Chapter 6

803 8 2
                                    

"Naalala mo yung mismong araw ng play? Sabi ko sa inyong mga lalaki na wag mag laro ng dota sa computer shop at wag nang umalis. Tapos bigla na lang ako tinawag ni Bob at sinabing umalis kayong tatlo ni Paul at Carlo. Galit na galit ako nun.. para kaming mga pulis na ni-raid ang computer shop.. inaway ko pa ang tindero.. Tapos.. hindi ko makakalimutan ang mga mukha niyo nun.. lumilingon-lingon kayo  kasi kayo lang ang biglang napatayan ng computer ang iba naglalaro pa rin. At pagkakita niyo sa akin ni Carlo..namutla kayo.. ni hindi niyo ako matingnan sa mata". Natatawa kong kwento. "Pinagalitan ko pa nga kayo habang naglalakad tayo sa daan and then.. nakita ko ang mukha mo.. naiinis.. pero you said sorry to me." I smiled to him.

"Oo.. haha.. naalala ko.. galit na galit din ako nun sa'yo.. sabi ko sa sarili ko 'maganda sana tong crush ko..kaso ang strikta naman!'" Natatawang inaalala ni Mike. "Pero I said sorry kasi kasalanan naman din namin at nakakakonsensya din kami kasi after ko nasabi sa sarili ko yun... nilibre mo parin kami ng pananghalian.. hindi ko naman alam.. wala ka pang kain nun".

"Sorry Jade." Dugtong ni Mike.

"Okay lang. Tagal na nun" Ngiting sagot ko kay Mike.

"Alam mo ano pa ang hindi ko makakalimutan? Yung mga mood swings mo.. Ang dali-dali mo kasing mainis at malungkot.. pero maya-maya..ngumingiti ka nanaman.. haha ang cute mo! Para kang shunga! Parang ngayon.. kanina lang nag-iiyakan na tayo.. ngayon naman nagtatawanan! Haha.. nakakahawa ka!" Natatawang kwento ni Mike. "Pero.. that's the reason kung bakit crush na crush kita."

Hindi ko naming maiwasan ang pamumula ng aking mga pisngi. Nakita ako ni Mike at bigla siyang napangiti at sinabing; "Siguro. Kung sinabi mo lang dati na may crush ka sa akin.. niligawan na kita."

"Please remind me sinong shunga sa ating dalawa?" Naiirita kong sagot. "Dalagang pilipina ito o, hello? Dapat ikaw ang mag first move noh.. hindi ako.. makaalis na nga.."

Umalis ako bigla sa resort.. walking angrily.. but not to Mike.. to myself.. remembering those times I was alone in the darkness... 'You are weak Mike!' I told my self. 'But I'm weaker.. because I didn't stand up on my own.. I was hoping for someone to save me...If only I thinked hard.. If only I fought hard.. maybe... If only I said NO to Paul.. maybe... I could have saved myself'.

At sa muli, sumabay ang panahon sa aking nararamdaman.. umitim ang mga ulap at bumuhos ang napakalakas na ulan. Nakisilong ako sa isang maliit na tindahan na gawa sa kawayan.. basang-basa akong umiiyak at nanginginig sa malamig na hangin na tumatama sa aking katawan. Ngunit, hindi pa dito nagtatapos ang pangungutsa sa akin ng pagkakataon. Biglang nilakasan ng tindera ang radyo na siya namang nagpamusika ng malulungkot na kanta..

"This is 101 radio for love..

Now playing: 'We Can't be' by Krissy.."

Hindi maalis sa isipan ko ang lyrics ng kanta;

🎼🎵
Baby, I've been thinking about you lately.. won't you come over and save me from my memories.. Yeah.. I know it might sound crazy.. Like do you ever maybe miss me? Cause I wish you were here badly.. But I know we can't be..
🎶🎵

Naiyak ako ng malakas sa aking mga narinig at nasabi sa isip ko na;

'Mike. I know we can never be.. and I don't want us to be.. but please save me from my memories that's pulling me back and blaming me for what I have done and what I have not done.. I can't push myself now.. Knowing I can never turn back to the past and save myself.'

Then.. biglang may yumakap sa akin sa aking likuran.. hindi ko maaninag ang kanyang mukha..

"Mike?" Ang huli kong nasambit.

I'm in love with my ex's best friendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon