8

8.2K 366 35
                                    

Bir insan neden okul bittiğinde kütüphaneye gelirdi ki? Ben tamamen zorunluluktan gelmiştim, beni geçin. Benim dışımda dört kişi daha buradaydı ve ders çalışıyorlardı sanırım.

Kollarımı hissetmemeye başlamıştım,  halbuki yarım saattir buradaydım. Ders çalışanlarda gözlerimi gezdirdim. Yok abi, ben bunlara rakip falan olamazdım sınavda.

Oturmam gerektiğine karar verip, kimsenin görmediği kısıma yöneldim ve sandalyeye yerleşip telefonumu çıkardım. Tam o sırada mesaj geldi.  Beni daha iyi tanıdığını iddia eden arkadaştan.

Bu işi cidden uzatmıştım,  muhattap olmam gereksizdi aslında fakat kim olduğunu merak ediyordum.

054** : kaytarma

Belen : sen buradasın dimi ğiç

Belen : beni de keriz sanıyon galiba

Belen : bekle olm sen burdakilerden başka kimse oturduğumu göremez

Tam ayağa kalkacağım sırada kapının gürültüyle kapandığını duydum.  Tahminim doğru muydu yani? O buradaydı ve şuan kaçıyor muydu?

Daha beynim olayı idrak edemeden bacaklarım harekete geçti ve hızla kapıya koşmaya başladım. Sertçe kapıyı açtığımda etrafa bakındım. Koridorun sonundaydık zaten, tek bir yöne koşabilirdi. Koridor boyunca koşmaya başladım. Fakat görünürde kimse yoktu.

Sanırım onu daha bulamazdım. Görsem de tanımazdım çünkü o dört kişiye dikkatle bakmamıştım ve simalarını bilmiyordum. Derin nefesler alırken mesaj gelen telefona baktım.

054** : huh ucuz atlattım

Daha bitmemişti. Çok uzaklaşmış olamazdı, birinci kattaydık ama çıkış kapısı buraya çok uzaktı ve koridorda koşarken onu mutlaka görürdüm. Muhtemelen sınıflardan birine girmişti.

Dualar ederek köşedeki arama tuşuna bastım. Tam tamına  dört saniye sonra bir melodi sesi koridorda yankılandı. Kalbim anın verdiği heyecanla hızla çarparken sese odaklanma çalıştım. Fakat ses kesildi. Emindim ki arkamdaki iki sınıftan birinden geliyordu ses.

İki sınıf arasında durduğumda düşünmeden sağdaki sınıfa girdim. Sınıfta gözlerimi hızla gezdirdiğimde burasının boş olduğunu farkettim ve diğer sınıfa hızla girdim.  Sınıfa dikkatle baktığımda gözlerim cama, yani dışarıda koşan birine takıldı. Arkası  dönüktü ve simsiyah giyinmişti.

Daha sonra bakışların açık cama kaydı.  Telefonun kamerasını açarken koşan çocuğun resmini çektim ve gülümsedim.

Kaçmıştı.

.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

.

selamlar

fotoğrafı ben yaptım yani oranlar uymamış olabilir smcmsmcnwlzkwşamw

okuduğunuz için teşekkürler

beni farketmen lazım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin