GEÇMİŞTEN İZLER

9. Bölüm. "Yüzleşme"

Vote⭐ ve Yorumu💬 unutmayın lütfen

İYİ OKUMALAR❤

Hayat bize bir şeyleri vermek için bir sınava tabi tutar. En basitinden mutlu olmak için bile onu hak etmen lazımdı. Her insan bir sınava tabi tutulurdu ve biz doğduğumuz günden beri anne babalarımızın bize öğrettiği şeydi bu.

Hep yaşadıklarımı bir sınav olarak görmüştüm.

Bir gün sınavım bitecekti ve ben mutlu olacaktım.

Sınavımın bittiğini sanmıştım. Artık mutlu olacağım o evreye geçtiğimizi sanmıştım. Ama bugün içimdeki sıkıntıyla uyandığımda anlamıştım sınavımın daha ileride olduğunu.

Kibirli gülüşüyle bizi izleyen kadınla göz göze geldiğimizde içimdeki sıkıntı biraz daha büyüdü, biraz daha yayıldı kalbime, tıkandı soluk boruma.

Siyah uzun saçlı, uzun boylu kadın beni geçmişime götürürken bunu belli etmedim. Gülümsemeye çalıştım. "Buyurun, kime bakmıştınız?"

Yüzündeki kibirli gülüş biraz daha büyüdü. Bakışlarını tüm bedenimde dolandırdı, önlüğümde yazan adımı biraz daha uzun inceledi. En sonunda gözlerimle birleştirdi kahverengi gözlerini.

"Ah hadi ama, yapacak mıyız bunu cidden?"

Oyun oynadığımın farkındaydı.

Yüzümdeki ifadeyi bozmadım. "Anlamadım?"

"Diyorum ki Deniz," Duraksadı. Yüz ifademi inceledi uzun uzun. Çatılan kaşlarımla biraz daha büyüdü gülümsemesi. "Oyun mu oynayacağız?"

Sessiz kalmamdan yararlanarak önce odayı inceledi, sonra kısaca bana bakıp Selime çevirdi gözlerini. Kibirli gülümsemesi yerini sımsıcak tebessüme bıraktı.

Afalladım.

"Aras, Denizle seni bir arada bulmayı beklemiyordum."

Selimin bir şey demesine izin vermedim. "Bence siz bizi birileriyle karıştırıyorsunuz."

"Deni.." Kestim hızla lafını. "Alya!"

Gülmüştü. "Ah pardon, Alya. Tanımadınız diyeceğim ama beni görünce anbean değişen yüz ifadenize şahit oldum. Tanımadım diye yalan söylemeyin bence. Yine de ben size yardımcı olayım. Burcu ben. Burcu Özsoy."

Duraksadım. Hissettiklerimi yüzüme yansıtmamak için büyük çaba sarfettim. "Ah hadi ama Deniz. Eski arkadaşını gördüğün için sevinmeyecek misin?"

"Alya!" diye bağırdım hiddetle.

"Ah pardon. Unutuyorum her seferinde."

"Hayır unutmuyorsun. İnadıma yapıyorsun."

Tek kaşını kaldırmıştı. Beklediği tavır bu değildi muhtemelen. Şaşırtmıştım onu.

"Neden inadına yapayım. Arkadaşımsın sen benim."

"Ben de öyle zannediyordum ama odaya girdiğinden beridir bana bakarken yüzünden kibirli gülüşünü silmedin, beni baştan aşağı inceledin, tüm kelimelerini verdiğim tepkiye göre hesaplıyorsun, amacın beni sinirlendirmek. Arkadaşlar böyle oyunlara girmezler. Gerçekten arkadaşım mısın?"

İfadesi sarsılmıştı. Benden kesinlikle bu tepkiyi beklemiyordu. Unuttuğu bir şey vardı ki, ben Burcuyu kendimden bile iyi tanıyordum.

Eğer Deniz olsa bu durumda susar, Burcu ne derse onu yapardı. Ama ben Deniz değildim. Burcuyu kendisinden bile iyi tanıyordum. Yaptığı en ufak mimikte aklından geçenleri okuyabiliyordum.