Uçaktan indiğimizde saat 8'i geçmişti.
Bavullarımız alıp dışarı çıkmak için elinden geleni yapmıştık kalabalık bir yandan bir birimizi kaybederiz bir yandan çok sıkıntılıydı.
Çıkış kapısına geldiğimizde derin bir nefes aldım.
Kürşat:Ben kalmayacağım eve gideceğim hadi görüşürüz.
Mira:Neden kalmıorsun?
Kürşat:Ya çok yorgunum şimd sizi eve gidecez falan yok ben şuradan uçağa olmadı otobüse binip Afyona gitmeyi düşünüyorum.
Mira:Ama buraya kqdar gelip uğramamak olmaz ki
Kürşat:Olur olur sen canını sıkma halama enişteme selam söyle.
Mira:Söylerim ama...
Kürşat:Miraaa canımı sıkma had eve.
Artık yapacak bir şeyin olmadığını anlayınca yavaş adımlarla taxsiye doğru yürümeye başladım.
Yürürken ayakkabılarıma baktım.Hiç silmemişmiyim ben bu spor ayakkabılarınıııı dedim içimden ve her şeyi yola koyunca kendimr güzel bir alışveriş yapma kararı verdim.
Taxiye bindiğimde evimizi tarif ettim.
Müzik dinleyerek taxsinin penceresinden dışarı yolu izlemeye koyuldum.
Telefonuma aniden mesaj sesi geldi.
Derya:Mira yarın kesin geliyorsun.
Bu mesaja anlam veremedim.
Derya:Şu bizim sınıftakilerle işimiz var
Mira(iç ses)kavgaaa vaaarrr kesi bak gör.
Deryaya yazdım
Mira:Niye ki.
Derya:Sen unutursun ama bu dost unutmaz.
Mira(iç ses):Ne diyo lan bu.
Mira:Neyi unuttum??
Derya:Bize yapılan hainliği
Mira:Ne hainliği iyi misin sen??
Derya:İyiyimm çok hemde.
Mira(iç ses):Ayyy yandık.
Derya:Seni sinirlendirenleri hemen unutmuşun bakıyorum da.
Mira:Ay sen onu diyorsun ama boşver ya.
Derya:Boşveremem.
Taxsici:Geldik.
Parayı uzatıp hemen taxsiden indim.
Apartmanımmmmm
Çok özlemişim ya görüntüsünü esaletini...
(Apartman ve esalet)
Hemen koşup anahtarımla kapıyı açtım koşar adımlarla merdivenleri çıktım veeee.
Geçen dönem düştüğüm yere geldim biraz bekledim sonra iki adım sonra gene düştüm!!!
Bacaklarımın acısı ilr zorla kalktım duvarlara tutuna tutuna eve çktım
Kapıyı açtım.
Annem:Kimsin!!!
Mira:Acabaaa kimm???
Annem:Kızım hoşgeldinn.
Mira:Hoşbulduk annem.
Merak ettrmeden bire birsin ya insan bir haber verir.
Az önceki anne gitmiş şimd tiripli anne gelmiş.
Mira:Oyy annem ahhh
Annem:Ne oldu?
Mira:Düştüm de.
Bacaklarım kan içindeydi.
Mira:Ay anne buraya bir pansuman yapalım.
Annen:Tamam ilk seni koltuğa yatırayım da.
Koltuğa annem yavaşça yerleşti ve uzandım.Ve bütün yorgunluğu attım.
Hep dram yazdım birazda mutlu günler gelsin artık değil mi sizi çooook seviyorum.Yorumlarınızı bekliyorum.Oylamayı da unutmayın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalimdeki Lise
Teen FictionBir yara vardı içinde kabuk bağlamayan bir yara vardı çabuk iyleşen bu iki yarada bu kızda bütünleşti.En yakın arkadaşları ve ailesi sararken, yüreğinde yeni yaralar açanlar da vardı.Her zaman her şeyin zamanla yoluna gireceğini düşünüyordu.Umutluy...
