Bir insan bir diğer insanın nasıl hem en büyük pişmanlığı hem de en büyük çaresizliği olur anlamıyorum.
Nasıl olur da her sokak bir çıkmaza denk gelir? Her nefes neden böylesine çok acıtır da pişmanlığını tazeler yine yine yeniden.
Bilmiyorum belki de bazı şeyler hiç yaşanmamışken ve sadece hayali kurulurken güzeldir. Ve şunu da bilmiyorum korkarım ; madem pişman olacağımızı biliyoruz neden yapıyoruz?
Sevmek sevilmek güzel şey ama bokunu çıkarmadıkça ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ ANLA
PoesiaBiz hep ağladığı yerden devam eden insanlar olduk, kaldığı yer oraydı çünkü. Yeri geldi devrik cümlelere emanet ettik kalbimizi, yeri geldi hüznün en güzel kokan çiçeğini ektik, yurt ettik kalbimize. Ahh! Bu kalbimizi ne hoyrat kullandık belki de k...
