When Ms.Manhater meets Mr.Womanizer

Chapter 14: Choice

Yzabelle's POV

After what happened at the mall yesterday napag isip-isip kong he's really out of my league.
Oo aaminin ko nang he's damn attractive and everything.
How could he turn his head with someone like me?
Someone who isn't worth spending a glance from him.
He had everything; looks, wealth, friends, popularity , EVERYTHING.
What could he be asking for more?
NOTHING!

Here I am looking at my oh so not pretty frame at the mirror.
I have a natural wavy Ash gray hair na tinatakpan ko lamang ng black wig to be one of the crowd and I have blue eyes na tinakpan ko rin ng brown contact lenses.
Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang mga traits Kong ito.
Ayaw sabihin ni mama, ang sabi ni mama pinaglihi niya daw ako sa mga foreign movies at mga foreign people, specifically mga Amerikano.
Naniwala ako nung bata pa ako, pero nung natutunan ko ang about sa mga inherited genes, chromosomes at DNA etc.
alam kong nagsisinungaling si mom.
I don't meet my father ever since, ang sabi ni mom that my dad is a soldier and was killed on the operation kung kaya't yan nalang pinaniniwalaan ko sa ngayon.
I don't have his pictures and even his personal belongings , ayaw din ni mom sa topic about kay dad kaya hindi ko nalang inoopen sa kaya.
Maghihintay na lang ako kung kailan siya handa.

Balik tayo sa akin.
Hindi ako katangkaran pero maganda ang hulma ng katawan ko, tinatakpan ko lamang ng mga malalaki o di kayay makakapal na mga damit.
Ngayon ko lang narealize na halos buong pagkatao ko tinatakpan ko.
Buong ako , katulad ng pagtakip at pagsarado ko ng aking mga masisilimoot na nakaraan.
Hindi naman mahirap maging ganito.
Tahimik lang ang buhay ko, walang magulo at ang goal ko lang ay makagraduate sa paaralang pinapasukan ko ng walang aberya.
Wala na SANA.

"'By, gabi na. Halika na dito sa baba para makapag dinner." Sigaw ni mom galing sa baba.
Average lang din ang bahay namin kahit na may maayos kaming kompanyang pinapatakbo.
Ayaw kasi ni mom ng marangyang buhay, ang gusto niya simple lang at ganun din naman ako.

"Andiyan na po mom" pabalik kong sigaw sa kanya.
With one last look at my figure I exited my room.

                            ❄❄❄♠♠♠❄❄❄

Its Monday!
And no one will ever get excited about Mondays except me.
I love going to school even though I got kicked out on my previous school.
It just happened.

I'm walking on the hallway to my first class and I'm 10 minutes early because early birds catches the worm.

I got into the classroom and be able to sit on my chair peacefully and I am internally praying that nothing could possibly wrong this day.
Just this once.
After about a lifetime, the classes starts with Miss Taylor in front, my English professor.

Classes passed blur and its already lunch and I am mentally thanking the heavens that I passed half of the day without someone or something getting in my way well, not until now.

The 3 musketeers are seated on their usual chairs and tables which is in the center of the cafeteria.
Tell me, who wouldn't notice them?
The three boys and well of course their 3 whores. The clown girl and her alipores.
Tsk, like duhhh.
Di naman mawawala yan eh .
Akala ko ba cafeteria to, bakit biglang naging bar?
I mentally rolled my eyes.

"One lasagna, tuna salad, one slice of pizza and that chocolate cake and a coke for drink" order ko sa babae na nasa counter that eyeing me with the amount of food that is on my plate.

"Eh sa gutom ako, may problema ba?" Tanong ko sa kanya na nakataas ang kilay.

"W-wala" bigla naman siyang napayuko.
Yan ! Ganyan nga, wag gagalitin ang taong gutom baka ikaw kainin ko.

Sa pagkamalas-malas mo nga naman, pati ba naman mesa at upuan taken na lahat.?
Ampucha ! Wala pa naman ang dalawang bakla at si Rapunzel ngayun dahil sa labas kumain.
Mga tutyaL! *Pout* :3

"Belle"

Teka ! May tumawag ba sa akin?
Sino kaya yun?
Huhuhuhuh, gusto ko nang kumain .
Gutoooom na ako.
Parang nabusog ako bigla nang may lumapit na pagkain sa akin.
Yummy, ang sarap papakin.

