To moja pierwsza książka więc od razu za błędy przepraszam i zachęcam do czytania.
Ta książka będzie o Łucji Wilk z gliniarzy. Opiszę tu jej życie zawodowe a za razem prywatne. Książka będzie trochę moją fantazją ,ale pojawią się także elementy z...
Tego samego dnia, 9.00 Olgierd Po załatwieniu mnie i Łucji wolnego wsiadłem w auto i pognałem prosto do jej mieszkania. Gdy byłem już pod drzwiami z numerem 15 zza drzwi dało się słyszeć krzyki i płacz brunetki. Zrozumiałem, że nie ma na co czekać, więc rozpędziłem się i wywarzyłwm drzwi. Łucja Nagle do mieszkania wpadł załamany O...Olgierd. Zdziwiona spojrzałam na niego po czym krzyczała że łzami w oczach... Ł: Po co tu przyszedłeś?! Nienawidzę cię! O: Łunia posłuchaj, ja wiem jak to wyglonda, ale ja naprawdę od 2 miesięcy nie jestem z Majką. Ł: I tak cię nie posłucham, marnujesz tylko czas. O:Nie mów tak kochanie. Proszę nie rób mi tego, odłóż te tabletki. W tym momencie tabletki znalazły się w moich ustach. Olgierd Gdy zobaczyłem jak tabletki znalazły się w ustach policjantki, podbiegłem do niej i sprawnym ruchem spowodowałem, że zawartość jej ust wylądowała na podłodze. O: Łunia czemu chciałaś mi to zrobić? - powiedziałem płacząc i tuląc również płaczącą policjantkę. Ł: Ja porostu nie mam już siły, mam dość. O: Łucja... damy radę...razem, rozumiesz. Będzie dobrze zobaczysz. Łucja Po jakimś czasie uspokoiłam się i odklejiłam od Olgierd. Ł:Przepraszam, powinnam od razu Ci uwierzyć... Przepraszam - powiedziałam załamującym się głosem. Wtedy on pocałował mnie jak tego pamiętnego wieczoru przed imprezą. Tym razem jednak nie opierała się i odwzajemniłam pocałunek. Po chwili oderwaliśmy się od siebie. Ł: Skarbie, zrobiłbyś mi herbaty Po 5 minutach Olo wrzucił z dwoma kubkami herbaty. Podał mi jeden z kubków, a potem trzymając drugi usiadł koło mnie i ja oparła głowę na jego ramieniu. Gdy wypiłam herbatę poszłam umyć kubek do kuchni. Potem do kuchni wszedł też Olgierd podał mi kubek i usiadł przy stole stojącym w kuchni. Wtedy zadał pytanie, którego najbardziej się bałam... O:Skarbie przepraszam że pytam, ale tamtego wieczoru powiedziałaś że nie umiesz zapomnieć, tylko nie mogę domyślić się o czym.? Ł:O...Olgierd Po tych słowach upadłam na podłogę. Dalej był już tylko krzyk mojego ukochanego i ciemność...
Tak, udało mi się dodać dzisiaj tą część, ale chyba wyczerpałam już limit weny na dziś. XD. Mam nadzieję, że się spodoba. Dziękuję za... 💞💋:
Pierwsze 50 wyświetleń tej książki!!!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
35 miejsce w rankingu Policja
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
