7. Ξεκαθάρισμα.

186 22 4
                                    

Μπήκε στο μπαρ και χωρίς να χάσει χρόνο πήγε πίσω τους, πέρασε τα χέρια του γύρω από τους ώμους τους και το κεφάλι του ανάμεσα στα δικά τους σα να ήταν παλιόφιλοι. Τα μάτια του έπεσαν πάνω στη σαμπάνια. Εκείνοι σάστισαν μόλις είδαν ποιος τους πλησίασε και κοιταχτήκαν μεταξύ τους μόνο με τα μάτια όταν ακούστηκε η φωνή του καθώς τους χτύπησε "φιλικά" στους ώμους.

"Τι γιορτάζουμε παίδες;"

Κανείς τους δε μίλησε. Κανείς τους δεν απάντησε γιατί αντίθετα με τη Ρόουζ, εκείνοι τον ήξεραν. Ηξεραν ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Τον φοβόντουσαν και καλά κάνανε δηλαδή.

"Και τόσο ακριβά μάλιστα;" συνέχισε χωρίς να αλλάζει βλέμμα.

"Η σαμπάνια είναι κερασμένη." πετάχτηκε αμέσως ο φίλος του δικηγόρου πριν χαραμίσουν κι άλλο τον πολύτιμο χρόνο εκείνου.

"Μπα; από ποιόν;" ρώτησε χωρίς να παίρνει το βλέμμα του από το ίδιο σημείο.
Αν και μέσα του την ήξερε την απάντηση, απλά επιβεβαίωση περίμενε.

"Από μια άγνωστη." πρόλαβε να απαντήσει ο δικηγόρος πριν το φίλο του κάνοντας εκείνον να γυρίσει προς το μέρος του.

"Αγνωστη;"

"Ναι." συνέχισε ο δικηγόρος.

"Εγώ άλλη γνώμη έχω."

Και γύρισε πάλι μπροστά του.

"Γιατί έχεις άλλη γνώμη;" απάντησε ο φίλος του δικηγόρου.

"Γιατί εδώ βλέπω 3 ποτήρια. Οσο άγνωστη και να ήταν ένα ποτηράκι το ήπιατε μαζί ε;"

Οι δύο φίλοι πάλι δε μιλούσαν θυμώνοντάς τον παραπάνω και κάνοντάς τον να χτυπήσει δυνατά το χέρι του πάνω στο μπαρ, με αποτέλεσμα να τιναχτούν και οι δύο ελάχιστα απ'τις θέσεις τους και ο υπόλοιπος κόσμος να μαζευτεί αφού όλοι εκεί τον ήξεραν. Το συγκεκριμένο μπαρ ήταν και ένα από τα πολλά μαγαζιά που συνεργαζόταν.
Ο δικηγόρος έκλεισε τα μάτια του για μια στιγμή για να συμμαζέψει το μυαλό του.

"Με καθυστερείτε και ο χρόνος μου είναι πολύ μαζεμένος. Ξεκινήστε να μιλάτε πριν σας κάνω εγώ."
"Γιατί είναι τόσο σημαντικό για σένα;" έκανε το λάθος να ρωτήσει ο δικηγόρος και εκείνος γύρισε απότομα και τον άρπαξε απ'το γιακά σηκώνοντάς τον ελάχιστα απ'το σκαμπό που καθόταν.
Το μέτωπό του ζαρωμένο, τα μάτια του ήταν κενά και οι κόρες τους είχαν σχεδόν καλύψει το χρώμα τους. Δεν έβλεπες συναίσθημα μέσα τους, μα ούτε και τύψεις θα μπορούσαν να τα σκιάσουν. Τρομακτικά και αποφασισμένα.

Ερωτας Αλά ΙταλικάWhere stories live. Discover now