Chapter 12: Boy Friend

126 0 0
                                    


Yzabelle's POV

"Salamat sa paghatid Kurt, and sa food" sabi ko kay Kurt nang ako'y nakalabas na sa kanyang sasakyan.

Ngumiti lamang ito at di ko maintindihan kung bakit siya bumaba ng sasakyan.

"Good evening po Mrs. Fuentes" pagbati niya at yumuko pa ng kaunti.

"Mrs? Miss palang po ako Kurt, ano kaba?" Ginawa ba naman akong married. Hahahahaa kakatawa !

"Ehem" nakarinig ako ng pagtikhim sa likuran ko kaya lumingon ako, then I saw mom smiling widely.

"Mom" lumapit ako sa kanya at nakipag beso " kanina ka po ba diyan?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi naman masiyado 'by, dun lang sa part na akala mong Misis ka na HAHAHAHA"

WTF? Si mom ba talaga yung tumawa ?
Anlakas dre!
Shocks!

"Eh?" Yun nalang ang nasabi ko.

Lumapit rin si Kurt kay mom at nag kiss sa cheeks. Aba ! FC pala ang lalaking ito.

"Pasensiya na po Tita at ginabi na po ng uwi si Belle, nagpatulong pa po kasi ako sa Science Activity namin." Paumanhin ni Kurt kahit hindi naman talaga totoong nagpatulong siya.

"It's okay ijo, pasok ka muna?!?" Anyaya ni mom na ikinagulat ko.

Akala ko ba ayaw niyang may umaaligid na lalaki sa akin?
Anyare??

"Ayh naku Tita , salamat pero hindi na po.
Gabi na rin po kasi baka pagod na si Belle."

Thoughtful talaga ang mokong na to.
Nasa kanya na lahat eh.
Gwapo, mayaman, maginoo, marespeto.
Mapagmahal?? Di ko pa alam, ngayon palang kami nagkakilala eh !
Pero all in all, pwede nang pang BOYFRIEND material . hihihihi---
Ayh ! Erase ! Erase !

Ano ka ba Yzabelle, are you crazy?
Ilang beses mo na bang sinabi sa sarili mo na ayaw mo nang mainvolve sa lalaki.
You must not let your guard down!
Remember, mga manloloko sila.
Don't fall on their charms, resist their sweet gestures.
Fight hormones HAHAHAHAHAA

"FIGHTING" pasigaw kong sabi na sinabayan ng fighting sign ng kamay ✊

"Belle? Okay ka lang ba?!?" Tanong ni Kurt na kinukumpas-kumpas pa ang mga kamay sa harap ng aking mukha.

Eh! Nandito pa pala sila, nakalimutan ko.
Nagmukha tuloy akong tanga.

Dahan-dahan Kong binababa ang kamay kong nakataas pa "h-ha ?? Ah! O-oo okay lang a-ako, bakit naman hindi. Hehehehee"

"Ah, ganun ba" he replied unconvinced.

Tumawa lang naman si mom because she knew I am lying.
How can she know me better when sometimes I don't understand myself?
Mom's knows best they say.

"Sweetie, una na ako sa loob sunod ka agad okay ? Malamig na dito sa labas. Goodnight Kurt." Paalam ni mom sa amin.

"Uhm, mauuna na rin ako Belle. Pumasok ka na rin. See you tomorrow."
Lumapit siya sa akin at humalik sa aking pisngi.

Sige , na shock ako dun but I still managed to say thank you despite of my now redden cheeks.

Papasok na sana ako ng bahay ng may biglang humablot sa akin.
Naalala ko na naman yung gabi na muntikan na akong ma rape and worst baka napatay na ako.
Huhuhuhuh .(See sa following Chapters, sa past yun nangyari)

Hindi na ako nanlaban, kahit sa bahay hindi pa rin ako safe.
Baka , oras ko na talaga yun kaso naudlot ang pagsundo sa akin ni kamatayan dahil may nagligtas na anghel.
At ngayong wala ang anghel, kukunin na naman niya ulit ako.

