Love boat

1

'Wauw..' De monden van de vriendinnen vielen open toen ze met hun koffers de haven in kwamen gelopen. 'Dit is prachtig!'

'Precies zoals op de foto's!' merkte Pip blij op. 'Nu nog het mega bubbelbad vinden!'

'Veel plezier lieverds!' Els gaf Pip en Laura allebei een knuffel toen ze bij de boot aan waren gekomen. De andere ouders hadden 's ochtends voordat ze in de auto stapten al afscheid genomen. 'En ik verwacht veel leuke foto's!'

'Komt goed mam,' gniffelde Pip. Ze keek omhoog naar het grote schip voor haar. Hier moesten ze zich wel 2 weken kunnen vermaken.

'Nou dan ga ik maar, pas goed op elkaar!' Pip zwaaide nog een laatste keer naar haar moeder voordat ze samen het schip op liepen.

'Ooh wacht!' Hoorde ze haar moeder nog roepen voordat ze naar binnen stapten. 'Hier moet natuurlijk een foto van gemaakt worden.'

'Mamm..' zuchtte Pip. Toch ging ze maar naast Laura staan.

'Is leuk voor later en voor in het plakboek!'

Op dat moment kwamen er drie jongens de trap opgelopen. Pip keek Laura met een veelbetekenende blik aan. Deze waren zeker niet verkeerd. Helaas moest haar moeder het flink verstoren.

'Lach nou eens leuk meisjes!' Riep ze Laura en Pip om aandacht.

Op dit soort momenten kon ze haar moeder wel vermoorden... Snel schonk Pip de camera een glimlach en draaide ze zich zwaaiend om. Ze trok Laura snel mee naar binnen, dit was al ongemakkelijk genoeg.

'Leuke foto geworden?' Hoorde ze achter zich toen ze aan het inchecken waren. Langzaam draaide Pip zich om.

Ze keek in de zeeblauwe ogen van een van de drie jongens die net achter hen liepen.

'Ik hoop het maar,' lachte ze ongemakkelijk terwijl ze de sleutel van hun hut aanpakte van de receptioniste.

'Hey! Zitten jullie in 394?' Vroeg de jongen enthousiast. 'Wij in 395!'

Pip bekeek de jongen nog eens goed. Dit was zeker geen verkeerde buurman, ze had het slechter kunnen treffen. 'Toevallig!' reageerde ze dan ook vriendelijk. Snel keek ze rond waar Laura gebleven was. 'Ik ga even opzoek naar m'n vriendin,' meldde ze de jongen. 'Misschien zie ik je nog eens!'

'Ik hoop het,' glimlachte de jongen, hij gaf er een snelle knipoog achteraan.

Pip was even van haar stuk gebracht. Ze was nog geen 5 minuten op de boot en er werd nu al met haar geflirt. Dit kon nog wel eens een hele leuke vakantie worden. Al snel zag ze Laura staan. Ze stond voor de lift met de bagage te wachten op Pip.

'Kamer 394 let's go!' Riep Pip om Laura's aandacht te krijgen.

'Past dit allemaal wel in die lift?' peinsde Laura toen ze de hoeveelheid tassen en koffers om haar heen bekeek.

'Vast wel,' gewoon een beetje proppen.

'Kan ik jullie helpen dames?' Er kwam een piccolo aangelopen met strak naar achter gekamd bruin haar.

'Uhm nou ik denk dat het wel gaat lukken,' zei Laura naar Pips mening iets te kortaf. Dit was totaal niet Laura's type wist Pip. Dus ze wilde hem waarschijnlijk afwijzen voordat hij überhaupt was begonnen met flirten.

'Ja! Maar bedankt,' hielp Pip haar vriendin.

'Oké..' de jongen keek de meiden twijfelend aan maar draaide zich toen om. 'Fijn verblijf dames.'

'Ieuw wat was dat voor een gozer,' gruwelde Laura terwijl ze de lift in stapte.

'Een kakker die hier op het schip van z'n pappie vakantiegeld gaat verdienen,' antwoordde Pip droog.

'Ieuw, is dit de zoon van die vriend van je pa?!'

'Nee weet ik veel,' grinnikte Pip, 'ik ben benieuwd wat voor personeel we hier nog meer tegen komen.'

-

'Wowww!' riep Laura enthousiast toen ze hun hut geopend had. Snel wurmde Pip zich tussen de deurpost en Laura door. Ze stonden in een mega mooie hut met een luxe bed en aangrenzende badkamer mét bad. In de hoek van de kamer voor het raam stond een loungeset en er waren 2 ruime kasten.

'Dit is prachtig!' vond Pip. Ze liep meteen naar het raam en keek uit op de haven. Ze al helemaal voor zich zien dat ze straks door dit raampje op de blauwe Middellandse Zee uitkeek.

'Ik shotgun deze kant!' Laura plofte op de linkerkant van het bed neer.

'Neem jij dan ook de linkerkast?' vroeg Pip terwijl ze haar koffer openritste. Ze begon met haar stapeltjes kleding te ordenen en 1 voor 1 in de kast leggen. Precies toen Laura wilde beginnen met uitpakken werd er op de deur geklopt.

'Wie is dat dan weer? Nog zo'n gare hotelmedewerker?' vroeg Laura zich hard op af.

'Zal ik open doen?' stelde Pip voor.

'Nee ik doe wel open,' was haar nieuwsgierige vriendin haar voor. Laura liep het halletje in.

'Hallo, wij komen even kennismaken met onze buren,' hoorde Pip een bekende stem zeggen.

'Kom verder!' zei Laura vriendelijk. Hieruit concludeerde Pip dat het in ieder geval geen piccolo was. Toen zag ze een bekend gezicht om de hoek verschijnen.