Wellcome To Hogwarts #BW2019

Ολιβερ Γουντ

Εφερα στο μυαλό μου την εικόνα και την υφή του πάγου καθώς έτρεχα προς το μέρος τους. Εκλεισα τα μάτια μου και μαγεία συσσωρεύτηκε στην παλάμη μου.
Τιναξα προς το μέρος τους το χέρι μου και ενα κύμα άσπρου κοφτερου πάγου μπήκε ανάμεσά τους. Ηταν αρκετό για να απομακρύνει τον εναν απο τον άλλον. Μολις έφτασα ο πάγος έγινε θρύψαλα και έπεσε κάτω. Ημουν είδη νευριασμένη απο πριν και τωρα τα νεύρα μου χτυπούσαν κόκκινο. Οχι γιατί νιώθω κάτι για τον Ντράγκο η οτι θέλω να τον προστατεύσω απλά ενα πράγμα που εχω μάθει στους δρόμους του Λονδίνου είναι να προστατεύω την ομάδα μου για να προστατεύσω τον εαυτό μου. Τα μάτια μου έκαιγαν και μια αστραπή ακούστηκε απο τον ουρανό. Ενω μαύρα σύννεφα άρχισαν να μαζεύονται.

Eloise : Γκρέιντζερ. Γρυλισα. Δεν σου είπα να μείνεις μακριά απο το Σλίθεριν? Ειπα απειλητικά.

Ερμιόνη : Δεν φταίμε εμείς! Φώναξε ενω αυτή και οι άλλοι δυο φίλοι της είχαν βγάλει εξω τα ραβδιά τους. Κοίταξα για μια στιγμή τον Χάρι. Εδειχνε να πονάει. Προσπαθούσε να μην το δείξει αλλα τα κύματα μαγείας μου έσκαγαν κάθε φορά που τον πλησίαζαν. Τι στο καλό?

Eloise : Ξέρω οτι δεν είναι μόνο δικό δου φταίξιμο αλλά δεν μπορείς να κάνεις τέτοιες μαγκιές. Της ειπα και εμφανισα μοβ μαγεία στα χέρια μου. Ετρεξα προς το μέρος της.

Ερμιόνη : Προστάτη! Ειπε και μια ασπίδα δημιουργήθηκε απο το ραβδί της. Η γροθιά μου χτύπησε με φόρα πάνω στην ασπίδα της και την έκανε κομμάτια. Απίστευτο! Ψιθύρισε η Ερμιόνη και με κοίταξε φοβισμένη. Εφυγα απο κοντά της και τιναξα την γροθιά μου. Σήκωσα το βλέμα μου και την κοίταξα με τα λαμπερά κίτρινα μάτια μου.

Eloise : Δεν εχεις δει τίποτα ακόμα πριγκίπισσα. Ειπα και χαμογέλασα.

?? : PetrificusTotalus! Ακουσα μια φωνή απο τα δεξιά μου να φωνάζει. Ηταν εκείνος ο κοκκινομαλλης. Σκέφτηκα την υφη του πάγου και σήκωσα μια ασπίδα δίπλα μου. Η μαγεία του χτύπησε πάνω στον πάγο και την έστειλε πίσω σε αυτόν.

Ερμιόνη : Ρον! Φώναξε και τον έσπρωξε. Η μαγεία κατευθυνόταν με απίστευτη ταχύτητα πάνω της και εκείνη την κοιτούσε τρομοκρατημένη. Ακουσα τον Μάλφοϋ και τους άλλους δυο να γελάνε. Τους κοίταξα νευριασμένα. Αναστέναξα και τράβηξα με το χέρι μου την μαγεία του. Εκείνη σταμάτησε λίγα εκατοστά πιο μακριά απο το πρόσωπο της την τράβηξα προς τα πίσω και την απορρόφησα στο χέρι μου. Τα σύννεφα που μαζεύτηκαν άρχισαν να φεύγουν και ο λαμπερός ουρανός έκανε ξανα την εμφάνιση του. Εκείνη έμεινε τρομοκρατημένη να με κοιτάει.