{Scott}
Al snel was ik weer thuis. Ik bleef maar met mijn gedachtes bij Emily zitten. Ik had geen idee hoe het kwam. Maar ik wilde erg graag met haar afspreken. Ik besloot om haar nogmaals te schrijven. Ik pakte pen en papier en dit volgde er:
Beste Emily,
Ik weet dat je denkt dat het niks zal worden. Maar dat heb je fout. Ik zal me nooit voor je schamen. Je bent prachtig. En ik zou erg graag met je afspreken. Als je dit ook zou willen. Of het in ieder geval wilt proberen kom dan vrijdag on twaalf uur naar de twee stenen aan het meertje.
Liefs, Scott.
Ik pakte een envelop, deed de brief erin en vouwde heb dicht. En gaf hem mee aan onze persoonlijke bezorger.
Uren zat ik bij de brievenbus wachtend op antwoord. Tot de postbode in een keer kwam. Hij duwde een aantel brieven in de brievenbus maar de mijne zat er niet bij.
{Emily}
Even later was ik al snel thuis. Ik dronk mijn gekregen water op en begon te dansen in onze tuin. Puur om alles dansen te leren. Tot ik ineens weer een postbode zag. Voorzichtig liep ik naar de brievenbus en zag dat er weer post van mij was, weer van Scott. Ik opende hem en dit stond er:
Beste Emily,
Ik weet dat je denkt dat het niks zal worden. Maar dat heb je fout. Ik zal me nooit voor je schamen. Je bent prachtig. En ik zou erg graag met je afspreken. Als je dit ook zou willen. Of het in ieder geval wilt proberen kom dan vrijdag on twaalf uur naar de twee stenen aan het meertje.
Liefs, Scott.
Deze keer kon ik het niet laten om terug te schrijven. Ik pakte pen en papier. En begon te schrijven:
Beste Scott,
Nog steeds lijk je me een erg aardige jongen. Maar weet je zeker dat je het risico wilt nemen, om alles misschien wel kwijt te raken.
Ik zal naar de plek komen en daar zien we dan wel verder.
Liefs, Emily.
Ik doe de brief in een evelop en geef hem mee aan de postbode die toevallig langskomt. 'Naar wie schrijf je?' Vraagt Amy. 'Naar Scott.' Ze kijkt me me grote ogen aan. 'De Scott?' Vraagt ze nog voor de zekerheid. 'Jap die Scott.' Haar mond valt open. 'Ja ik weet het.' Zeg ik dan en ik voel het bloed naar mijn wangen stromen.
'Ga je iets doen met hem?' Vraagt ze dan. 'Ja.' Reageer ik. 'Maar dadelijk lacht iedereen je uit.' Zegt Amy bezorgd. 'We zullen zien.' Zeg ik dan.
Een dag later. Zit ik dan op de stenen, te wachten. Opeens hoor ik een geluid vanuit de bosjes komen.
{Scott}
Ik zit thuis voor het raam te lezen, als ik de postbode zie komen. Meteen ren ik de trap af naar de deur. Wachtend tot het de brievenbus door valt. Dan valt het toch echt. Meteen kijk ik of er post voor mij bij zit, wat uiteindelijk ook is. Van Emily. Ik open hem.
Ze komt! Vanbinnen voel ik me heel fijn of iets. Valt moeilijk uit te leggen.
Een dag later ga ik naar de plek. Ik zie haar door de struikjes heen zitten. Ik loop naar haar toe. Ik zie haar verschrikt op kijken.
Even later zit ik langs haar op een grote steen. 'Je danst graag toch?' Vraag ik aan haar. 'Ja dat klopt.' 'Ik heb je gezien, je bent echt goed.' Ze bloost een beetje verlegen. 'Ik kan niet eens dansen.' Zeg ik dan. 'Ik kan het je wel leren.' Zegt ze zachtjes. Verbaasd kijk ik op. 'Echt?' Vraag ik dan. 'J-.' Wilt ze dan zeggen maar we worden verstoord door een persoon in de verte. Ik kan maar vaag zien wie het is. Volgensmij is het Cole. Een vriend van me. 'Hey Scott. En wie is deze dame?' Vraagt hij. 'Emily.' Zeg ik. Emily duikt verschuilend achter me. 'En van wie is ze de dochter?' Vraagt hij. Ze komt een stukje naar voren en zegt: 'Ik heb alleen een broer.' Zegt ze en ze kijkt verlegen naar de grond. 'Oh dus vandaar dat je hier zo stiekem zit te doen, je bent gewoon met een random chick uit het dorp.' Zegt hij grijnzend. 'Ze is niet een random chick.' Zeg ik dan verdedigend. 'Wacht maar tot de rest van je ouders vriendengroep dit hoort, dat je met een schande van een meisje omgaat. Ze is helemaal niks, geen imago niks! Wat zullen je ouders zich schamen.' Ik zie tranen ontstaan in Emily haar ogen en ze rent weg. 'Emily wacht!' Probeer ik haar nog tegen te houden maar ze reageert niet.
________________________________
Nieuw hoofdstuk! Wat vinden jullie? Wel zielig voor Emily.
Liefs, Janne
JE LEEST
Rewrite the stars. - voltooid
Roman d'amourHij was rijk Zij was arm Hij had een netjes gezin Zij had een broer Hij was blank Zij was getint Hij had alles Zij had niks Gescheiden door rassen en standen. Maar liefde zo sterk. Wat nou als je verliefd word op een meisje dat eigenlijk niks heef...
