyerek ona el salladı.

"Seni evde göremeyince endişelendim"

"Tamam. Burdayım işte"

"Neden haber vermedin?"

"Sürekli bir yere gittiğimde haber mi vereyim?"

"Ben veririm"

"Zahmet etme"

Hızlı adımlarla yukarıya çıktı.

Finn'den...

Yukarıya çıktığım da direk odama girdim. Sadece etrafım da dönüyordum. Telefonumun titrediğini fark edince birinin aradığını gördüm. Arayan alison dı.

"Naber kıvırcık?"

"İyi de seninle az önce birlikteydik. Neden aradın?"

"Hiç. Sadece nasılsın merak ettim"

"İyiyim"

"Değilsin"

"Nerden biliyorsun?"

"Çünkü kimse 'nasılsın?' denince 'kötüyüm' falan demez. Yani çoğunlukla demezler"

"Haklısın. Bende iyi değilim"

"Tekrar buluşmak ister misin? Tabi bu sefer patron dan izin al yoksa yine kızar" diyerek güldü.

Bende karşılık vererek "tamam" dedim ve kapattım.

Zaten üstüm hazırdı bu yüzden hemen aşağıya indim. Lia'nın koltukta oturduğunu gördüm.

"Ben dışarıya çıkıcağım"

"Nereye gidiyosun?"

"Biraz hava alacağım, izninle" diyerek göz devirdim.

"Tamam"

Dışarıya çıktığım da alison'un çoktan evimin önüne geldiğini anladım.

"Selaam"

Şaşkın bir ifadeyle:
"Sen ne zamandır burdasın?"

"Yeni geldim"

"Pekala, gidelim o zaman"

İkimiz birlikte yolda yürüyorduk.
İkimizde tek kelime etmemiştik.

"Finn, Bir banka oturup dinlenelim mi?"

"Bana uyar'

3. Kişinin ağzından...

Birlikte parkın bankına oturmuştular. Etrafların da kimse yoktu.
Finn de aniden elini, alison'un eli'nin üstüne koydu.

Alison da şaşırarak ilk önce eline sonra finne baktı. Yavaş bir şekilde birbirlerine yaklaşıyorlardı...