Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
-----
Isang gulat na gulat na Kalih ang sumalubong sa amin pagbukas nito ng pintuan mula sa labas. Halos manlaki ang mga matang isa-isa kami nitong tinignan na para kaming mga kriminal na may ginawang kasalanan.
"Anong ginagawa niyo rito? Paano kayong nakapasok sa lugar na ito? Paano ninyong nalamang nandito ako?"
Eksaktong kapapasok lang rin namin sa Villa nang dumating si Kalilah at madatnan kaming komportableng nakaupo sa salas nito. Kalat-kalat ang buong miyembro ng Seventeen nang madatnan niya. May ilang nakaupo sa nakapalibot na sofa sa salas at ang iba naman ay naghusto na lang sa carpetted na sahig. Matalim na tinapunan ng tingin ni Kalih ang lahat ng mga taong naroon na isinawalang bahala lang ng mga ito. Inabala nila ang sarili sa ibang bagay habang hinayaan lang nila akong harapin si Kalih at ang galit nito.
Narinig ko pang muling inulit ni Kalilah ang tanong niya kanina. "Bakit kayo nandito? Kaninong ideya ang sundan ako rito?" Wala ring nagbago sa tono ng boses niya habang nagsasalita... o mas tamang sabihing habang nag-iinteroga.
I was caught off guard upon being ask the same question again, my members looked at me as if they were asking me what to do o mas tamang sinasabi ng mga tingin nila na bahala na akong sumagot sa tanong niya. Sa huli ay wala na akong nagawa pa kung hindi ang magsalita para sa kanila.
"We are worried about you. Concern lang kaming lahat sa 'yo and we wanted to be here for you kaya naman nagpasya kaming sundan ka." I tried to sound convincing para hindi na siya magtanong pa ngunit lalo lang tumalim ang mga timgin niya sa akin.
Pakiramdam ko ay napakalaki ng naging kasalanan ko at wala akong ibang kakampi dahil lahat sila ay nakatingin lang rin sa akin.
"Why do I have this feeling na nagsisinungaling ka, Yoon Jeonghan." nagdududang sita ni Kalih sa akin matapos marinig ang sinabi ko.
Tinignan niya ako at saka isa-isang pinasadahan ng tingin ang lahat ng naroon sa salas na kasama namin. Napalunok oa ang ilan sabay tingin sa akin na para bang nagpapasaklolo.
"It's either you are using me para makatakas sa mga practices niyo at makapagbakasyon or gusto niyo lang magliwaliw. None of you," sabi pa niya sabay turo sa mga ito. "except Jeonghan knows what is happening, so paano niyo sasabihin na concern kayo sa akin."
Napansin kong otomatikong nagtaas ng kamay si Woozi pagkasabi noon ni Kalih. Natahimik ang lahat at nakinig dito, lihim kong ipinagbunyi ang pagboluntaryo niyang magsalita para sa amin.
"I know everything. Baka lang nakakalimutan mo na halos hindi ka makapag-concentrate sa practice at recording shedules mo dahil diyan sa sinasabi mong pinagdadaanan mo. May I remind you that we are already behind our schedules and there is more to do pero here you are secluding yourself and shutting everyone out." tinignan nito si Kalih ng may seryosong ekspresyon sa mukha. "Do you want me to explain and elaborate further, Ms. Park?"