"Belle, are you okay?"

"Nagsasalitang pagkain" usal ko na lang bigla.

I heard the food chuckled.
Teka?
Food? Chuckled?
Chuckled? Food?

"Hey Belle" dahil sa slow ang utak ko, ang tagal mag process nito na si Kurt pala ang nasa harapan ko at hindi masarap na pagkain...

"Sayang" panghihinayang ko nalang bigla.

"Uhm, Belle? Okay ka na ba ?!?" Tanong ni Kurt sa akin.

"Oo, game na" anudaw? Ito na nga bang sinasabi ko pag nalilipasan ng gutom eh , nababaliw na naman ako.
Tinotopak na naman ako.
"Ah, ha? Este, oo okay ako." Pagtatakip ko sa aking katangahan sabay ngiti sa kanya na ginantihan niya naman.

"Dun ka na sa table namin umupo, wala nang vacant table" Kurt said stating the obvious.

"Kita ko nga" pagkumpirma ko sa sinabi niya.

"So, Tara?" Tanong niyang nag aaya.

"Sige ba"
Habang papalapit kami sa table nila Kurt ay napa face palm nalang ako sa aking isipan ng nakalimutan ko na nandun din pala si tsunggo.
Paano na to? Ayan na naman ang pisteng puso ko, Hindi na mapagod-pagod sa bilis ng tibok.
Ah, Bahala na si Thor !

Nang nakaupo na ako sa mesa nila ay hindi talaga ako pinalagpas ng clown girl na ito.

"At bakit ka nan---" Hindi ko na pinatapos si clown girl sa sasabihin niya dahil itinaas ko ang kanang kamay ko sa harap niya, signalling her to stop talking.

"Gutom ako, huwag ngayon" may diin kong banta sa kanya.
Mukhang nakuha naman niya dahil tumahimik na lamang siya.

Nang katahimikan nalang ang naririnig ko sa mesa namin ay sinimulan ko nang lantakan ang lunch ko.

"OMGod, heaven" sabi ko sabay pikit sa aking mga mata.
Perfect food for peaceful lunch.
Sana magtuloy-tuloy na.

After a decade natapos rin akong kumain na hindi pinapansin ang nasa mesa na inuupan ko ngayon.
Kaya kong gumawa ng sariling mundo ko no, bahala kayo.

"Such a pig" komento ni Jasmine sa akin.

"Eh ikaw, kambing puro dahon kinakain" balik ko naman sa kanya .

"Anong sabi mo?" Nanlilisik na mga matang tinignan ako ni clown girl.
Aww, pikon agad.

"Jass" tawag ni tsunggo kay clown girl, aba ! May pa nickname pa siyang nalalaman ah !
Ayy, oo nga no? Diyan siya magaling eh !
Hinding-hindi ko na siya hahayaang tawagin ako sa palayaw na matagal ko nang kinalimutan.
Kumalma naman si Jasmine.

"Uhm, tapos ka na ba Belle?" Baling na tanong sa akin ni Kurt.
Yung isang kasama nila ang tahimik, di ba sila na bobored dito?!?

"Oo, salamat but I better go. Bye" paalam ko sa kanila.

"Sabay na ako sayo" pakiusap ni Kurt with puppy eyes and pouty lips pa.
Nak ng! Sabihin niyo sinong makakatanggi sa cute na mukhang yan?

With a sigh, I nod!
We waved goodbye to the rest but when were on the door of the cafeteria, we heard a loud bang, its like someone had slammed the table and I am not mistaken
The monkey himself, standing with his fist connecting down on the table.
Poor table.
Pero ano bang problema niya?
Okay naman siya kanina ah!
Ano bang pake ko?
For the third time , Bahala siya.
Napagdesisyunan ko na kahapon na kailangan ko nang dumistansiya sa kanya.
Dahil, ginugulo niya ang sistema ko, and he'll ruin the massive wall I've built around me.