Love boat

21

De volgende ochtend waren ze al vroeg op pad. Nadat ze Donny bij het ziekenhuis hadden opgehaald en een ontbijt hadden geregeld waren ze nu onderweg naar de straat waar hun bus zou vertrekken.

'Don, klopt er überhaupt iets van die routebeschrijving van jou?' vroeg Matthijs zich nu ernstig af. Ze waren al twee keer de verkeerde straat ingestuurd. En nu waren ze alweer aan het twijfelen of ze nog steeds wel goed liepen.

'Misschien weet 'ie alleen de weg in Nederland,' bedacht Donny zich schouderophalend. Daarop schoten Frenkie en Pip allebei in de lach.

'Oh ja, want iphones worden natuurlijk niet in Spanje verkocht,' lachte Frenkie hard. Donny had nu door dat hij wel een erg domme opmerking had gemaakt.

'Whatever, ik weet het ook niet,' zuchtte hij met een voorzichtige grijns op zijn gezicht. 'Laten we hier maar naar rechts gaan.'

Na een kwartiertje wandelen kwamen ze dan eindelijk op hun bestemming aan. Net op tijd, volgens Frenkie, want er stonden nog niet zo veel mensen op de verzamelplaats.

'Je past er toch wel bij Frenk, maak je geen zorgen,' zei Laura toen hij, en met hem de andere 2 jongens, zijn pas versnelde.

'Daar gaat het ook niet om,' vertelde Donny, 'we moeten die plekken achterin shotgunnen!'

Laura en Pip keken elkaar aan en barstten vervolgens in lachen uit.

'Worden jongens ooit volwassen?' vroeg Laura aan haar vriendin.

- 

'Zo, en nu ga ik eens even pitten,' zuchtte Donny dramatisch. Ze hadden tot blijdschap van de jongens de 5 stoelen achterin kunnen claimen en nu gooide Donny zijn benen op de schoot van Laura en Pip.

'Dacht het even niet,' zei Laura meteen.

'Zit ik zeker lekker de hele reis met jouw stinkvoeten voor mijn neus,' merkte Pip op.

'Nou nou, dat valt best mee,' schoot Donny in de verdediging. 'Maar oké, jullie je zin, ik blijf wel gewoon recht op zitten.'

Even later waren alle mensen binnen en vertrok de bus naar Nederland. Het duurde niet lang voor ze op de snelweg zaten en Pip de bergen aan zich voorbij zag zoeven. Langzaam droomde ze weg. Al helemaal toen ze Frenkies hoofd op haar schouder voelde landen en zij op haar beurt haar hoofd op Frenkies zachte haren liet leunen.

Wat was ze blij als ze straks weer lekker thuis was. Heerlijk in haar eigen bed liggen, hele dagen Netflix kijken. Dit keer samen met Frenkie in plaats van alleen. Haar hond Nola naast hen op het kleed.

Terwijl ze nadacht over een plan hoe ze haar ouders over Frenkie ging vertellen als ze straks samen de bus uit zouden stappen, viel ze in een diepe slaap.

-

'WAKKER WORDEN TORTELDUIFJES!' schreeuwde Donny veel te hard door de bus. Ze waren bij een benzinestation gestopt. Pip wreef geïrriteerd in haar ogen.

'Ik ga M&M's halen,' hoorde Pip de stem van Matthijs zeggen.

'En ik ga pissen,' zei Donny erachteraan.

'Wacht! Ik ook!' riep Laura.

'Frenk?' kreunde Pip. 'Ik moet eigenlijk ook naar het toilet.'

Ze deed een poging om zijn hoofd van haar schouder af te krijgen. Maar Frenkie bleef lekker door slapen. Voorzichtig sloeg ze dus maar een arm om hem heen en zuchtte ze. Wat was ze blij dat ze hem weer bij haar had. Het moment op het dek van de boot spookte de laatste tijd steeds vaker weer even door haar hoofd. Maar omdat Frenkie er was om haar gerust te stellen voelde ze zich veilig. 

Nu voelde ze langzaam beweging komen op haar schouder. Frenkie tilde zijn hoofd op en knipperde met zijn ogen tegen het felle zonlicht.

'Hey Frenk,' zei Pip zacht. Wat was hij schattig met zijn haren door de war en die slaapoogjes.

'Hey,' zei Frenkie met een schorre stem. 'Waar is de rest?'

'Even naar de wc,' vertelde Pip. 'Moet jij ook nog? Ik eigenlijk wel.'

'Nee, maar ik loop met je mee,' zei Frenkie vastberaden. Hij maakte al aanstalten om op te staan.

'Je hoeft niet mee het hokje in hoor,' grinnikte Pip nog waarschuwend toen ze de bus uitliepen.

-

'Te veel snoep is niet goed voor jullie,' hoorden ze Laura lachend roepen toen ze even later de bus weer in kwamen.

'Ook niet voor jou,' lachte Matthijs terwijl hij verder ging met kietelen. Donny zag dat als een teken om mee te gaan doen.

'Stohop,' kreeg Laura met moeite uit haar mond. Ze kronkelde over de bank.

'Codewoord,' grijnsde Donny terwijl hij verder ging.

'Genade!' riep Laura hard. Pip grinnikte zachtjes. Dat zei zij vroeger ook altijd als ze door haar vader aangevallen werd.

'Fout!' antwoordde Donny. 'Even iets beters bedenken meid.'

'Jullie zijn de liefsten van de hele wereld,' klonk het hikkend uit Laura's mond.

'Jullie?!' reageerde Donny verontwaardigd.

'Nou kleuters, mogen wij ook nog ergens zitten?' vroeg Frenkie aan de jongens voor hem.

'Natuurlijk Frenkie,' zei Matthijs poeslief. 'Ook een snoepje?'

Pip zag Laura teleurgesteld zuchten. Ze had de discussie duidelijk niet gewonnen.

'Samen filmpje kijken Lau?' stelde ze dan ook voor terwijl ze haar telefoon tevoorschijn haalde.

-

'Wat zijn jullie nou weer aan het kijken?' kwam Donny hun meidenmiddagje na een tijdje verstoren. Snel zette Pip de film op pauze.

'Gewoon, zoiets heet een meidenfilm,' reageerde Laura. Donny leek even niet te weten wat hij moest reageren.

'Heb je aandacht nodig Don?' vroeg Pip hem. Hij was nu met Laura's haar aan het spelen.

'Ik verveel me,' zuchtte hij dramatisch.

'Kom, je mag wel mee kijken,' stelde Laura lief voor. Ze trok de oortjes uit de telefoon en drukte het volume harder.

'Zo kan heel de bus mee genieten,' waarschuwde Pip haar. Waarna Laura haar schouders ophaalde en de play knop indrukte.

Donny besloot op Laura's schouder te gaan leunen. Vanaf het andere hoekje van de bank seinde Frenkie naar Pip door met zijn handen een hartje te maken en naar de twee naast haar te wijzen. Pip schoot in de lach.

'Wat?' hoorde ze uit twee monden tegelijk komen.

'Niks,' verdedigde Pip zich. 'Leuke film dit.'