Drie maanden later.
{Scott}
We hebben iedereen van de groep plus Fritzo die er nu ook een beetje bij hoort omdat hij negen van de tien keer ook meegaat geroepen om te helpen met slopen. We moeten nog veel doen, voordat we er in kunnen. Vrienden van ons helpen met inversteren. Als we het slopen wordt de rest voor ons gedaan en kunnen we er over ongeveer twee maanden in.
Ik zie Emily staan. Haar hoofd is een beetje nat van het zweet. Ik ga achter haar staan en pak haar bij haar heupen. 'Is het zwaar?' Vraag im glimlachend. 'En of het zwaar is. Ga is werken lambal.' Zegt ze dan. Ik zie dat ze serieus probeert te kijken en probeert haar lach in te houden maar dat werkt niet zo goed. Ik begin ook te lachen. 'Je doet het goed.' Zeg ik dan. Ik zie haar glimlachen. 'Ik moet nu wel gaan. Mijn ouders zijn thuis.' Zeg ik en ik druk een kus op haar wang en loop dan de ruimte uit.
Eenmaal thuis zie ik mijn ouders aan tafel zitten. 'Hallo, moeder, vader.' Zeg ik dan. Waarop ze beide in koor antwoorden: 'Hallo zoon.' Ik glimlach. 'We krijgen bezoek vannavond.' Zegt mijn moeder dan serieus. 'Oh van wie?' Vraag ik nieuwschierig. 'Christina en haar ouders.' Bij het horen van die zin krijg ik een brok in mijn keel en worden mijn ogen groot. 'Ch-Christina?' Vraag ik. 'Ja Christina van het dorp hiernaast.' Ik loop naar boven.
Ijberend loop ik door mijn kamer. Waarom moest precies Christina nu komen. Christina, waarom? Christina is mijn ex. Zo komt uit het dorp hiernaast. Waarom het ooit over is gegaan? Ze ging vreemd met Cole. Ja weer Cole. Wat is het ook een eikel. Waarom nu. Mijn leven liep zo goed tot ze het dadelijk weer komt verzieken.
'Scott!' Roept mijn moeder na een uur. 'Ja?' Roep ik terug. 'Kom naar beneden zoon.' Zegt ze. Ik verlaat mijn kamer, en loop de trap af. Al snel ben ik in de kamer waar mijn ouders zich bevinden. 'Er is iets ergs gebeurd.' Zegt mijn moeder. Ik kijk haar vragend aan. 'Christina haar huis is afgebrand. Een of andere hooligan heeft het in brand gezet.' 'Oh wat vreselijk.' Probeer ik met het enige beetje medelijden wat ik voor haar kan hebben te zeggen. 'Ja dus ze verblijven hier. Ongeveer een maand.' Zegt mijn moeder. Ik kijk haar ongelovend aan. 'Een maand?' Vraag ik. 'Ja, haar ouders betalen ons en het zijn bovendien zijn het ook nog vrienden van ons.' Zegt ze. 'Ik hoop dat je hier geen problemen mee hebt.' Zegt mijn vader dan. Ik knik en loop terug naar boven.
Als ze maar niet in mijn kamer slaapt denk ik dan. Verschrikkelijk waarom zij. En welke sukkel heeft dat huis in de fik gezet.
Even later hoor ik de bel gaan. Mooi niet dat ik open doe. Ik hoor de deur open gaan. En loop voorzichtig naar de trap om de mensen te bekijken die binnen komen. Het zijn Christina en haar ouders. Mijn moeder begroet ze wel heel hartelijk met allemaal knuffels en zoenen. Uhg. Ik word er al misselijk van als ik er eenmaal naar kijk en loop terug naar mijn kamer.
'Scott!' Hoor ik mijn moeder roepen. 'Ja?' Vraag ik geïrriteerd. 'Kan je naar beneden komen? Christina is er.' Ik zucht en verlaat nogmaals mijn kamer en loop van de trap. Al snel bevind ik me in de woonkamer.
Ik zie Christina zitten en ik geef haar een dodelijke blik. Op haar gezicht valt verder niets meer te zien dan een grijns. 'Begroet Christina en meneer en mevrouw Pervola eens netjes.' Zegt mijn moeder streng. Haar ouders zijn niet zo erg. Ik schudt ze de hand en druk drie zoenen op de wang van de moeder van Cristina. Dan kom ik bij Christina ik geef haar een hand. 'Krijg ik geen zoenen?' Vaagt ze. Ik rol met mijn ogen. Dan geef ik haar toch drie zoenen en zucht. 'Gaan jullie maar even naar boven.' Zegt mijn moeder. Ik zucht maar loop dan de trap op. Christina volgt me.
Al snel zitten we samen op mijn bed. 'Je bent gegroeid Scotty.' Zegt ze dan. Ik kijk haar raar en en laat me dan achterover vallen.
________________________________
Weer n nieuw hoofdstukje. Wat vinden jullie. En is die Christina te vertrouwen? Je leest het snel!!Liefs, Janne
JE LEEST
Rewrite the stars. - voltooid
RomanceHij was rijk Zij was arm Hij had een netjes gezin Zij had een broer Hij was blank Zij was getint Hij had alles Zij had niks Gescheiden door rassen en standen. Maar liefde zo sterk. Wat nou als je verliefd word op een meisje dat eigenlijk niks heef...