Κλειδωμένα όνειρα (Βιβλίο 4ο)

Κεφάλαιο 45ο

ΝΑΤΑΛΙΑ

Ο Θάνος με είχε δεμένη σε μια καρέκλα έξω από το δωμάτιο που βρισκόταν ο Φίλιππος. Τα σχοινιά ήταν σφιχτά και ένιωθα τους καρπούς μου να πονάνε. Τα μάτια μου από τα δάκρυα είχαν θολώσει και δεν είχα την παραμικρή ιδέα πόσο διάστημα ήμασταν κλεισμένοι σε εκείνο το δωματιάκι. Υπολόγιζα μερικές ώρες, χωρίς ωστόσο να είμαι σίγουρη. Το κεφάλι μου κατά διαστήματα έγερνε και τα μάτια μου έκλειναν όμως δεν μπορούσα να αποκοιμηθώ από τον φόβο που είχε στοιχειώσει την καρδιά μου. Και αν ο Θάνος και οι φίλοι του έκαναν κακό στον Φίλιππο; Έτσι έμενα άγρυπνος φρουρός και παρακολουθούσα κάθε τους κίνηση.

«Μη φοβάσαι μικρό. Δεν θα σκοτώσουμε τον γκόμενο σου...» είπε κοροϊδευτικά ο Θάνος. Τον κοίταξα απειλητικά όμως δεν κατάφερα να εισπράξω τίποτα περισσότερο από ένα βλέμμα ειρωνείας.

Ο ένας από τους δύο φίλους του έστρεψε το βλέμμα του στον Θάνο κοιτάζοντας τον.

«Που είναι ο άλλος ρε συ με το φαγητό; Δεν σου φαίνεται ότι έχει καθυστερήσει;»

«Θα χαζεύει πουθενά» απάντησε βαριεστημένα ο Θάνος την στιγμή που ακούστηκε ο ήχος της μηχανής ενός αυτοκινήτου από τον εξωτερικό χώρο της αποθήκης όπου βρισκόμασταν.

«Πάω να τον βοηθήσω» είπε ο άλλος άντρας και μείναμε ο Θάνος και εγώ μόνοι. Απέστρεψα το βλέμμα μου από πάνω του όταν ένας γδούπος έφτασε στα αυτιά μας. Ο Θάνος σηκώθηκε όρθιος και έβγαλε ένα γυαλιστερό μαύρο όπλο από το πίσω μέρος του παντελονιού του.

«Δεν θα γλυτώσεις. Μας βρήκαν» ψέλλισα «μα καλά πίστευες ότι θα τα έβαζες με τους Μαντάδες και θα έφευγες ζωντανός;»

«Βούλωσε το» με διέταξε και εγώ ξεκίνησα να γελάω υστερικά.

«Θα σε σκοτώσουν» συνέχισα να μιλάω.

Η πόρτα άνοιξε βίαια και μια γυναίκα ξανθιά εμφανίστηκε. Τα μαλλιά της ήταν μακριά. Τα μάτια της καταγάλανα. Και το σώμα της αψεγάδιαστο. Για μια στιγμή απόρησα σχετικά με την ταυτότητα της όμως σύντομα δεν με ενδιέφερε. Με το ένα από τα δύο όπλα που κρατούσε στο χέρι στόχευσε τον Θάνο πυροβολώντας τον στον ώμο. Εκείνος έπεσε στο έδαφος ουρλιάζοντας από τον πόνο.

«Μην τολμήσεις να την πλησιάσεις ξανά» η φωνή της ήταν απειλητική καθώς στεκόταν από πάνω του πιέζοντας με την μπότα της το τραύμα του. Έπειτα τον κλότσησε στο πρόσωπο και πλησίασε προς το μέρος μου. Ξέδεσε τα σχοινιά προσεκτικά για να μην επιβαρύνει τις πληγές σε εκείνο το σημείο και με σήκωσε αγκαλιάζοντας με.