BÖLÜM-9-

247 17 9
                                    

GİRAY

"Şimdi söz verdiğin gibi her şeyi anlatacaksın!.."

Aslında her şeyi biliyordum özellikle de öleceğini sandığını. Ama tek istediğim bana Hira'ya güvendiği kadar güvenip güvenmediğini test etmekti. Eğer bana anlatmaya karar verirse bende ona bildiğim her şeyi söyleyecektim ve sonuna dek yanında olacaktım.

Bir cevap vermesini bekliyordum. O da her gergin olduğunda yaptığı gibi ellerine bakıyor parmaklarıyla oynuyordu.

"Ben...Ben söyleyemem."

Sesi fısıltı gibi çıkmıştı.

"Neden?" Sanki bir tür krizde gibiydim.

"Söyleyemem."diye daha yüksek sesle tekrarladığında direksiyona yumruk yaptığım elimi vurdum ve hemen ardından kapıları kilitleyip arabayı çalıştırdım.

"Giray ne yapıyorsun? "

Kapıyı açmasına fırsat vermeden gaza bastım. Benim konuşmayacağımı anlamış olacak ki kollarını önünde birleştirdi ve yüzünü cama çevirdi. Tavır alması gereken kişi ben iken o bana tavır alıyordu. Ama kararlıydım. Onu konuşturacaktım.

★★★

ÇAĞRI

"Tamam Hira!.. Ta..Tamam.. Bak ağlamayı kes! Tamam..Bulacağım. Yeter ya!!!" dedim ve onun "Rüyaaağğğ!!!."diye feryadına karşılık telefonu yüzüne kapatıp yataktan çıktım.

Saat gece 3'e yaklaşıyordu ve ben çatlak kuzenim yüzünden bu saatte uyandırılıyordum. Alt tarafı bir kız kaçırılmıştı ve bu kız kuzenimin en yakın arkadaşıydı. Tamam kabul ediyorum. Böyle söyleyince kulağa pekte iyi gelmiyordu.

Telefonumu aldım ve en güvenilir dostumu aradım. Tam kapatacakken telefonu açtı.

"Umarım bu saatte aramanla ilgili geçerli bir sebebin vardır. "dedi açar açmaz.

"Rüyamda gördüm. Sabahı bekleyemedim aşkım." dedim alayla.

"Tamam o zaman biz kalkalım." dedi ve telefonu yüzüme kapattı.

Telefonu yüzüme kapatmasına aldırmadan tekrar aradım.

İlk seferinde açtığında tek nefesle konuştum.

"Partideki kız kayıpmış. Çabuk çık gel yataktan."

"Hangi kız, güzel olan mı?"sorusuna karşılık,"Bizimkileri topla." dedim ve yüzüne kapattım. Gerçekten çok soru soruyordu.

Üzerime bir tişörtle pantolon giyip evden çıktım. Evimin önündeki arabama bindim. Tam o sırada telefonumun bilindik sesi duyuldu. Arayan kişi Alp'ti. İkinci çalışında açtım.

"Çağrı bizimkiler mekandalar şimdi. Nereye gelelim."

"Hira' nın evine gelin. Adresi atıyorum şimdi. Hızlı olun." Telefonu kapatacaktım ki Alp'in

"Çağrı dur kapatma."diye bağırışını duydum.

"Söyle hemen kapatıyorum. " dedim ne söyleyeceğini beklerken. Telefondan anlam veremediğim sesler gelirken telefonu başka birinin aldığını anladım.

"Çağrı!" diyen tiz sesi duyduğumda hiç şaşırmamıştım.

"Efendim Selin."dedim yüzümü buruşturmamak için çabalarken.

Ses gelmediğinde "Bir şey söylemeyeceksen kapatıyorum." dedim.

"Çağrı neden o kızı bulmaları için karakola haber vermiyoruz?"

SON GÜNLERİM -2015yaz-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin