Bir restoranta oturup yemeğimizi sipariş ettik.
Kürşat:Mira sence Ulaş çok tatlı bir çocuk değil mi?
Mira:Evet.Ama bazen çok gıcık oluyor.
Kürşat:Yok ya bence öyle değil.
Mira:Ama o sence bence böyle.Hem sen benimle konuşma ben sana küsüm.Saçımı savurdum
Kürşat:Aman sende çok uzattın.
Mira:Ben lavaboua gideyimde elimi yıkayayım.
Kürşat:Tamam.
Yavaş adımlarla lavabo levhasınını gösterdiği okun yöne doğru yürüdüm.
Lavaboda kimse yoktu.
Mira:Birde Ulaş tatlı diyor hepinizinde kafanızda problem var hemsi bir kendini beğenmişlik var.
Tualetten benim yaşımda bir kız çktı ve bana bakıp gülümsüyordu.Bende bana güldüğünün farkına varınca çok utandım.
Kız: Merhaba utanmana gerek yok seni anlıyorum.Ben Nefes.
Mira:Merhaba bende Mira.
Kız hem ellerini yıkıyor hemde benimle konuşuyordu.
Nefes:Çok haklısın bu erkeklerde kendini beğenmişlik var.
Kızın parmaklarına bakınca parmağında yüzük olduğunu gördüm nişanlıydı ama bu yaşta...
Mira:Sen ne çektin erkeklerden biraz dertleşelim.
Nefes:Ben daha 15 yaşındayım
Beni zorla evlendiriyorlar döverek sürükleyerek.Dövdüler beni hep zaten.Okutmadılar bana okulumu ben büyüdüğümde doktor olmak isterdim hep...
Mira:Annende mi istiyor?
Nefes :Evet.Bu yüzük var ya benim umutlarımı tüketiyor her dakika.
(Sarılırız)
Mira: Gel sende benimle seni alalım beraber okuyalım benim ailem bir şey demez.
Nefes:Olmaz size bir şey yaparlar.
Mira: Korkma sen gel.
Nefes:Gelemem
Mira:O zaman umutlarını kaybetme bu yüzük varya senin umutlarını arttırsın inatla.
Nefes:Nasıl olacak?
(Bende dayanamıyordum bende ağlıyordum.)
Mira: Dayanacaksın belki dövecekler sövecekler ama dayanacaksın.Kim ne yaparsa yapsın.Eğer bir gün yolumuz buluşursa asla ayrılmıyalım tamam mı?Ama ben seni böyle bırakamam.
Nefes:Benim gitmem lazım.
Kapı açılır ve içeriye Nefesin annesi
girer
Nefesin annesi: Kız ne zamandır seni bekliyoruz hadi.
Mira:Kızınızı zorla evlediriyorsunuz ve buna gönlünüz razı.
Nefesin annesi:Seni alakadar etmez benim anneliğimi sorgulamak?
Mira:Her doğuran ana olamıyor kusura bakmayınnn.
Nefes annesi:Yürü kız yürü.Başımıza bela alacaz.
Saçından tutup götürdü.
Nasıl baktı bana öyle nasıl götürdü annesi denen kadın.
Ardından baka kaldım.
Hem yüzümü ykıyor hemde ağlıyordum.
Küçük yaşta bir kız çocuğu....
Daha hayatının baharında evlendiriiyor kim bilir kaç yaş büyük birisiyle.Ahh ben kendime diyordum çektiklerim kötü diye benden kötü hayatlarda var mış ama "-mış"la olmuyor bir şey bulmamız lazım.
Offf offf ne yapabilirim.
(Telefon çalar)
Mira:Alo
Kürşat:Niye gelmiyorsun iyi misin?
Mira:Geleyim anlatırım.
Hem ağlıyor hemde yavaş yavaş yürüyordum.
Kürşat:Ne oldu?
Mira:Kürşat...15yaşında bir kızı nişanlamışlar.Kızı hep dövüyorlarmış annesi bile sahip çıkmıyor.
Kürşat:Sen ciddi misin?
Mira:Evet ve hiç bir şey yapamıyorum.
Kürşat:Bir sakin ol anlat bana.
Mira:İşte kız dayak yiyormuş şimdide nişanlamışlar kızı evlenecek yakında.
Kürşat:Hıı.
Mira:Ne yapacağız kürşat ne yapacağız?
Kürşat:Kızın adı ne?
Mira:Nefes.
Kürşat:Nefes gibi bir çok kız var 200.000kadar ve hiçbir şey yapılamıyor.
Mira:Off off elim ayağım bağlı ne yapacağımı bilemiyorum.
Kürşat:Bende.Bir yemeğimizi yiyelim tamam mı zaten ailesi alıp götürmüş ise yapacak bir şey yok.
Mira:Tamam.
Arkadaşlar bölümü nasıl sizce yorunlara beliyorum.Sizi çok seviyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalimdeki Lise
Teen FictionBir yara vardı içinde kabuk bağlamayan bir yara vardı çabuk iyleşen bu iki yarada bu kızda bütünleşti.En yakın arkadaşları ve ailesi sararken, yüreğinde yeni yaralar açanlar da vardı.Her zaman her şeyin zamanla yoluna gireceğini düşünüyordu.Umutluy...
