SON GÜNLERİM -2015yaz-

BÖLÜM-4-

Oy veren arkadaslar teşekkür ederim:) Bu bölüm sizin için♥

Multimedia-Giray

Bölüm şarkısı 5SOS-Too late

"Nasıl yani, 14 günüm kaldı derken ne demek istiyorsun? "

"14 gün sonra öleceğim demek. Hastanede annemle doktorumun konuşmasını duydum. Annem bana söylemek istemediğini doktora da söyledi. Bu beni üzebilirmiş öyle söyledi. Yani benim bildiğimi bilmiyor. Lütfen sende kimseye söyleme." ben bunları söylerrken Hira bana sarılıyordu. Omzumdaki ıslaklıktan ağladığını anlamıştım.

İkimiz de saatlerce ağladıktan sonra uyumaya karar verdik. Yarın yorucu bir gün olacaktı.

☆★☆★

Sabah yataktan gerçek anlamda sürünerek kalktım. Hira'ya baktığımda benim kıyafetlerimden birini giymiş, saçlarını yapıyordu. "Günaydın."dedim banyoya girerken. İşimi hallettikten sonra dolabımdan aldığım siyah tişörtü ve dar pantolonumu giydim. İçinde geçen haftadan kalma kitapların olduğundan emin olduğum çantamı umursamadan sırtıma taktım ve Hira'nın kolundan tutup aynanın karşısından çektim. Aşağıya indiğimizde annem kahvaltıyı hazırlıyordu. Bizi görünce " Hadi oturun kahvaltınızı yapın sonra sizi okula bırakırım."dedi. "Tamam"dedik ve hızlı bir şekilde kahvaltımızı yaptık. Annem Hira'nın bizde kalmasına alışkındı. Kahvaltının ardından Hira, ben, kardeşim Buğra ve annem evden çıktık. Annemin arabasına bindikten sonra annem bizi okula bırakmak için yola çıktı.

"Hilal Teyze okul çıkışında Rüya'yla bir şeyler yapabilir miyiz?"dedi Hira arabadaki sessizliği bozarak.

" Ne yapacağınıza bağlı? " dedi annemde.

"Biraz alışveriş yaparız, gezeriz, sinemaya gideriz."derken annemin bakışlarıyla "Tabii derste çalışırız." diye ekledi. İçimden kesin çalışırız derken dışarıdan "Evet anne. Hem bana Fizik dersinde anlamadığım konuları anlatacaktı."dedim. "Tamam olur ama telefonunu.." "Telefonumu açık tutarım anne. Ve izin için teşekkürler. "deyip arkama yaslandım.

Okul kapısından içeriye girdiğimizde herkes dönüp bize baktı. Sonuçta okulun en popüler kızlarıydık.

Sınıfa girdiğimizde Giray'ın yanına oturdum ve "Günaydın " dedim gülümseyerek. Gözleri yarı kapalı bir şekilde "Günaydın."dedi.

"Tahmin edeyim dün bütün gece konserdeydin."dedim. " Evet."anlamında başını sallarken "Desene bu ders ikimizde uyucaz."dedim.

" Ders matematik." dedi inler gibi çıkan sesiyle. " Tam uyumalık."dediğimde sırıttı ve her zaman uyumak için yaptığını yaptı. Sıranın altından hırkasını çıkardı ve katlayarak yastığa benzetmeye çalıştı. Bende onun yaptığı gibi okul dolabımdan aldığım hırkamı katladım ve sıranın üstüne koydum. İki dakika bile geçmeden uyuya kaldığını görünce sırıttım. Giray samimi bir çocuktu ve benim Hira dan sonra güvendiğim en yakın arkadaşımdı. Esnerken çok uykusuz olduğumu anladım ama ben sevimsiz matematik ögretmenimiz gelince uyuyacaktım. Aradan geçen beş dakikadan sonra matematik öğretmenimiz geldi ve bende Giray gibi uykuya daldım.

Uyandığımda sınıfta hâlâ matematik öğretmeni Bayan Sevimsiz vardı.

Tahtaya soru yazıyordu. Soruyu yazmayı bitirip arkasına döndüğünde ve göz göze geldiğimizde, içimden bildiğim tüm duaları okudum. Ama Bayan Sevimsiz bana bakarak

" Birileri aramıza katılmaya karar vermiş. Bence bunu kutlamak lazım. Rüya kalk bakalım ayağa. Tahtadakini çöz. İçimden şansıma lanet ederken Giray'a baktım. Hala uyuyordu. Tahtadaki soruya baktığımda hiçbir fikrim yoktu. Acaba kapıyı çarpıp çıksam mı diye düşünüyordum. Birbirinden saçma rakamları yanyana yazarken. Kalemi yere fırlatıp

"Bitti hocam." dedim. Kalemi yere fırlatmamı görmezden gelirken tahtaya baktı ve alaycı bir ses tonuyla "Rakamları 0'dan 9'a kadar sıralayacak birine ihtiyacım olsaydı 1.sınıfa gider bir öğrenci alır getirirdim, zekası 1.sınıf seviyesinde olan birini tahtaya kaldırmazdım." dediklerine takılmadan

"Öyle mi Bay Sevimsiz? Ah, pardon Bayan Sevimsiz. Evde kaldığınıza şaşırmamak gerek bu sevimsizlikle." dedim ve sınıftakilere göz kırpıp kapıyı çarparak dışarıya çıktım. Bahçeye çıktım ve kulaklığımın cebimde olmasına sevinerek ağacın altındaki banka oturdum. 5SOS - Too late dinlerken yanıma birisi oturdu. Başımı kaldırdığımda Giray olduğunu gördüm.

" Dersten mi atıldın?"dediğimde başını salladı ve " Daha uykumu bile tam alamamıştım."dedi. Aramızda geçen bir iki saniyelik sessizlikten sonra aynı anda gülme krizine girdik. Yarım saat boyunca sohbet ettik güldük. Giray'la olmak mutlu ediyordu. Teneffüs zili çaldığında Hira yanımıza koşarak geldi. " Siz manyaksınız!"diyordu yürürken. " Giray 'ın derslere girmemesine alışkınızda sen Rüya! ?" dedi anne tavırlarıyla. " Kaybedecek hiçbir şeyim yok. Hayatı yaşamak istiyorum "dedim onun bir anda hüzün dolan suratına.

" Doğru kaybedecek hiçbir şeyimiz yok.

O zaman bugün okuldan kaçıyoruz ve hayatımıza biraz adrenalin getiriyoruz. Kim benimle!"