Love boat

12

'Five tickets for us please.' Ze stonden bij de kassa van het Camp Nou stadion.

'Kom maar, ik betaal,' Frenkie stapte met zijn portemonnee naar voren.

'Ben je gek,' probeerde Laura het nog te voorkomen.

'Alles behalve dat,' lachte Frenkie terwijl hij zijn pinpas in het apparaat stopte. 'Ik ben alleen maar blij dat jullie mee gaan!'

-

'Wauw,' Pip verbaasde zich over het uitzicht toen ze het welbekende trapje opliepen. De tribunes torenden naast haar omhoog en het grasveld leek groener dan ze het ooit gezien had.

'Mooi hier hè,' Frenkie keek ook zijn ogen uit.

'Foto!' hoorden ze opeens naast zich. Matthijs was met zijn telefoon wat plaatjes aan het schieten.

'Oh nee hè, ik sta hier zoo lelijk op,' wist Pip.

'Tuurlijk niet, jij kan nergens lelijk op staan,' ging Frenkie tegen haar in.

'Nou wel dus,' was Pips beste comeback. Frenkie ging er niet meer tegenin.

'Hier spelen jullie over een paar jaar met z'n drietjes toch?' Laura wees naar het veld voor haar.

'Is het leven maar zo'n feest,' grinnikte Matthijs.

'Nou beetje vertrouwen hebben,' Frenkie klopte Matthijs vriendschappelijk op zijn schouder.

'In jou hebben ze al interesse vriend,' Donny kwam er bij staan.

'Meen je dat?' Pip keek haar vriend met open mond aan.

'Ze hebben in elke Ajax speler die een wedstrijdje in het eerste heeft gespeeld interesse,' wuifde Frenkie de opmerking weg.

Pip zag Donny achter hem zijn hoofd schudden. Ondertussen kwamen de wisselstoelen vrij en besloten ze daar te gaan zitten.

'Zo voelt het nou om bij Barcelona op de bank te zitten,' grinnikte Frenkie terwijl hij neerplofte op een van de stoelen.

'Ja, om dat te voelen hoef je niet eens een transfer te maken,' lachtte Matthijs.

'Voetbalhumor..' Laura schudde haar hoofd.

'Nu even zonder grapjes, jullie zouden hier echt wel willen spelen toch?' Pip keek de drie jongens vragend aan.

'Dat is de droom van iedere voetballer,' knikte Matthijs.

'Alleen je moet wel realistisch blijven,' maakte Frenkie zijn zin af.

'Kom, we lopen nog even langs de prijzenkast en dan gaan we de stad in!' Donny nam als eerste aanstalten om op te staan. De rest volgde.

-

'Is het een probleem als Pip en ik ergens met z'n tweeën gaan eten?'

Ze liepen met z'n vijven door een straatje van de binnenstad, het was ongeveer half 6 en na al dat wandelen waren ze wel aan wat eten toe.

'Tuurlijk,' zei Laura voordat iemand kon antwoorden. 'Dan heb ik wat quality time met deze boys,' ze sloeg een arm om Donny en Matthijs heen.

'Hebben wij hiermee al ingestemd?' vroeg Donny zich af terwijl hij zich los probeerde te wringen uit Laura's greep. Het zorgde voor een grappig beeld, Laura zweefde over de straat omdat ze aan beide jongens probeerde te hangen.

'Mooi dit, mag ik ook nog voor een extra iemand gaan lopen,' zuchtte Matthijs.

'Zo zwaar ben ik toch niet?' Laura liet zichzelf beledigd op de grond landen.