Rewrite the stars. - voltooid

12 | gala

{Emily}

Om negen uur s'avonds zit ik bij Scott thuis. Hij heeft me nogmaals een jurk geleend.

Even later staan we beide voor een enorm huis. 'Het is het huis van Mea en Paul. Ze zijn hetzelfde als ons. Vandaar dat ik je mee wilde nemen.' Ik glimlach.

We kloppen aan en er komt een erg gelukkig koppel aanlopen. 'Heey Scott, en jij moet Emily zijn?' Vraagt de vrouw die waarschijnlijk Mea moet zijn. 'Ja.' Zeg ik zacht en ik glimlach. Ze steekt haar hand uit en zegt: 'Mea.' Ik schudt haar hand. 'Emily.' Dan steekt de man zijn hand ook uit. 'Paul.' Zegt hij dan. Ik schudt zijn hand en zeg: 'Emily.'

We lopen door een inmens grote hal. 'Dus je hebt veel over me verteld?' Vraag ik aan Scott en ik frons. 'Ja natuurlijk.' Zegt hij en hij glimlacht.

Later staan we in een erg grote balzaal. Mea komt op me af lopen. 'Jij danst ook toch?' Vaagt ze. 'Ja.' Zeg ik en ik kijk haar verbaasd aan. 'Jij ook?' Ze knikt. 'Kom mee.' Zegt ze. Ze pakt me bij mijn pols en trekt me mee naar een enorm grote kamer. Ze pakt een doosje tevoorschijn. 'Hier, dit was ik vroeger.' Zegt ze en ze wijst naar een foto waar ze danst met een jongen. 'Is dat Paul?' Vraag ik en ik wijs naar de jongen op de foto. 'Ja dat is hij. Hij zat in precies dezelfde situatie als Scott. Wees maar niet bang hoor, hier zijn meer mensen zoals ons en hier wordt niet naar reputatie gekeken.' Zegt ze dan. Ik glimlach. 'U heeft een zoon en een dochter toch?' Vraag ik. 'Ja dat klopt ze zijn hier ook met hun vriendje en vriendinnetje. Wil je ze ontmoeten?' Vraagt ze vriendelijk. 'Ja graag.' Ik loop achter haar aan terug naar de balzaal.

Op een of andere manier voel ik me hier op me gemak. Bij deze mensen.

We zijn weer in de balzaal. Mea wijst naar een koppel. 'De linker is mijn dochter.' Zegt ze dan. We lopen op ze af. 'Layla, ik wil je graag voorstellen aan Emily. Ze is de vriendin van Scott.' 'Nog niet helemaal.' Zeg dan lachend. 'Wel bijna toch?' Zegt Mea en ze kijkt me grijzend aan. Ik lach maar zeg verder niks. Layla steekt haar hand uit. 'Ik ben Layla, en dit is Minck hij is mijn vriendje. Ik schud haar en Minck zijn hand. 'Emily, aangenaam.' Ik glimlach. 'Kom ik wil je ook nog voorstellen aan JD mijn zoon.' Ik glimlach nog naar de twee en dan trekt Mea me weer mee.

Even later staan we voor een ander koppel. 'Dit is JD. Mijn zoon.' Hij steekt zijn hand uit. 'Jordan Dylan.' Zegt hij en hij schudt mijn hand. 'Emily.' Zeg ik dan en ik kijk hem glimlachend aan. 'En dit is Paige, mijn vriendin. Volgensmij komt ze uit hetzelfde dopje als jij? Kan dat kloppen?' Ik knik. 'Ik heb Paige wel een ooit gezien. Dan steekt Paige haar hand uit. 'Paige.' 'Emily.' Zeg ik en ik schud haar hand. 'Kom ik breng je weer naar Scott.' Zegt Mea en ze trekt me mee voor ik uberhaupt doei kan zeggen.

Even later sta ik voor Scott zijn neus. 'Heey, daar ben je weer.' Zegt hij. Hij slaat zijn armen om mijn nek en vraagt. 'Zullen we dansen?' 'Ja is goed.' Zeg ik dan. We bewegen rustig op de muziek. Het is fijn maar helemaal niet erg omdat iedereen danst.

'Ik zei toch, dat je hier jezelf kan zijn. Al deze mensen zijn zoals ons.' Zegt hij dan. Ik knik. 'Maar nogsteeds blijft het lastig, je ouders zilldn me nooit accepteren.' Zeg ik dan zacht. 'Dan hebben mijn ouders pech.' Zegt hij. 'Ze hebben al zoveel gelogen en nu mag ik zeker niet mijn eigen ding doen. Dacht het niet.' Ik knik.

'Kom.' Zegt hij en hij pakt mijn hand. Hij trekt me mee naar de gang. Dan duw hij me zachtjes tegen de muur en duwt zijn lippen op de mijne. Even onderbreek ik de kus en vraag. 'Waar komt dit vandaan?' 'Ik wil je gewoon zo graag.' Hijgt hij. Terwijl ik helemaal geen moeite heb met mijn ademhaling.

________________________________
Cliffhangertje wel. Maar dit is dan hoofdstuk 12. Hope you like it

Liefs, Janne