Araftaki Papatya🌼

Arafın Zemrindeki Papatya

Sisli bir akşamın girdabında
Soğuk havaya meydan okuyan
Masum yüzlü bir katil
Öldürecek bir kurban
Zaman bu akşam.

Sessiz dökülen gözyaşı
Bir ölümlünün akmaya devam eden koyu kanı
Çığlık atar ruh insanın ardından
Zemin bir mezarın ayak izi
Şimdi kaynamakta cehennemin keskin ateşi.
Katil durdu.
Gelecek geçmişte kayboldu.
Geçmiş dedi ki;

Tanrı inancım olsun ki ben de yapardım. Ama annemin kardeşimin babamın hatırı var. Yavrum yapma ölülerin hatırı var.

Katil nefeslerinden bıraktığı sisi yani geçmişini gökyüzüne kattı.

Ve şimdi cennetin ruhları katili korumaya ant içti.
Katil baştan beri cennete gidecek olan bir melekti ta ki bu akşama kadar.

Arafın zemrinde kuruyan papatya
Duru güzelliğiyle süzülür yanakta
Şimdi bir masumun ellerinde
Cehennem arafın hemen baş ucunda.

Yavrusu alınmış bir anne
Ağlar cennetin sınırında
Arafta kalan toplar papatyaları
İşte cennet o zaman girdapta
Cehennem artık kurumakta
Tanrı düşünmekte

Ne cennet
Ne de gelecek...

Ben masum görünen
Kalbi saf inatlaşmaya mahkum edilen
Elinden bir şey gelmeyen
Baştan beri katil kız.

Ve ben ölü papatyalardan arafın içinde kalmaya mahkum edilen kişiyim.
Ve ben arafın işte tam kendisiyim.