Wellcome To Hogwarts #BW2019

Χρωσταω

Επεσα με δύναμη πάνω σε εναν τοίχο του σχολείου, τόσο δυνατά που ο τοίχος υπέστη ενα βαθούλωμα. Επεσα κάτω και στάθηκα στα πόδια μου. Οι σπασμοί στο σώμα μου αυξάνονταν και η δεξιά μου πλευρά είχε γεμίσει με μαύρα σημάδια. Αρχισα να τρέχω προς το μέρος του πατέρα μου ουρλιάζοντας.

Eloise : Κάψε. Φώναξα. Αστραψε. Συνέχισα. Τότε αστραπές φωτιάς έπεσαν απο τον ουρανό και ενα ουρλιαχτό του πατέρα μου ακούστηκε. Ετσι ούρλιαξε. Φώναξα χαιρέκακα και συνέχισα να τρέχω προς το μέρος του. Η μαύρη μαγεία είχε πλέον καλύψει όλη την καρδιά μου και τα μάτια μου είχαν χάσει την κίτρινη τους λάμψη. Τα μαύρα πια μάτια μου είχαν χάσει κάθε ανθρώπινο συναίσθημα και το μόνο που αναζητούσαν ήταν θάνατο. Αρχισα να γελάω υστερικά καθώς οι αστραπές μου έκαιγαν τόσο τον πατέρα μου όσο και τον στρατό του. Βογγουσα απο τήν τρέλα ενω τραβούσα τα μαλλιά μου.

Βόλντεμορτ :  BrackiumEmendo(ξόρκι που εξαφανίζει κόκκαλα) φώναξε. Τότε η δίνη μαγείας ήρθε με δύναμη πάνω μου. Την έπιασα στα χέρια μου και αφού την μόλυνα με την μαύρη μαγεία μου την έστειλα πίσω. Ομως ο πατέρας μου την απέφυγε και χτύπησα εναν θανατοφαγο. Αρχισα να τρέχω προς το μέρος του και να του επιτιθομαι με μπουνιές. Οπως ήταν φυσικό δεν ήξερε να αμύνεται σε μάχη σώμα με σώμα και έχανε. Τον χτύπησα στο πρόσωπο, στην κοιλιά, στην πλάτη. Ενα ψυχωτικό χαμόγελο χαράχτηκε στο πρόσωπο μου και έτρεμα απο την δύναμη που έβραζε μέσα μου. Οταν ενα σκοινί δέθηκε γύρω απο την μέση μου και με τράβηξε με φορά προς τα πίσω. Εβαλα το χέρι μου στο έδαφος και σταμάτησα την πορεία μου προς τα πίσω. Ειδα την Μπέλατριξ να πλησιάζει στον πατέρα μου έντρομη.

Μπέλατριξ : Αρχοντά μου είστε καλά?! Ρώτησε και έπεσε στο ύψος του.

Βόλντεμορτ : Ει-ειναι τέρας. Είπε ξεψυχησμενα. Σκοτώστε την πάση θυσία.
Είπε και η Μπέλατριξ γουρλωσε τα μάτια της. Ακουσα τα πάντα και άρχισα να γελάω.

Eloise : Χαχαχαχ χα χα χα. Ουρλιαζα υστερικά. Ολοι, θανατοφαγοι, δάσκαλοι, μαθητές και φίλοι με κοιτούσαν έντρομοι. Μέτρα μακριά Πίσω μου βρίσκονταν Ο Χάρι, Ο Ρον, Ο Νεβιλ, Ο Πατέρας του Ρον και η μητέρα του, Η Ερμιόνη, Η Τζίνι, Η Καθηγήτρια ΜακΓκοναγκαλ και όλο το σχολείο. Τότε ο Βόλντεμορτ χτύπησε τα δάχτυλα του και όλος ο στρατός απο θανατοφαγους στάθηκε πίσω του. Σηκώθηκε με δυσκολία στο πλάι της Μπέλατριξ. Ηταν όλοι έτοιμοι. Τους κοίταξα και εκανα εναν σπασμο με το κεφάλι μου. Το κορμί μου έτρεμε απο την μαγεία και λίγο αίμα έτρεξε απο την μύτη μου. Χαμογέλασα και το σκούπισα με την γροθιά μου. Για λίγο δεν έκανε κανένας καμία κίνηση. Σήκωσα το χέρι μου και άρχισα να ψιθυρίζω. Το ψιθυριτο ακούστηκε στα αυτιά όλων όσων βρίσκονταν εκεί μια μαύρη δίνη άρχισε να στροβιλίζεται γύρω απο τα πόδια μου και αργά να καλύπτει το σώμα μου. Ενιωσα τον φόβο τους. Με φοβούνταν, με έτρεμαν. Τότε όμως σταμάτησα όταν είδα τον πατέρα του Ντρακο να βγαίνει μπροστά.