"Bakın burada bir deniz kızı varmış! "
Biz Hira'nın yanına yüzerken Hira çocuğun kollarından kurtulmaya çalışıyordu.
" Açıklayabiliriz!"diye bağırdım yanlarına ulaştığımda. Çocuk sırıtarak bana baktı ve Hira'ya dönüp
" Vayy, suç ortakları da varmış deniz kızının. "dedi.
Hira utançla başını çevirdi ve çocuğun gözlerinin içine bakarak
" Gerçekten çok özür dilerim. Ben seni İngiliz sanmıştım ve biz bu şakayı turistlere yapıyorduk. Şimdi kollarımı bıraksan ve bu olayı unutsak."dedi.
Çocuk ise Hira'nın yüzüne bakıp yumuşar gibi olsada bırakmayıp
"Yarın akşam bana bir yemek ısmarlarsan seni affedebilirim." dedi.
Hira'nın ağzı şaşkınlıktan açılmışken benimde ondan aşağı kalır bir yanım yoktu. Giray ise çocuğun suratına bir yumruk geçirmemek için kendini zor tutuyor gibiydi.
Hira çaresiz " Olur. "derken çocuk kıyıya yüzmeye başladı. Bizlde onun arkasından yüzmeye başladık. Kıyıya çıktığımızda çocuk havluyla kurulandı, bu sırada Giray da koşup bize havlu getirdi.
Havluya sarılmış bir vaziyette çocuğu izliyorduk. Çantasından telefon çıkarttı ve sırıtırken "Numaranı ver deniz kızı." dedi.
Hira'nın numarasını Deniz kızı diye kaydettikten sonra numarayı aradı ve " Numaramı kaydet deniz kızı." dedi.
Hira sinirlenmiş bir yüz ifadesiyle "Adım Hira." dediğinde çocuk
"Bende Batu. Seni bu akşam arayacağım. Saati kararlaştırız." dedi ve göz kırpıp yanımızdan ayrıldı.
" Bence artık gidelim. " dememle başlarını salladılar ve ıslak vücudumuza kıyafetlerimizi giyip arabaya yürüdük. Yol boyunca tek kelime konuşmadan benim evime geldik. Marketten aldığımız poşetlerle eve girdik.
" Anne, baba."diye seslendiğimde içerideki sesler kesildi.
Hep birlikte içeri girdik. Annemgil ve Giray'ın ailesi yemek yiyorlardı. Yüzlerinde ciddi bir ifade vardı. Bizi görünce zoraki gülümseyen annem
"Aaa, çocuklar siz mi geldiniz. Hadi oturun, sizinle konuşmamız gereken bir konu var. Masaya oturduğumuzda babam konuştu.
" Biz bir haftalığına tatile çıkacağız. Giray'ın ailesi de bizimle olacak ve biz seni evde tek bırakmak istemiyoruz. Bu yüzden Giray ve Hira burada seninle kalacak."
Üçümüzde sevinçle birbirimize baktık.
" Peki ne zaman yola çıkarsınız? " diye sordum.
Giray'ın annesi "Yemekten sonra. " dediğinde çok şaşırdım.
Giray annesine"Benim kıyafetlerim yok ama." diye söylendiğinde annesi köşedeki valizi gösterdi.
"Senin için hazırladım."dedi.
Üçümüzde kulaklarımıza kadar ulaşan gülümsemelerimiz yüzümüzde, şakalaşarak yemeğimizi yedik. Akşam yemeğini yedikten sonra annemgil Giray'ı, Hira ve bana göz kulak olması için defalarca uyardıktan sonra, başımızı bir belaya sokmamamızı da ekleyerek evden ayrıldılar.
" Parti zamanı!"diye bağırdım onlar çıkar çıkmaz.
Hira'yla ortalığı toparladıktan sonra poşetleri aldık ve Giray'ın yanına geçtik. Film seçmiş bizi bekliyordu. Seçtiği filmin ne olduğunu tahmin edebiliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON GÜNLERİM -2015yaz-
Novela JuvenilÖlümünüze son 15 gün kaldığını öğrenseniz ne yapardınız? Son günlerinizi ağlayarak mı geçirirdiniz yoksa hayatınızın en güzel günlerini mi yaşamaya odaklanırdınız?