054** : 11
Belen : evet
054** : derse odaklan
054** : :3
Belen : bbbb
Telefonu cebime sokuşturdum. Dün geceden itibaren bir konu hakkında sürekli düşünüyordum.
O karşıma çıktığında ne yapacaktım? Ne diyebilirdim? Onun gergin olacak olma ihtimali yüksekti, peki ya benim? Her ikimizde gergin olursak konuşamazdık ve inanılmaz utanç verici bir duruma düşerdik.
Ne yapacaktım?
..
.
..
Bahçedeki banklardan birine oturmuş, Işıl' ın dediklerini dinler gibi yapıyordum. Karşı banktaki, benim güzel gülüşlü çocuk dediğim çocuk dikkatimi dağıtıyordu. Neden, bilmiyorum ama gözlerim istemeden ona kayıyordu. Ve bazen göz göze geliyorduk. Eğer klişelerle dolu bir kitapta rol alsaydım, bilinmeyen çocuğun o olduğunu söylerdim.
Ama değilim, ha?
Gözlerimi onun üstünden çekmeye çalıştım ama başaramadım. Ta ki biz tekrar göz göze gelene kadar. Evet, kabul ediyorum. Ben bir şapşalım.
Ama biraz zaman geçince tekrar ona baktım.
.
.
.
heyyo dear guys
berbat bir bölümle daha karşınızdayım
bi bitiremedim aw kitabını
ne umutlarla başlamıştım
ama zannımca bende yazar ruhu yok
fakaaat bunu bitirdikten sonra yeni hikayeler yayınlamayı planlıyorum
saygılarla
ve
sevgilerle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
beni farketmen lazım
Short Story054** : garip bir özelliğim yok 054** : sadece seni seviyorum oldukça sıradan bir text