I stiffened when the one who grabbed me was back hugging me.
Kaya nagtaka ako. Baka rapist talaga ito.

"OMGee, bakit ayaw ako lubayan ng mga manyakis?" Pabulong na sabi ko sa sarili .

The guy behind me chuckled.
"Hindi ako manyakis, don't be too scared"

Teka? Parang pamilyar ang boses niya ah?
Aha! I knew it !

"Tsunggo? Anong ginagawa mo dito ? Nagsawa ka na ba sa mga babae mo at ako na naman ako pagttripan mo? Naku ! Huwag mo akong idamay diyan sa kahalayan mo huh , kung hindi makakatikim ka talaga." Walang preno kong utal.

He laughed but not that too loud, just enough for me to hear it.
His cold voice sent shivers on my spine and the air that's fanning on my nape gives me goosebumps everywhere.

"Alam mo Yza, kung ano-ano naiisip mo. Ikaw ang mahalay. Ang utak. At, ano naman ipapatikim mo sa akin?" Inaamoy-amoy niya ang aking buhok. "Masarap ba yan?"

Nanlaki ang aking mga mata dahil sa kanyang sinabi at bigla ko siyang nasiko sa tiyan.
Napalakas yata dahil bumaluktot siya sa sakit at napapaatras.

"Ano bang problema mo huh.? Ba't bigla ka nalang naniniko diyan?!?" Reklamo ng Tsunggo.

Humalukipkip ako at tinaasan siya ng kilay " Hindi ka lang pala tsunggo at suplado, manyakis ka rin pala"

"Nagbibiro lang naman ako."

"Dun ka sa iba magbiro, HUWAG AKO"

"Lily Cruz? Hehehehee" patawa-tawa niyang tanong habang umaayos siya ng tayo.

"Oo, kaya Don't Me ! Lumayas ka na nga. Trespassing ka na. Tsupe."
Aalis na sana ako ng bigla niyang hinawakan ang aking kanang kamay.

Gone are the hard and cold expressions.
His features softens while looking intently on my eyes .

"Okay ka na ba?" Ano? Anong pinagsasabi ng Tsunggo na to? " I saw you fainted earlier"

Di ko maintin- "H-ha ? Ah O-oo , okay na ako. N-nakita mo pala y-yun?" Bakit ba ako nauutal ? Is it the fact na concern siya sa akin or sa dahil hawak niya ang kamay ko.
Ramdam ko mga seb (reverse for Bes) ang init-init ng pisngi ko, salamat at madilim kaya Hindi niya mahahalata.

"Yeah, and you're with Kurt" there's a sudden flash of feeling in his eyes that I don't know what it was.

"And?" I asked him with raised eyebrows. Ano naman kung magkasama kami ni Kurt ?

Hindi siya sumagot pero nakatitig siya sa akin. Those hazel eyes are enchanting to look at, it suites perfectly on his manly yet smooth-to-touch like face. They're dangerous and quite mysterious that no one could decipher  what he's thinking or hiding behind those orbes, no one, including me.
 

"Quit staring Yza" I profusely blush. Again.
Is it the fact that he caught me staring at him that actually he is doing the same thing to me or the way he calls my nickname that I hate other people to call me. But why does it sound so sweet and makes me forget all the hatreds toward those people who usually calls me that name in the past. It's like he's telling me to let go and move on from those hurtful past. But then again, No .! Ayoko , ang mga masasakit na alaalang yun ang nagiging lakas ko sa araw-araw dahil ipamumukha ko sa kanilang lahat na Hindi nila ako basta-bastang maaapi na lamang.

Bago paman ako makasagot sa kanya, ay nakalapat na ang mga labi niya sa akong noo. Hindi ko man lang namalayan na nakalapit na pala siya.
I stiffened, eyes wide and Am sure my lips are slightly apart from that shocking moment. The contact sent electricity in my entire body and my stomach was attacked by millions of butterflies, my heart rises it's beats and I'm sure for now that my face is red like a tomato.

"Goodnight Yza" he finally said and took off.

Whoah! What just happened?

When Ms.Manhater meets Mr.WomanizerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon