My Boyfriend is a Vampire (Published under LIB)

Chapter 23: Confrontation, confession

AUTHOR'S NOTE:

HI!! sa lahat! maraming salamat po talaga sa suporta niyong lahat!

anyway tungkol po sa mga UD ko every weekend ko po yon gnagawa so please wag ngaragin ang beauty ko sayang hahaha echos lang..

anyway I'm open to your suggestions kung sino-sino po yung mga gusto niyong gumanap sa mga character dito since wala namn talaga akong maisip kung sinong bagayhehe. mapa-local artist man yan o foreign keri lng bxta swak sa panlasa ng iyong abang writer hahaha...

COPYRIGHTED© 2012 ALL RIGHTS RESERVED BY MISS_REDANGEL

NAPANSIN niyang pumasok na si Kai sa pinto pero hindi pa rin natapos ang panenermon sa kanya ng Daddy niya. Bakit ba daw kasi nagpapapasok siya ng isang hindi naman nila kilala sa bahay buti na lang at napigilan na ito ng Mommy niya bago pa dumugo ang tenga niya sa litanya ng Daddy niya which is true kaya anong namang karapatan niyang magreklamo?

"Hon, I think we better should go, you just need rest bukas na natin pagusapan ang mga ito."

Napabuntong-hininga na lang ang Daddy niya. "Okay, we'll settle this tomorrow. and since your the one who brought him here his now your responsibility understood?"

"Ako na lang po ang bahala sa kanya, Sir kailangan ding magpahinga ni Lady RIna." singit ni Kai sa usapan pero ang totoo ay balak na talaga niyang magpaiwan para maalagaan ito at malaman kung sino ito.

"Don't worry, Kai I can handle it." tanggi niya nakita niyang parang hindi yata mapakali si Kai sa isang lugar. "Wag ka nang mag-alala. Your only a few meters away from here kaya siguradong maririnig mo ang paghingi ko ng tulong oras na may mangyaring masama."

Tinignan muna siya nito ng maigi bago bumuntong-hininga. "Okay, ano pa nga bang magagawa ko?" then he go through the door.

"We're just upstairs if you need anything Euey." sabi ng Mommy niya pero bago umalis ay hinaplos muna nito ang mukha ng lalaki bago sumunod sa papa niya palabas.

Habang siya ay napabuntong-hininga na lang at kumuha ng malinis na towel at naghanap ng maliit na planggana nang malinis niya ang mukha nito. She didn't dare to wipe his body baka kapag nalaman pa ni Ave ang ginawa niya baka ibitin pa siya nun patiwarik.

(STRANGER'S POV)

PARANG may malambot na bagay ang tila humahaplos sa mukha niya kasabay ng pagbaha ng mabangong amoy sa buong sistema niya. If it's in another time or place he may run wild dahil hindi siya sanay na may biglang hahawak sa kanya. Kaso parang pakiramdam niya hindi naman niya magawang umalis sa kinalalagyan niya ngayon dahil, dahil ito lang ang unang beses na nakaramdam ulit siya ng isang kamay na nagaalaga sa kanya.

He's body is still wounded but it slowly regenerating itself. He doesn't feed for almost two weeks now pero kahit papano ay nakatulong sa kanya ang nainom niyang dugo mula sa kalaban na napatay niya kanina.

For now he's happy that he's already home except may be for the fact that there's a vampire inside this house he still isn't sure if it's safe. Parang gusto na niyang idilat ang mga mata para makita niya ang mukha ng taong 'yon. Gusto na niyang makita ang Mama niya, gusto na niyang makita ang mahinhing mga ngiti na tumatak sa bata niyang isipan. Smile that always in his dreams whenever awful experiment is done to his body.

Then he heard the harsh intake of her breath, he could feel his and hear her every move until his consciousness is swallowed by darkness.

HALOS hindi makapaniwala si Rina nang maalis niya ang putik at dumi sa mukha nito. Noon lang niya napansin marahil ay ilang taon lang ang tanda nito sa kanya pero hindi iyon ang nagpagulat sa kanya kundi parang younger version kasi ito ng daddy niya. Ipinilig niya ang ulo para naman kasing imposible 'yon siguro dapat na muna niyang intindihin ang lalaking 'ni hindi pa nga nila alam ang pangalan.

Mayamaya pa naramdaman na lang niya ang pagbigat ng mga mata niya at saka lang niya naramdamang inaantok na siya. Ang tama ng sinag ng araw sa mukha niya ang nagpagising sa kanya kinaumagahan at nang maalala niya kung bakit siya nandoon ay agad siyang umayos ng upo. Her patient is still sleeping soundly and she can't help but to sigh in relief. Napakunot ang noo niya nang mapansin niya ang nahulog na kumot mula sa likod niya at agad din napalitan ng ngiti marahil ay si Kai ang may gawa 'non sa kanya.

Then she heard a light knock on the door before it revealed the scowling butler. "Veil's burning the phone line so can you rescue it before it turned to fire?"

Natawa siya sa sinabi nito kaya naman tumayo na siya saka nilingon ang natutulog na binata. "Ikaw muna ang bahala sa kanya, Kai."

"Don't worry hindi ko pa naman nasusubukang magtapon ng sugatang.... tao." Then his eyes fixed on the sleeping man. "But there is always a first time right?"

"Kai. " aniya sa tonong nananaway. "Sandali lang ako kaya wag kang makulit." Tinaasan lang siya nito ng kilay at bago siya lumabas ng kwarto ay muntik na siyang may makalimutan "Salamat nga pala sa kumot." He just nod before she leaves pero hindi nakaligtas sa mga mata niya ang tila pagtataka nito. Bakit kaya?

"I KNOW your awake." Sabi ni Kai habang sumandal sa pader na malapit sa kama.

The man's eye snapped open at mukhang hindi pa gaanong magaling ang sugat nito base na rin sa mga nakikita niya.

"What the hell a vampire like you living in this house?" he said while trying to sit in the bed and he didn't even dare to help him na para namang kailangan nito.

"It's none of your business and it's better if you answer my question before anything else." He said in an authorative voice.

"And if I don't?" he said defiantly.

His eyes turned into it's savage color. "I'll kill you."

He smirk, the guy has still guts to smirk at him. "You can't kill me that easily, I bet."

"Who are you?" ignoring his remarks.

"None of your business." Sira-ulo binalik lang din ang sagot niya kanina.

Then something pop out in his mind. He shrug nonchalantly. "Okay then, maybe I need to inform Faust for you, hybrid."

His body tense. "The hell you will." He growled. Well what do we know 'yun lang pala ang katapat niya.

"Why don't you try me?" nang manahimik ito ay nagpatuloy pa siya. "Answer my question."

He hesitated for a moment before sigh in surrender. "I'm Jerome Miravelez and this is my home."

Alright guys! Pasensya na sa late upload!.... antay lng ng konti iuupload ko na ang next chap.

Anyway please pray na maging maayos na yung mga kapwa Pilipino natin na nasalanta ng baha.... So you may not help them on giving material things sana you'll pray for them and those souls na namatay dahil sa natural disaster na nangyari sa bansa. May there souls be on our Almighty creator..

WRITTEN BY: MISS_REDANGEL