Hayalimdeki Lise

Dayanağım

iki kişi girdi ve onlarda teyzemle annemdi.
Annem:Ne anlatacaksın kızım?
Mira:Direk söyleyeyim o zaman.
Annem:Söyle.
Mira:Ecrini akıl ve ruh sağlığı hastanesine yatıracağım
Teyzem çok kötü oldu serum olduğu için yardım edemedim.

Teyzem:Neden bana bunu yapı yorsun?
Annem:Mira haklı. akıl sağlığı yerinde değil senin kızını doğru olanı bu.
Teyzem:Ama ab...
Annem:Aması falan yok.Kızım polisler geldiğinde durumu nasıl anlatacaksan anlat.
Mira:Tamam anne.
Mira:Teyze o bunu hak etti cezasız mı kalsın.Beni vurdu beni.

Teyzem:Olmaz izin vermiyorum.
Mira:O zaman hapise gider.
Teyzem:Bir şey yapmasak.
Mira:Teyze mantıklı düşün.İster kabullen ister kalbullenme o kız akıl ve ruh sağlığı hastanesine gidecek.Bitmiştir.
Kuzeni  elifleKürşat teyzemi alıp dışarı çıktılar.

Derya:Ne yapacaksın?
Mira:Gidecek.
Annem:Neden hapse değilde akıl ve ruh sağlığı hastanesi?
Mira:öyle gerekti.

Kapı açıldı ve içeriyle polis girdi
Polis:Hasta sorgulanacak lütfen dıšarı...
Herkes dışarı çıktı.
Polis:Nasıl oldu?
Mira:Polis amcacım ben kurşunun nereden geldiğini görmedim.Ama..
Polis:Ama ne?
Mira:Kuzenimden şüphe ediyorum.Beni boğmayaçalışmıştı önceki günlerde.Kuzenimin akıl sağlığı yerinde değil.
Polis:Kuzeninizide sorguya aldık o da ben vurmadım dedi.
Mira:Ben böyle düşünüyorum tanıklarıda dinleyin ona göre karar verin.
Polis:Başka söyleyeceğin birşey var mı?
Mira:Hayır.
Polis:Tekrardan geçmiş olsun.
Mira:Teşekkürler.Kolay gelsin.
Sonra çıktı.
Kapı açıldı ve içeriye Ulaş girdi.
Mira:Ulaş sende hastaneye yatırılmasını söyleyebilir misin?
Ulaş:Tamam.Şey ya teyzen söylerse Ecrine.
Mira:Bilmiyorum.Teyzem dışarda mı?
Ulaş:Evet dışarda.
Teyzemi çağırdı ve kendisi dışarda bekledi.
Teyzem içeriye girdi.
Mira:Teyzem?
Teyzem:Efendim?
Mira:Konuştuklarımızı söyleme tamam mı?
Teyzem: Tamam.Biraz görüşmesek senle...
Mira:Tamam.Gel e o zaman teyze. Dedim ve kapıyı sertçe örtüp çıktı.
Įçeriye birisi gelecektiki
Mira:Gelmeyin lütfen!
Yanlızdım.
Canım çok sıkkındı ne kimsenin yüzünü görmem yada sesini duymak istemiyordum.Üzümüyordum artık ama canım sıkkındı işte.
Adalet yerini azda çokta olsa yerini bulacaktı.
Hakkını yemiyordum asıl o benim kini yiyordu.
DeryaGirdi içeri.
Onun kapı açışından tanıdım.
Mira:Derya gel.
Derya yatağın yanındaki koltuğa oturdu.
Derya:Üzülmene deymez.Bir göz yaşına deymez.
Mira:Olmuyor olsa akmayacak zaten gözyaşım böyle gereksiz şeylere aktığında yumruğu gözüme geçiresim geliyor.
Derya:Benim de öyle lan.
Mira:Ruh ikizim benim.
Derya:Canım kuzucuğum benim.
Sarıldık.Canım ya her acımda mutluluğumda yanımda.

Derya:Sevgiden boğuluyorum kuzu yeter.
Mira:Bi sevek dedik.
Dedim ve ayrıldım.Yarın şaitler dinlenecekti ve bizim derya elif ve deniz gidiyordu.Belirsiz duygular içindeyim.Şimdi benim dayanağım ağlamamı engelleyen kim olacak...
Üzülsem mi?Adalet yerini buldu diye sevinse mi?bilemedim
Oylarınızı ve yorumlaronızı bekliyorum.Sizi çok seviyorum