Rewrite the stars. - voltooid

19 | de verbouwing deel twee

{Emily}

Ik loop naar het huis. De verbouwing is bijna klaar. En wat is het mooi. Iedereen is aan het werk en ik ga ook aan de slag. Ik begin te lachen als ik Amy in een hoekje zie zoenen met Fritzo. Ze kijkt geschrokken op en kijkt me aan. Ze geeft me een dodelijke blik en is helemaal rood. Ik glimlach en ga verder met mijn werk.

Na een lange dag besluit ik om nog langs Scott te gaan. Hij vertelde gisteren dat zijn ouders naar een gala gingen dus ik gewoon langs kon komen.

{Scott}

'Kom.' Zegt Christina ze grijpt mijn pols en trekt me mee. We komen uit in de balzaal. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Dans met me.' Zegt ze. Ik rol met mijn ogen. 'Ach joh dansen kan toch geen kwaad?' Zegt ze en ze maakt een pruillip. 'Oké dan.' Zeg ik. Ze slaat haar armen om mijn nek en ik de mijne om haar middel. We staan te dansen. Het was niets bijzonders dan hoor ik Emily roepen. 'Scott? Waar ben je?' Ik probeer me los te wringen uit Christina haar greep maar tot mijn verbazing lukt het niet. Ik zie Christina naar links kijken en zonder aarzeling drukt ze haar lippen op de mijne. Ik duw haar weg. Ik zie Emily staan maar ik krijg geen kans om iets te zeggen of ze rent al weg.

{Emily}

Ik kom aan bij Scott zijn huis. Ik kijk om me heen en de deur staat open ik loop naar binnen. 'Scott?' Roep ik. Maar ik krijg geen antwoord. Ik loop verder het huis in. Maar ik heb geen idee waar ik ben. Ik hoor ergens muziek vandaan komen. 'Scott? Waar ben je?' Ik kom uit in de balzaal en zie hem staan met Christina. Christina kijkt me aan en duwt dan haar lippen op die van Scott. Hij duwt haar pas weg na tien seconde. De tranen springen in mijn ogen en ik ren weg. Weg van Scott. Hoe kon hij dit nu doen. En dan ook nog eens met Christina. Een gek kind, een gekke slet. Echt ik kan mijn ogen niet geloven.

Nadat ik weg ben gerend kom ik uit in een bos. Ik hoor een aantal luidruchtige jongens. Uiteindelijk komt er een op me af lopen. Het is Cole. 'Ach meisje toch? Wat is er gebeurd?' Vraagt hij waarneer hij mijn tranen ziet. Hij veegt ze weg met zijn duim. Zo te zien is hij dronken. 'Scott.' Is het enige wat ik zeg. Ineens voel ik een klap op mijn hoofd ik ben gevallen. En lig momenteel op de grond. Als ik mijn ogen open zie ik Cole boven me hangen. Zonder aarzeling drukt hij de lippen op de mijne. Ik heb overal pijn en kan hem niet tegen houden. Hij laat een spoor van kusjes achter in mijn nek. Hij trekt mijn jurk uit. En daar lig ik dan. In mijn ondergoed in de kou. En emotioneel en physiek verlamd om iets te kunnen doen. 'Blijf van me af.' Weet ik er nog uit te krijgen maar ik kan er niks aan doen. Hij is te sterk. Sterker dan mij. Als er niemand aan komt dan neemt hij mijn maagdelijkheid af. Ik voel mijn slipje naar beneden gaan. Ik voel een vinger bij me naar binnen glijden. Ik gil. 'Blijf van me af.' 'Laat me los! Laat me gaan!' Maar hij luisterd niet. Dan voel ik de vinger er uit glijden en hangt niet langer boven mij. Hij ligt voor me op de grond en ik zie wazig een persoon staan.

'Emily.' Hoor ik Scott bezorgd zeggen. Hij pakt me op en doet meteen zijn trui uit. 'Hier doe aan.' Zegt hij. Ik pak dankbaar zijn trui aan. Ik tril helemaal. 'Wat heeft hij gedaan nog meer dan ik zag.' 'Hij randde me aan.' Weet ik uit te brengen. Scott pakt me stevig beet. 'Nu wil ik dat je nooit meer bij me weg gaat.' Zegt hij en ik druk mijn hoofd tegen zijn borst. 'Het was Cole he.' Zeg ik zachtjes. Hij knikt. 'Zijn beurt komt nog wel. Nu eerst zorgen dat je veilig bent.' Zegt hij. Ik ben zo blij dat hij me gevonden heeft. Anders was het misschien niet goed afgelopen.

________________________________
Dit is wel erg veel drama, wie heeft er nog meer haat aan Cole? Ik wel in iedergeval

Liefs, Janne