KUZEYDOĞU | BXB

-44

Multimedia #Dota kolajı :') Kolajları bir yerden almıyorum, ben yapıyorum. Haberiniz olsun tekrardan.

Bölüm müziği multimediada. Shipimize fazla uygun değil mi 💫 Kalp istediğini ister 💫

Doğu

"Doğu? Neredesin sen?"

"Ba-Barış?"

Barış yanıma endişeyle yaklaştı. "Başlayacak, neyi bekliyorsun?"

Daha Yekta gelmemişti. Evden bile çıkmadığına emindim.

"Bir şey beklemiyordum. Hava almaya çıkmıştım."

"İçeride de hava var. Hadi!"

"Abi! Çabuk olsana! Ben mi evleneceğim sen mi?"

Barış ve kız kardeşim beni içeri sokunca strese girdim.

Buradan gitmek istiyordum.

Yekta Alkar belki benim hayatımın erkeği değildi ancak Tuğba'dan iyiydi. Bilemiyordum. Bu evlilik işi aniden saçma gelir olmuştu. Üstelik daha gençtim. Vazgeçmiştim. Her şey için çok geç olmamalıydı.

"Artık dönüş yok,"dedi babam gülerek.

Zoraki evlilik filmi gibiydi. Tuğba bana gülümsedi.

Yekta neredeydi?

Dalga geçmişti. Biliyordum!

Masaya oturduğumda gerçekten başlamıştı. Sakin görüntümü bozmadan kapıya baktım. Kimse yoktu.

Sesler kulağıma ulaşmıyordu.

Bir anlığına.

"İyi günde, kötü günde; hastalıkta ve sağlıkta Tuğba Yıldız'ı Doğu Alpaycı'yı eşin olarak kabul ediyor musunuz?"

Tuğba bana gülümsedi. "Evet!"
Alkışlar duyuldu.

Nikah memuru bana döndü. "İyi günde, kötü günde; hastalıkta ve sağlıkta Doğu Alpaycı, Tuğba Yıldız'ı eşin olarak kabul ediyor musunuz?

Kapıya bir bakış attım.
Aileme, arkadaşlarıma sırayla baktım.

Bırak bilinmezlik bizimle güzel olsun. Güzelim, o kadar basit değil.

Oğullarına acımayan birisi.

Abimi öldürdü.

Doğu... Dur.

"Doğu Bey?"

"Ben..."

Babam bana sinirle baktı.

Tam o anda Yekta kapıda göründü. Kendini bana sen teslim ediyorsun. Bunu sen de istiyorsun.

"Ev..."

"Doğu?" Tuğba konuştu.

Yekta küçük bir çocuk gibi kaşlarını çattı. Ona bakarken kalbimin hızla attığını hissettim.

Belki de bir şansı hak etmiyordu.

Yoksa hak ediyor muydu?

"Doğu?"

Yekta'ya baktım. Bu konuma nasıl gelmiştik bilmiyordum. Delirmek üzereydim. Tuğba ile evlenmek istemiyordum ancak Yekta... Yekta ile aramızda ne olacaktı?

Yekta kaşlarını çatmış, ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu.

Korkak değildim. Olmayacaktım.
"Hayır,"dedim sonunda.