Wellcome To Hogwarts #BW2019

Κουιντιτς

Ολιβερ : Το κουιντιτς παίζεται πετώντας σε σκουπόξυλα αποτελείται από δύο ομάδες όπου εφτά παίκτες βρίσκονται στην κάθε μια. Αρχικά υπάρχει ο φύλακας, οι χτυπητες και τέλος ο ανιχνευτης ο οποίος καθ'όλη τη διάρκεια του αγώνα ψάχνει να βρει τη χρυσή μπάλα η οποία όχι μόνο προσδίδει 150 πόντους στο παιχνίδι, αλλά το τερματίζει κι όλας. Ειπε ενω μπαίναμε στο γήπεδο. Ειδα μαζεμένα πολλά παιδιά απο το κοιτώνα μου, και απο άλλους κοιτώνες. Κοίταξα τον Ολιβερ και παρατήρησα οτι δεν είναι στον κοιτώνα μου. Ειχε τα χρώματα του Γκρίφιντορ. Κατσουφιασα για λίγο. Οταν άκουσα μια κυρία να φωνάζει το όνομα μου και να με πλησιάζει χαμογελώντας.

?? : Eloise! Χαίρομαι που ήρθες! Ολιβερ δεν περιμενα να την βρείς τόσο εύκολα. Ειπε και με πλησίασε. Εκανα ενα βήμα πίσω αντανακλαστικά.

Ολιβερ : Δεν θα μπορούσα να μην την βρω. Τα μάτια της είναι τόσο λαμπερά που εντοπίζονται απο μέτρα μακριά. Ειπε και μου χαμογέλασε. Ω θεε μου. Σκέφτηκα και τα μάτια μου αστραψαν λιγο. Ξέχασα να αναφέρω οτι οταν εχω έντονα συναισθήματα τα μάτια μου λάμπουν εξίσου με οταν χρησιμοποιω την μαγεία μου.

Ρολαντα : Ειμαι η Καθηγήτρια Ρολαντα Χουτς και διδάσκω πτήσεις. Επίσης είμαι διαιτητής στο Κουιντιτς.

Eloise : Εμ μπράβο σας. Ειπα και έμεινα κολλημένη στην θέση μου.

Ολιβερ : Εγω να σας αφήνω. Εχω προπόνηση. Ειπε. Τον κοίταξα για λίγο. Μου έκλεισε το μάτι και κατευθύνθηκε προς τα παιδιά του κοιτώνα του.

Ρολαντα : Λοιπόν! Φώναξε και χτύπησε τα χέρια της μεταξύ τους. Καταρχήν ξέρεις να πετάς? Με ρώτησε και ενα γέλιο μου ξέφυγε.

Eloise : Σας παρακαλώ. Ξεχνάτε σε ποιά μιλάτε. Ειπα και τα μάτια μου αστραψαν.

Ρολαντα : Ωραια! Δειξε μας. Ολιβερ! Του φώναξε. Εκεινος γύρισε και μια ηλιαχτίδα του χάιδεψε το πρόσωπο. Στήν θέση σου! Φώναξε. Εκεινος πήρε την σκούπα του και στάθηκε μπροστά απο τρείς σιδερενιους κύκλους. Υπέθεσα οτι αυτό θα ήταν το "τερμα".

Περπάτησα μέχρι το κέντρο του γηπέδου και σήκωσα ψηλά το κεφάλι μου. Εσκυψε ελάχιστα και με κοίταξε. Χαμογέλασα και έκλεισα τα μάτια μου. Μια χρυσή ανταύγεια στόλισε την φράντζα μου και δυο μαύρα φτερά πετάχτηκαν απο την πλάτη μου.

Eloise : Αχ ανακούφιση! Κουράστηκα να τα κρύβω. Ειπα χαρούμενα και τα άγγιξα με τα χέρια μου. Τα φτερά μου ήταν κατάμαυρα και γεμάτα πληγές. Οταν πρώτο εμφανισα φτερά ο πατέρας μου προσπάθησε να τα αφαιρέσει αλλά δεν τα κατάφερε. Χτύπησαν μεταξύ τους και πέταξα μέχρι τον Ολιβερ. Τα μάτια μου έλαμπαν κάτω απο τον απογευματινό ήλιο ενω η χρυσή ανταύγεια μου, μου χάιδευε το πρόσωπο.