Wellcome To Hogwarts #BW2019

My first kiss went a little like this

Στεκόμουν στο έρημο πλέον γήπεδο πατώντας πάνω στα άψυχα πτώματα των θανατοφαγων. Ησυχία επικρατούσε. Ενας παράφρονας με πλησίασε.

Παράφρονας : Τελικά δεν είναι ο πατέρας σου ο άρχοντας του σκότους, αλλά εσυ.Μου είπε και υπόκλιθηκε. Χαμογέλασα και κοίταξα τον ουρανό.

Eloise : Σήκωσε το κεφάλι σου. Χωρίς εσάς δεν θα ήμουν τίποτα. Είπα και εστρεψα το βλέμμα μου σε αυτον. Θα κυβερνήσω αυτό που μου άφησε ο πατέρας μου, αλλα θα το κάνω με τον δικό μου τρόπο. Είπα απλά.

Συγγραφέα pov.

Την στιγμή που η Eloise ηταν στο γήπεδο τα πράγματα στο σχολείο ήταν σοβαρά. Υπήρχε μια αναταραχή και φόβος. Οι μαθητές ανεβοκατεβαιναν γρήγορα και φοβισμένα τις σκάλες και προσπαθούσαν να οργανωθούν για να αντιμετωπίσουν το κακό που τους απειλούσε. Οσο για τον Χάρι και τους φίλους του, πήγαν στο δάσος να ψάξουν να βρουν τον Βόλντεμορτ αυτό που όμως δεν ξέραν ήταν οτι εκείνος τους περίμενε ήδη.

Eloise pov.

Νέβιλ : Μα κυρία δεν έχετε άδεια για να το κάνετε αυτό. Της είπε καθώς περπατούσαν γρήγορα και αναστατωμενα προς την έξοδο του σχολείου.

Μακ γκοναγκαλ : Οπως ακριβώς το είπες Νέβιλ. Του απάντησε.

Νέβιλ : Μα αυτό είναι τρελό! Θα τιναχτεί όλο το σχολείο!.

Μακ γκοναγκαλ : Ακριβώς. Μπουμ!

Νέβιλ : Ξανα σκεφτείτε το!

Μακ γκοναγκαλ : Γιατί δεν πας να κρυφτείς κάπου και να με αφήσεις να κάνω την δουλειά μου?

Στάθηκα απέναντι τους χαμογελώντας.

Eloise : Ακουσα κάτι για μπουμ. Είπα και έκανα μια παύση. Με φώναξε κανείς.? Συνέχισα. Τότε η καθηγήτρια άρχισε να κλαίει και έτρεξε προς το μέρος μου. Μαζί της ήταν και η μητέρα του Ρον. Με έπιασαν και οι δυο και με αγκάλιασαν.

Μακ Γκομαγκαλ : Eloise θεε μου είσαι καλά! Νόμιζα οτι σε έπιασαν οι φανατοφαγοι. Μου είπε.

Eloise : Με έπιασαν. Της είπα και με κοίταξε τρομαγμένη. Χαχαχ ηρεμήστε. Τους δούλεψα λίγο και έφυγα. Της είπα και με κοίταξε θυμωμένα.

Μακ Γκοναγκαλ : Eloise! Πλην δέκα πόντους για το Σλιθεριν. Μου είπε. Χαμογέλασα και την κοίταξα.

Eloise : Δεν τους χρειαζόμαστε κυρία. Σήμερα θα κερδίσουμε. Γύρισα στην μητέρα του Ρον. Κυρία Μόλι σας ευχαριστώ πολύ. Παρόλο που δεν με ξέρατε μου δώσατε φαγητό και στέγη. Πρώτη φορά έφαγα σπιτικό φαγητό. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Της είπα και χαμογέλασα. Οσο για τα παιδιά σας μην φοβάστε. Τους προστατεύω εγω. Ομως αυτό που θέλω από σας είναι να μαζέψετε οσο πιο πολλά παιδιά μπορείτε και να μπείτε μέσα στο κτήριο. Είπα και τότε μια δίνη πράσινης μαγείας χτύπησε τον ουρανό. Γύρισα και κοίταξα τον ουρανό. Σήκωσα το χέρι μου και ψιθυρισα. Τότε μαύρη μαγεία βγήκε απο τα δάχτυλα μου και άρχισε να σχηματίζει ενα πλέγμα γύρω απο το σχολείο και την αυλή του. Χτύπησα το πόδι μου και μέσα απο το έδαφος βγήκαν παράφρονες. Η Κυρία Μόλι και η Καθηγήτρια Μακ γκοναγκαλ για μια στιγμή φοβήθηκαν.