16

6.8K 348 14
                                    

054**: iş güç işte nerelerde olucam

054** : beni merak ettin değil mi

Belen : hayır dedim ya

054** : peki peki

Telefonu cebime tıkıp sırama oturdum. Ders sanırsam coğrafyaydı. Emin değildim.

"Belen!" sınıftan girer girmez bağıran Işıl'a baktım.

" Efendim?"

" Çıkışta kalıp, futbol antrenmanlarını izleyebilir miyiz?" saçlarını düzeltti.

Sorusuyla kaşlarımı kaldırdım. "Sebep?"

Utangaç bir şekilde gülümsedi. "Sonra anlatırım ya, gidelim mi lütfen?"

Tamam, olay anlaşılmıştı. Futbol takımından bir çocuğu seviyordu ve onu rahatça kesebilmrk için beni de çağırıyordu. Peki ben amele miydim?

Fakat Işıl tatlı tatlı gülerken onu reddetmem biraz zordu.

" Tamam gidebiliriz. "

" Yaşa be! Aslanım benim!" dediğinde ister istemez gülümsedim.

Neyse ki hava bugün bulutluydu. Futboldaki çocukları izlerken, kafalarımıza güneş geçmeyecekti.

.
.
.

Kısa oldu

Acele acele yazdımm

Okuduğuzn için teşekkürler

beni farketmen lazım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin